Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Η ΔΗΜΑΡ αποτελεί την ελπίδα για το αύριο


Το μαύρο πρόβατο είχε παλαιότερα εκφράσει τις επιφυλάξεις του για την πολιτική της Δημοκρατικής Αριστεράς μετά τις εκλογές εδώ 
Όμως νομίζω για πρώτη φορά βρέθηκα να υποστηρίζω τη μειοψηφική άποψη όπως αυτή εκφράσθηκε στα όργανα του κόμματος.
Σήμερα μετά την υπερψήφιση του προϋπολογισμού ξεκινάει μια καινούργια εποχή.
Θεωρώ ότι πρέπει όλοι, ακόμα και όσοι ξινίσαμε με το "παρών" της Δημοκρατικής Αριστεράς, να βάλουμε πίσω τη διαφωνία μας για να προχωρήσουμε με καλύτερους όρους για το αύριο.
Με την ενδυνάμωση στη χώρα μας των ναζιστικών ιδεών, με μια συντηρητική παράταξη που δεν μπορεί να χαράξει προοδευτικές πολιτικές, με ένα ΠΑΣΟΚ που φέρει τα βαρίδια του παρελθόντος και σπαράσσεται και με αρκετά  στελέχη του να κοιτάζουν δεξιά και αριστερά για την πολιτική τους επιβίωση και με ένα Σύριζα που ουσιαστικά ανέχεται  ιδέες και λογικές (δεν τολμώ να βάλω επιθετικό προσδιορισμό) σαν αυτές όπως εκφράζονται από τον Στάθη Παναγούλη και τον Φωτόπουλο,  τελικά απομένει μόνον ένα μικρό κόμμα σαν τη ΔΗΜΑΡ (με όλες τις ανεπάρκειες, τα λάθη τις παλινδρομήσεις) για να χαράξει έναν δρόμο για την άλλη προοδευτική και αριστερή Ελλάδα του αύριο. Η Δημοκρατική Αριστερά μπορεί και πρέπει να αποτελέσει τον πόλο για την ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Και στο στόχο αυτό δεν πρέπει να λείψει κανείς
Θα πρέπει λοιπόν να αφήσουμε πίσω τη διαφωνία για το εάν τα εργασιακά ήταν επαρκής λόγος να αρνηθούμε τη θετική ψήφο, τη στιγμή που αποδεχθήκαμε τα υπόλοιπα σκληρά μέτρα, όπως αυτό φάνηκε από την υπερψήφιση του προϋπολογισμού.
Ίσως τελικά το "παρών" να αποτελέσει στο μέλλον ένα ισχυρό πλεονέκτημα, όχι για ίδιο κομματικό όφελος, αλλά για τις πολιτικές του αύριο που πρέπει να χαράξει η χώρα.
Επειδή για πρώτη φορά βρέθηκα στη μειοψηφούσα πλευρά, συμμερίζομαι απόλυτα τη θέση  άμυνας στην οποία έχουν βρεθεί οι δύο βουλευτές της ΔΗΜΑΡ που ψήφισαν όχι, καθώς και όλα τα στελέχη που έχουν αντιταχθεί στη συγκυβέρνηση.
Το κόμμα πρέπει να προχωρήσει παρά τις διαφωνίες και με παρούσες τις διαφορετικές φωνές. Ουδείς κατέχει την απόλυτη αλήθεια και το αλάθητο.  Δεν συμφωνώ λοιπόν με κάποιους που επιτίθενται σε προσωπικό επίπεδο στους διαφωνούντες.
Εάν θέλουν οι ίδιοι ας πάνε στο Σύριζα. Αλλά πιστεύω ότι τελικά μπορούμε να αγκαλιάσουμε όλες τις απόψεις, που επιθυμούν να παραμείνουν κάτω από την κοινή μας στέγη κάτω από μια προϋπόθεση. Ότι όλοι συμφωνούμε στη μεταρρύθμιση της χώρας μέσα από προοδευτικές πολιτικές. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου