Άκουσα μια βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ από την Κρήτη που παραβρέθηκε στη συζήτησή που είχε διοργανώσει στο Τυμπάκι η αξιωματική αντιπολίτευση για το λιμάνι που σχεδιάζεται να κατασκευασθεί εκεί.
Ήλθαν κάποιοι βαλτοί, μας είπε, για να δημιουργήσουν πρόβλημα στη συζήτηση. Είμαι ολόθερμα αλληλέγγυος με τη βουλευτίνα. Σε μια εκδήλωση-συζήτηση δεν έχουν θέση κραυγές και φωνές.
Δεν γνωρίζω την υπόθεση του λιμανιού και εάν έχουν δίκιο οι Συριζέοι, που εναντιώνονται στην κατασκευή του ή εάν έχουν δίκιο "οι βαλτοί", που είναι υπέρ της κατασκευής του λιμανιού από τους Κινέζους και ισχυρίζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι όλο άρνηση. Στη δημοκρατία μας πρέπει όλοι και όταν λέω όλοι, εννοώ ΟΛΟΙ, να είμαστε κατά των αντισυγκεντρώσεων και των φωνασκιών και υπέρ του διαλόγου.
Και βεβαίως πρέπει όλοι και όταν λέω όλοι, εννοώ ΟΛΟΙ, να καταδικάζουμε κάθε μορφή, φραστικής, σωματικής και γιαουρτικής βίας.
Εγώ είμαι μαζί με τους Κρητικούς Συριζέους βουλευτές, άσχετα με τη λεκτική βία, που έχουν υποστεί από αυτούς όσοι δεν υποστηρίζουν τις απόψεις τους.
Στο Τυμπάκι όμως αναδείχθηκε και ακόμα ένα θέμα που έχει ενδιαφέρον.
Μέσα στις φωνές κατά των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ακούστηκε και το επιχείρημα ότι λόγο έχουν μόνον οι Τυμπακιώτες και ότι οι βουλευτές είναι ξένοι και πρέπει να σιωπούν. Και στο σημείο αυτό είμαι αλληλέγγυος με τους Συριζέους Κρητικούς βουλευτές που έστω και αν είναι από το Ρέθυμνο έχουν δικαίωμα στο να λένε την άποψή τους και να συναποφασίζουν.
Είναι απαράδεκτη αυτή η λογική του ακραίου τοπικισμού, που κατακερματίζει την κοινωνία και δημιουργεί τα τοπικά αντάρτικα.
Όμως εγώ είμαι κατά των Τυμπακιωτών που θέλουν μόνοι τους να αποφασίσουν για το λιμάνι, αλλά και κατά οποιουδήποτε άλλου τοπικού αντάρτικου, από τοπικιστές που θεωρούν ότι μόνον αυτοί έχουν δικαίωμα στη λήψη αποφάσεων, γράφοντας κανονικά όλους τους ξένους. Και εδώ ξένοι δεν είναι οι αλλοεθνείς, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και αυτοί ακόμα που κατοικούν και εργάζονται σε ένα κοντινό ορεινό χωριό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου