Λόγος για να αισιοδοξούμε

.... οι ζυμώσεις που γίνονται στην κοινωνία είναι πιο σύνθετες από τον μονόχορδο λόγο που έχει επιβάλει η δημαγωγία των αντιπολιτεύσεων και των περισσότερων μιντιάδων. Ακούμε καθημερινά ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει «κοινωνική έκρηξη». Ξέρουμε. Ξέρουμε ότι η χώρα βαδίζει επί ξυρού ακμής. Η οργή για τις απώλειες και το άγχος για το άμεσο μέλλον κατακλύζουν τον νου και ηλεκτρίζουν τις συμπεριφορές. Οι πολιτικές της λιτότητας φτάνουν στο ηθικό - κοινωνικό όριο του «μη παρέκει». Κατανοητά λοιπόν τα αλλεπάλληλα κύματα κοινωνικής διαμαρτυρίας.
Ομως, μαζί και δίπλα στη μαζική διαμαρτυρία, μαζί και δίπλα στην κοινωνική αποθάρρυνση που είναι εξίσου έντονη με την οργή, συσσωρεύονται σιγά σιγά στον «κοινό νου», στο μυαλό του «μέσου πολίτη», διδάγματα, εμπειρίες, συμπεράσματα που οδηγούν στην απαίτηση να αλλάξουν οι παλιές παθογένειες που μας έφτασαν στη χρεοκοπία. Δεν μιλώ για διεργασίες που γίνονται σε κάποιες μειοψηφίες ούτε για απομονωμένες «νησίδες». Μιλώ για ζυμώσεις που γίνονται στο ευρύ κοινωνικό σώμα, στους «μεγάλους αριθμούς», με τρόπο αμφιθυμικό, σχεδόν υπόρρητο, και που περιστασιακά μόνο ξεπηδούν σε συλλογική δράση....

Γιάννης Βούλγαρης, Νέα


(Το μαύρο πρόβατο το έκλεψε από τον τοίχο του Σίμου Βαρδάκα στο fb)