tag:blogger.com,1999:blog-59642286371341180712024-03-14T11:15:32.506+02:00ένα μαύρο πρόβατοαρνάκια άσπρα και παχιά της μάνας τους καμάρι
και ανάμεσά τους ένα μαύρο πρόβατομαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.comBlogger55125tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-17009913710776883272013-12-04T10:32:00.001+02:002013-12-04T13:16:49.897+02:00Αγρότες. Ας εξυγιανθεί κάποτε το σύστημα. Ας βοηθήσουμε τους πραγματικούς παραγωγούς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1B8JGP2uqPewDlDL1vFaVqrCbkTiN4mmviQ-hKeJTThjvvdmMzVnqWS7wk1-otJFCwcSwaXO-79uaumHQ3Ks950R4RrxnVGir8WxP01rBymzpJX9iMsoIWm2mjZ2Kl63KrSNpbF323xw/s1600/%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1+233.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1B8JGP2uqPewDlDL1vFaVqrCbkTiN4mmviQ-hKeJTThjvvdmMzVnqWS7wk1-otJFCwcSwaXO-79uaumHQ3Ks950R4RrxnVGir8WxP01rBymzpJX9iMsoIWm2mjZ2Kl63KrSNpbF323xw/s320/%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1+233.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Μετά την καθιέρωση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης σε συνδυασμό με τη συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας και όχι των εμπορικών ονομασιών των φαρμάκων, σε λιγότερο από ένα μήνα θα αρχίσει να εφαρμόζεται ένα ακόμα σπουδαίο μεταρρυθμιστικό μέτρο στην Ελληνική κοινωνία, που θα έχει προοδευτικό-αριστερό πρόσημο και στο οποίο οι πολιτικοί του παρελθόντος και τα δεξιά και αριστερά κόμματα αντέδρασαν χαϊδεύοντας για μια ακόμα φορά αυτιά και θωπεύοντας στην πλάτη την εκλογική τους πελατεία.<br />
Ομιλώ για την καθιέρωση επιτέλους των βιβλίων εσόδων-εξόδων για τους αγρότες.<br />
Θα σας πω τα θετικά του μέτρου αυτού, έτσι όπως εγώ τα αντιλαμβάνομαι:<br />
Πρώτον: Θα πληρώσουν επιτέλους το σωστό φόρο οι μεγαλοαγρότες, που πριν πλήρωναν ελάχιστα με τον αυθαίρετο, ανά στρέμμα, υπολογισμό του εισοδήματος.<br />
<b>Δεύτερον:</b> Θα δοθεί ένα οριστικό τέλος στα εικονικά παραστατικά, με την αναγραφή υπέρογκων τιμών πώλησης από τους αγρότες στους μεσάζοντες και μεγαλέμπορους με αποτέλεσμα να διογκώνεται η τιμή πώλησης των αγροτικών προϊόντων (ειδών πρώτης ανάγκης) στους τελικούς καταναλωτές και να αποκομίζουν τεράστια ποσά οι μεσάζοντες σε βάρος των καταναλωτών.<br />
<b>Τρίτον:</b> Μπαίνει μαχαίρι στο καθεστώς του κατ΄εκτίμηση υπολογισμού της επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες που οδηγούσε και σε αδικίες σε βάρος των πραγματικών καλλιεργητών και σε τεράστιες κομπίνες με επιστροφές ΦΠΑ τεράστιων ποσών που βασίζονταν σε εικονικά στοιχεία.<br />
<b>Τέταρτον: </b>Εκλογικεύεται το σύστημα εισροών στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα. Πλέον ο κάθε αγρότης θα είναι υποχρεωμένος να ζητάει παραστατικά για όλες τις εισροές του (πετρέλαιο, λιπάσματα, γεωργικά φάρμακα κλπ), με αποτέλεσμα να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή σε κλάδους της οικονομίας που έκλεβαν, αφού ένας κρίκος της αλυσίδας δεν είχε κανένα ενδιαφέρον να ζητάει επίσημα παραστατικά για να τα καταχωρήσει στα βιβλία του. Έτσι δεν θα χτυπηθεί η φοροδιαφυγή μόνον σε κάποιες μεγάλες, μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις που συναλάσσονται με τον αγροτικό τομέα, αλλά και σε άλλες μεγαλοεπιχειρήσεις που ζητούσαν και λάμβαναν κατά κόρον παραστατικά που έμεναν αζήτητα από τους αγρότες. Για παράδειγμα, είναι γνωστό το φαινόμενο σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ότι μεγάλες ανώνυμες εταιρίες έπαιρναν από βενζινάδικα τα αζήτητα από τους αγρότες παραστατικά πώλησης πετρελαίου κίνησης και έτσι τα περνούσαν στα έξοδά τους και μείωναν τα κέρδη τους.<br />
<b>Πέμπτον: </b>Είναι δυνατόν πλέον να ελεγχθούν καλύτερα τα πραγματικά κέρδη των μεσαζόντων αγροτικών προϊόντων. Η μη τήρηση μέχρι σήμερα βιβλίων εκ μέρους των αγροτών, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή σε όλο το κύκλωμα, με παράλληλη διόγκωση των τιμών λιανικής πώλησης.<br />
<b>Συμπερασματικά</b> (to make a long story short που λένε και οι πατριώτες μου) η καθιέρωση τήρησης βιβλίων για τους αγρότες θα κτυπήσει κυκλώματα φοροδιαφυγής ιδίως μεγάλης έκτασης, θα εκλογικεύσει το σύστημα διακίνησης προϊόντων, θα μειώσει τις τιμές των αγροτικών προϊόντων για τους καταναλωτές.<br />
Σε αυτά που θα πρέπει να επικεντρώσουμε πλέον είναι δύο. Το ένα είναι να μην είναι γραφειοκρατικό και δαπανηρό το σύστημα τήρησης βιβλίων ιδίως για τους αγρότες που έχουν μονοκαλλιέργεια και πωλούν τα προϊόντα τους μία φορά το χρόνο. Γι΄αυτούς θα μπορούσε να προβλέπεται η άπαξ το χρόνο υποβολή δήλωσης ΦΠΑ και δεύτερον και κυριότερο η πρόβλεψη αφορολογήτου, ώστε να μην υποχρεώνονται σε καταβολή φόρων οι μικροαγρότες.<br />
Δυστυχώς το δημοτικό συμβούλιο Ναυπλίου πέρσι τέτοια εποχή, έκλεισε με λαϊκίστικο τρόπο το μάτι στους λίγους οπισθοδρομικούς αγρότες και υιοθέτησε το αίτημά τους για τη μη τήρηση βιβλίων.<br />
Ιδού το σχετικό ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Ναυπλίου<br />
<a href="http://aftodioikisi.gr/dimoi/nafplio-psifisma-simparastasis-stous-agrotes-tis-argolidas">http://aftodioikisi.gr/dimoi/nafplio-psifisma-simparastasis-stous-agrotes-tis-argolidas</a><br />
<br />
Και η Τοπική Αυτοδιοίκηση και άλλοι φορείς έχουν δυνατότητες να προχωρήσουν σε δράσεις για την ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος και να μην υιοθετούν λαϊκίστικα αιτήματα, όπως αυτό της μη τήρησης βιβλίων από τους αγρότες και καταστροφολογικές λογικές, περί επισιτιστικής κρίσης και περί έωλων διαπιστώσεων ότι 7 εκατομμύρια στρέμματα έχουν μείνει ακαλλιέργητα κατά την εποχή της κρίσης που διανύουμε.<br />
Ένα από τα πολύ άσχημα που γίνεται σήμερα, ιδίως στο Ναύπλιο, είναι φορείς της κοινωνίας μας, φορώντας το μανδύα του προστάτη των φτωχών, να μεσολαβούν στη μαζική πώληση αγροτικών προϊόντων από άλλες περιοχές, αγνοώντας τους ντόπιους παραγωγούς που μπορούν και αυτοί να διαθέσουν σε εξαιρετικές τιμές τα προϊόντα τους, χωρίς να υπάρχει ανάγκη της μεταφορά των προϊόντων από χιλιόμετρα μακρυά.<br />
Η ενίσχυση της ντόπιας παραγωγής, μέσω συγκεκριμένων πολιτικών, πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα για το Δήμο μας και για άλλους κοινωνικούς φορείς και όσοι πράττουν το αντίθετο πρέπει να είναι πολιτικά καταδικαστέοι.<br />
Θα μπορούσαμε να προβάλλουμε με συγκεκριμένο τρόπο το παραγόμενο στον τόπο μας μέλι από δραστήριους μελισσοκόμους. Να το κάνουμε μία επικερδή για όλους (παραγωγούς, μικροεμπόρους, τουριστικές επιχειρήσεις, καταναλωτές) υπόθεση. Μα είναι παντελώς απαράδεκτο να φέρνουμε μέλι από μακρυά και να το διαθέτουμε σε τιμή αρκετά υψηλή. Ντροπή....</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-13145765168314075302013-07-16T10:28:00.000+03:002013-07-16T10:28:47.937+03:00Οι Παπάδες.... ο Κωνσταντίνος, ο Ανδρέας και το τέκνο του παπά-Γεωργίου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έγιναν λοιπόν οι εκλογές του περασμένου Μαΐου και ξεκίνησαν οι διερευνητικές εντολές.<br />
Η Νέα Δημοκρατία είχε αποδοκιμασθεί (κάποιοι το έχουν ξεχάσει αυτό) αφού πήρε κάτω από 20% και ήταν πρακτικά αδύνατον να στηριχθεί νεοδημοκρατική κυβέρνηση και μάλιστα από την αριστερά.<br />
Ευθύς ο Αντώνης, εντός της ίδιας ημέρας, παρέδωσε την εντολή που την πήρε ο Αλέξης, που δεν είχε καμία πρόθεση να σχηματίσει κυβέρνηση, ως ο ουσιαστικός νικητής των εκλογών, παρά το γεγονός ότι του το επέτρεπαν, πρωτίστως ο Φώτης με ρητή δήλωσή του, αλλά και ο Αντώνης και ο Βαγγέλης, μάλλον με ψήφους ανοχής. Την κράτησε λοιπόν ο Αλέξης τη διερευνητική εντολή επί τριήμερον, έκανε το show του, συνάντησε σχετικούς και ασχέτους, έπαιξε στα κανάλια πρώτη μούρη και την τρίτη μέρα παρέδωσε τη σκυτάλη στο Βαγγέλη που την κράτησε και αυτός επ΄ ολίγον, αφού το κόμμα του είχε καταποντισθεί. Μετά και τη συνάντηση απάντων στο Προεδρικό Μέγαρο, ήταν προφανές ότι Κυβέρνηση δεν θα δημιουργείτο και ότι θα πηγαίναμε σε νέες εκλογές.<br />
Εν τω μεταξύ έγινε η συνεδρία της Βουλής, ορκίσθηκαν οι βουλευτές μας, μάλλον πήραν τον μισθούλη τους, εξέλεξαν και τον Βύρωνα ως πρόεδρό τους, ο Βύρων προσέλαβε και την κορούλα του στη Βουλή, φιλήθηκαν σταυρωτά οι εκπρόσωποι του λαού και έδωσαν οι περισσότεροι ραντεβού σε ένα μήνα μετά τις εκλογές, αφού πλέον δεν χρειαζόντουσαν και σταυρό προτίμησης.<br />
<b><u>Σύνοδος της Βουλής που προήλθε από τις εκλογές της Μαΐου υπήρξε </u></b>και ας λέει ο καθείς ό,τι θέλει.<br />
Η άλλη άποψη που ακούστηκε, ότι δηλαδή δεν νοείται Σύνοδος της Βουλής που να κράτησε μόνον μία μέρα δεν ευσταθεί.<br />
Κάνω λοιπόν μια υπόθεση εργασίας, που μπορεί πανεύκολα να είχε τελικά συμβεί.<br />
Μετά τις εκλογές του Ιουνίου η ΔΗΜΑΡ δεν έδινε ψήφο εμπιστοσύνης στον Αντώνη και Κυβέρνηση δημιουργείτο από μία ασθενή ΝΔ και ένα καταποντισμένο ΠΑΣΟΚ. Ο Αντώνης με τις ψήφους των βουλευτών των δύο κομμάτων σχημάτιζε Κυβέρνηση και πήγαινε στη Βουλή για να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης. Εκεί χωρίς την τεράστια πολιτική νομιμοποίηση που θα της έδινε μια παρουσία της ΔΗΜΑΡ, κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές αποσκιρτούσαν και ο Αντώνης δεν λάμβανε ψήφο εμπιστοσύνης, οπότε μπαμ και κάτω η Κυβέρνηση, και η χώρα οδηγείτο σε τρίτες επαναληπτικές εκλογές.<br />
Για πείτε μου τώρα, αγαπητοί μου, Σύνοδος σε αυτή τη Βουλή που θα συνεδρίαζε για καμιά βδομάδα, με Κυβέρνηση που δημιουργήθηκε και ορκίσθηκε, αλλά δεν πήρε ψήφο εμπιστοσύνης θα υπήρχε ή όχι;<br />
Και σε αυτή την περίπτωση θα είχαν υποπέσει στην αποσβεστική προθεσμία τα αδικήματα Παπακωνσταντίνου ναι ή ου;<br />
Και αν και από τις τρίτες επαναληπτικές εκλογές εκλεγόταν μια νέα Βουλή και αυτή με βραχύ βίο, και πάλι δεν θα λογιζόταν Σύνοδος νέας Βουλής και πάλι δεν θα είχαν αποσβεσθεί τα αδικήματα Παπακωνσταντίνου;<br />
Πρόβλεψή μου: Ο Παπακωνσταντίνου δεν θα καθίσει στο σκαμνί, διότι το Δικαστικό Συμβούλιο θα κρίνει ότι τα αδικήματα που του καταλογίζονται έχουν υποπέσει στην αποσβεστική προθεσμία.<br />
Μπορεί να μην μας αρέσει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών και οι σχετικές συνταγματικές διατάξεις, όμως ο λόγος που είχαν τεθεί ήταν για να μην διαιωνίζεται μία αιωρούμενη ποινική κατηγόρια κατά ενός Πρωθυπουργού ή ενός Υπουργού και να μην γίνονται αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις με κυρίαρχο θέμα προς συζήτηση, όχι το μέλλον του τόπου αλλά κατηγορίες που περιφέρονται επί μακρόν. Γιατί κι αλλιώς, θα περιμέναμε την αλλαγή στα πολιτικά πράγματα για να δικάσουμε και τον άλλον Παπα. Τον Ανδρέου. Σκέτο φρενοκομείο δηλαδή, η πολιτική κατάσταση στο τόπο μας, ώστε να αναμένουμε τον Κασιδιάρη να τον στείλει στον Κορυδαλλό και μάλιστα στην πτέρυγα με τους Αφγανούς και τους Πακιστανούς, για να "ασκήσει την πολυπολιτισμικότητά του", όπως αισχρά δήλωσε μέσα στη Βουλή ο Χρυσαυγίτης βουλευτής. Αναμένοντας λοιπόν τον Κασιδιάρη.... Αυτό θέλουμε;<br />
Δεν σας αρέσουν αυτά που λέω. Το ξέρω. Όμως<br />
μαύρο πρόβατο είμαι, οπότε.....<br />
<br />
Και παρεπιμπτόντως:<br />
Σας κάνω και άλλη μια πρόβλεψη.<br />
Θα αθωωθεί σε δεύτερο βαθμό ο φτερωτός οδοντίατρος, εάν δεν βρεθούν τα γίδια τα οποία κατηγορείται ότι έκλεψε σαν Δήμαρχος.<br />
Έτσι λέω εγώ. Σε δεύτερο βαθμό είναι δύσκολο, πιστεύω, να σταθεί η σε βάρος του κατηγορία με μόνο στοιχείο την απολογία (όχι κατάθεση, αλλά απολογία) ενός συγκατηγορούμενού του.<br />
Δεν τον πάω καθόλου τον τέως δήμαρχο. Όμως έτσι βλέπω εγώ τα πράγματα και σας το λέω.<br />
Δεν μπορεί να μην υπάρχουν κάποιες επιφυλάξεις, αφού τα εκατομμύρια δεν ευρέθησαν σε κάποιον λογαριασμό του.<br />
Και όταν υπάρχουν έστω και οι ελάχιστες επιφυλάξεις δεν είναι δυνατόν να τιμωρούμε ανθρώπους. Δεν αποκλείω ότι την έχει κάνει την τεράστια λαδιά του αλλά αυτό πρέπει να αποδειχθεί beyond doubts.<br />
Αυτό λέει ο νομικός πολιτισμός μας, έστω και αν το κοινό λαϊκό αίσθημα ζητάει αίμα και να ρίξουμε τους ανθρώπους στα θηρία, μέσα στα Ρωμαϊκά αμφιθέατρα.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGdyuGQL_taS7LmK42aUSfrcLfmgCRx32bIHkeCYPSp2rXDOaj4g8SYnYZ-UR-4H9w0UIaC3uucJqO8vSkv3WuJw5F-mC6S8VeB3Ds8sVp0-r6IKWEyv_vZYHnRED9kXHhH-0CthviJpA/s1600/4444.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="503" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGdyuGQL_taS7LmK42aUSfrcLfmgCRx32bIHkeCYPSp2rXDOaj4g8SYnYZ-UR-4H9w0UIaC3uucJqO8vSkv3WuJw5F-mC6S8VeB3Ds8sVp0-r6IKWEyv_vZYHnRED9kXHhH-0CthviJpA/s640/4444.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br /></div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-49371179186216275472013-05-27T10:17:00.000+03:002013-05-27T10:17:31.448+03:00Η γενιά του ’68 και οι κληρονόμοι της<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/tSSjM6-fUFE?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="articleTitlos" style="color: black; font-family: Georgia; font-size: 22px; line-height: 25px; text-decoration: none;">
<br /></div>
<span style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;"></span><span style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;"></span><br style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;" /><span class="YpoTitle" style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 15px; font-weight: bold;">Η ιδεολογία του Μάη ήταν εξόχως ατομοκεντρική, με ιδιαίτερα μεγάλη επιρροή στον χώρο της διανόησης και των ιδεών</span><span style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;"></span><br />
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Του Νικου Κ. Αλιβιζατου*</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
H τρέχουσα οικονομική κρίση κλονίζει το νεοφιλελεύθερο oικοδόμημα και μαζί του τα ιδεολογικά στερεότυπα των τελευταίων δεκαετιών. Η ιδεολογία του New Deal ξανακερδίζει έδαφος στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο Κέυνς φαίνεται να «επιστρέφει» στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, εκεί που θα περίμενε κανείς ότι θα ανθήσει η εμβληματικότερη μεταπολεμική γενιά στον χώρο της διανόησης, η γενιά του ’68, έχει συρρικνωθεί στα σκέρτσα του Σλ. Ζίζεκ και κατ’ ουσίαν αποσύρεται από το προσκήνιο.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Αφήνει τίποτα πίσω της; Η πραγματική συμβολή της στη διαμόρφωση των ατομικών και των συλλογικών προτύπων του καιρού μας, είναι άραγε ανάλογη προς τον θόρυβο, που κατά καιρούς προκάλεσε;</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Ποια είναι όμως η γενιά του ’68; Πρόκειται, κατ’ αρχάς, για τους πρωταγωνιστές της παρισινής εξέγερσης: γεννημένος το 1946, ο γνωστότερος από αυτούς, δηλαδή ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ήταν το 1968 μόλις 22 χρόνων. Λίγο πρεσβύτεροι ήταν οι φιλόσοφοι/διανοούμενοι της παρέας, όπως ο Αντρέ Γκλυκσμάν (31 ετών) και ο Ρεζί Ντεμπρέ (28 ετών). Μεγαλύτεροι κατά μία περίπου δεκαετία ήταν ο Μ. Φουκώ και ο Ζ. Ντεριντά.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Της ίδιας περίπου ηλικίας ήταν οι Γερμανοί και Ιταλοί σύντροφοι των ανωτέρω: ο Ρούντι Ντούτσκε, ηγέτης της φοιτητικής SDS, o oποίος τραυματίστηκε βαριά σε δολοφονική επίθεση εναντίον του, τον Απρίλιο του 1968, ήταν 28 ετών, ενώ εικοσάρης ήταν ο Γιόσκα Φίσερ, μετέπειτα ηγέτης των Πρασίνων και επί πενταετία υπουργός των Εξωτερικών της Γερμανίας, φίλος του Κον Μπεντίτ, ο οποίος ερωτοτροπούσε τότε σχεδόν ανοιχτά με την τρομοκρατία. Εικοσάρηδες επίσης ήταν και οι Ρενάτο Κούρτσιο και Τόνι Νέγκρι των Ερυθρών Ταξιαρχιών στην Ιταλία, όπως και ο Τόνι Τζαντ και ο Τέρι Ιγκλετον, φοιτητής και νεοδιορισμένος λέκτορας στο Κέμπριτζ, αντίστοιχα. Αντίθετα, ο Τόνι Μπλερ ήταν ακόμη στην πρώτη εφηβεία του (μόλις 14 ετών) και ο Μάσιμο Ντ’ Αλέμα στη δεύτερη (18 ετών).</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Ποια ήταν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των ανωτέρω; Παιδιά ως επί το πλείστον του λεγόμενου baby boom, ήταν οι έφηβοι των αρχών της δεκαετίας του 1960, σε μιαν Ευρώπη που είχε βέβαια αρχίσει να συνέρχεται από τον πόλεμο και αναπτυσσόταν οικονομικά με ταχείς ρυθμούς. Οπως έχει παρατηρηθεί, ήταν η πρώτη γενιά στην ιστορία της ανθρωπότητας, όπου η εφηβεία διεκδικούσε αυθυπαρξία: έως τότε, το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενηλικιότητα ήταν άμεσο, τραχύ και για τους πολλούς βάναυσο.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, ο αγώνας για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και ο πόλεμος στο Βιετνάμ επέσπευσαν την πολιτικοποίηση. Υπενθυμίζω ότι ο Μπομπ Ντύλαν είχε κυκλοφορήσει από το 1962 το «Blowin’ in the Wind», ενώ τον Αύγουστο του 1963, η Τζόαν Μπαέζ στεκόταν δίπλα στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, όταν αυτός εκφώνησε στην Ουάσιγκτον, την περίφημη ομιλία του «I Have a Dream». Στο Λονδίνο, οι Beatles κυκλοφόρησαν το πρώτο σαρανταπεντάρι τους το 1962 (ήταν το «Love me Do») και, αμέσως μετά, ακολούθησαν, πιο βίαιοι και πιο προκλητικοί, οι Rolling Stones.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Ποια ήταν η πεμπτουσία του εν πολλοίς αυθόρμητου αυτού ξεσηκωμού: ένα κράμα μαρξισμού και φροϋδισμού, με αμείλικτη κριτική των ιεραρχιών, των κάθε είδους δογματισμών, της αυταρχικότητας και του πατερναλισμού, διάχυτου τότε ακόμη στη Γαλλία του στρατηγού Nτε Γκωλ. Και τούτο, στο όνομα του αυτοπροσδιορισμού και της απελευθέρωσης, σεξουαλικής προπάντων, αλλά και κοινωνικής, αν όχι και «βιοτικής» γενικότερα. Ετσι, η ιδεολογία του Μάη, εξόχως ατομοκεντρική, περιφρονούσε κάθε είδους πειθαρχία. Η συλλογική δράση δεν ήταν αυτοσκοπός, αλλά μέσο για την εξυπηρέτηση της ατομικότητας. Με άλλα λόγια, θα μπορούσε κανείς να πει ότι, από φιλοσοφική άποψη, η ιδεολογία του Μάη και του Γούντστοκ, λίγο αργότερα, δεν ήταν εξ ορισμού ασύμβατη με το αντίπαλο ρεύμα που έμελλε να εμφανισθεί και να σαρώσει την αμέσως επόμενη δεκαετία, τον νεοφιλελευθερισμό. Απεναντίας, με τον ελευθεριάζοντα ατομοκεντρισμό της, η ιδεολογία αυτή, όσο ριζικά και αν απέρριπτε τον καπιταλισμό, νομίζω ότι τον ανεχόταν σε επίπεδο ατομικών επιλογών, προτύπων και συμπεριφορών.</div>
<div style="margin-bottom: 0pt; margin-left: 0pt; margin-top: 5pt; text-indent: 0pt;">
<b>Θετική και αρνητική επίδραση στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης</b></div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Καιρός όμως να έρθουμε και στα παρ’ ημίν. Η επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, το 1967, εμπόδισε βέβαια την εκκόλαψη των εικοσάρηδων του 1960-1965, δηλαδή της γενιάς του 1-1-4 και των Λαμπράκηδων. Αν δεν ήταν στη φυλακή ή την παρανομία, οι ηγέτες του προδικτατορικού φοιτητικού κινήματος και οι φοιτητές της πρώτης περιόδου της δικτατορικής επταετίας παρακολουθούσαν τα γεγονότα του Μάη από τις ελληνικές εκπομπές των ξένων ραδιοφωνικών σταθμών και από τον λογοκρινόμενο Τύπο. Ετσι, όταν μιλάμε για την Ελλάδα, ο όρος «γενιά του ’68» προσιδιάζει σε μια μικρή ομάδα διανοουμένων που είχε την τύχη (ή, κατ’ άλλους, την ατυχία) να συμμετάσχει corpore στη φοιτητική εξέγερση του Παρισιού: ο Νίκος Πουλαντζάς, ο συνομήλικός του Αγγελος Ελεφάντης, ο κατά ένα έτος νεότερος Κων. Τσουκαλάς, ο Θ. Πάγκαλος, ο Μάκης Καβουριάρης, ο Κ. Ζουράρις και πολλοί ακόμη, γύρω στα 30 τους, βρίσκονταν στη γαλλική πρωτεύουσα, είτε για μεταπτυχιακές σπουδές είτε ως αυτοεξόριστοι για πολιτικούς λόγους.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Από κάποια απόσταση, αν και στον ίδιο βασικά πολιτικό χώρο, την ανανεωτική Αριστερά, τους παρακολουθούσε η παλαιότερη γενιά των πρώτων μεταπολεμικών διανοουμένων: Φίλιππος Ηλιού, Σπ. Ασδραχάς, Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Παναγιώτης Μουλλάς. Εκτός από την ηλικιακή (ήταν γεννημένοι όλοι τους ανάμεσα στο 1930 και το 1935) η διαφορά τους με τους προηγούμενους ήταν ότι είχαν ζήσει στο πετσί τους αν όχι την ίδια την Κατοχή και τον Εμφύλιο, τουλάχιστον τη δεκαετία του 1950, με την ανέχεια, το παρακράτος, τη μισαλλόδοξη εθνικοφροσύνη και τις διώξεις κατά της Αριστεράς. Ετσι, όπως άλλωστε και οι ακόμη παλαιότεροι της θρυλικής γενιάς των υποτροφιών Μερλιέ και του «Ματαρόα», έβλεπαν τα γεγονότα με αρκετή επιφύλαξη και πάντως με λιγότερο ενθουσιασμό. Τα παρακολουθούσαν από κάποια απόσταση.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Σε κάθε περίπτωση -και αυτό ίσχυε για όλους- οι ανάγκες του αντιδικτατορικού αγώνα, η καταστροφική (όπως τελικά αποδείχθηκε) εμφύλια διαμάχη των δύο ελληνικών ΚΚ, και προπάντων η αίσθηση ότι στην Ελλάδα, συγγενείς και φίλοι διώκονται και βασανίζονται από ένα καθεστώς ωμής βίας, επέβαλλαν ένα είδος αυτοσυγκράτησης και αυτολογοκρισίας. Από την άλλη, δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι αν κάπου, το 1968, η διάσπαση του ΚΚΕ βρήκε πρόσφορο έδαφος να καρπίσει, αυτό το κάπου ήταν το Παρίσι του Μάη. Εκεί προπάντων, η κομμουνιστική ανανέωση διαμόρφωσε τη θεωρία, την ιδεολογία και τη στρατηγική της για έναν ελληνικό δρόμο προς τον σοσιαλισμό, έναν σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία. Εκεί επεξεργάσθηκε και τις αρχές που της επέτρεψαν, τα χρόνια που ακολούθησαν, να ηγεμονεύσει -κυριολεκτικά χωρίς αντίπαλο- στον χώρο των διανοουμένων. Σε τούτο, η επιρροή του Μάη ήταν βέβαια σημαντική. Ισως και καταλυτική.</div>
<div style="margin-bottom: 0pt; margin-left: 0pt; margin-top: 5pt; text-indent: 0pt;">
<b>Η γενιά του Πολυτεχνείου</b></div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Αραγε αυτή να ήταν η μοναδική συμβολή της γενιάς αυτής στην εξέλιξη των ιδεών και των νοοτροπιών της μεταδικτατορικής Ελλάδας;</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Νομίζω ότι θα ήταν άδικο να υποστηριχθεί κάτι τέτοιο. Το απελευθερωτικό μήνυμα του Μάη επηρέασε την πορεία των πνευμάτων στη μεταδικτατορική Ελλάδα γενικότερα, αγγίζοντας εκφάνσεις της καθημερινότητας που υπερέβαιναν κατά πολύ την πολιτική με τη στενή έννοια του όρου. Η χρεοκοπία των κάθε είδους δογματισμών, των προδικτατορικών στερεοτύπων και των ιεραρχήσεων μιας κοινωνίας που κάποιοι προσπαθούσαν να κρατήσουν σφιχτοδεμένη με τις αγκυλώσεις της, ήταν η θετική πλευρά της επιρροής αυτής. Σε αυτήν οφείλεται η ταχύτατη απώλεια της αίγλης του στέμματος, αλλά και η μείωση της επιρροής της Εκκλησίας. Αρνητική, κατά τη γνώμη μου, ήταν η απώλεια της αίσθησης των υποχρεώσεων του καθένα προς το σύνολο, η απαξίωση της εθελοντικής δουλειάς, η έξαρση της ατομικότητας και των κάθε είδους εγωισμών σε βάρος της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Η αρνητική αυτή επίδραση της ιδεολογίας του Μάη, κορυφαία εκδήλωση της οποίας ήταν ο άκρατος καταναλωτισμός της δεκαετίας του 1980 και του 1990, έπληξε καίρια την αμέσως επόμενη γενιά, που δεν είναι βέβαια άλλη από τη γενιά του υπογράφοντος, δηλαδή τη γενιά του Πολυτεχνείου. Δεν είναι της στιγμής για συνολικούς απολογισμούς. Το βέβαιο είναι ότι, στην ιδεολογική και πολιτική επέλαση του νεοφιλελευθερισμού από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, αυτή δεν μπόρεσε να αντιτάξει σοβαρά αντεπιχειρήματα, ούτε πολύ λιγότερο να προτείνει πειστικά εναλλακτικά πρότυπα. Απεναντίας, προσαρμόσθηκε πολύ ευκολότερα απ’ όσο θα περίμενε κανείς στους γραπτούς και άγραφους κανόνες της νέας ιδεολογίας, επιδεικνύοντας σπάνιο και, πολύ συχνά, προσοδοφόρο ρεαλισμό.</div>
<div style="margin-bottom: 0pt; margin-left: 0pt; margin-top: 5pt; text-indent: 0pt;">
<b>Αφησε λίγα πράγματα σε πολιτικό επίπεδο</b></div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Θα μπορούσα να συνοψίσω το συμπέρασμα της μοιραία συνοπτικής αυτής αναδρομής ως εξής: στην Ελλάδα, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στο καθαρά πολιτικό πεδίο, η γενιά του ’68 άφησε λίγα πράγματα. Αν εξαιρέσει κανείς τη Γαλλία όπου τα ποικίλα αριστερίστικα γκρουπούσκουλα επιβιώνουν ως εναλλακτική λύση στις ατολμίες της συστημικής Αριστεράς, πουθενά οι διάφορες μαοϊκές και τροτσκιστικές ομάδες δεν αποτελέσαν υποστατή πολιτική δύναμη. Μόνον οι Πράσινοι στη Γερμανία θα μπορούσαν -και με το παραπάνω- να διεκδικήσουν αυτόν τον τίτλο, για λόγους εν τούτοις που, κατά τη γνώμη μου, συνδέονται περισσότερο με τις ιδιαιτερότητες της μεταπολεμικής Γερμανίας, παρά με τη δύναμη των ιδεών του Μάη.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Δεν συμβαίνει το ίδιο στον χώρο της διανόησης και των ιδεών. Η ελευθεριάζουσα Αριστερά, που προκάλεσε τη συρρίκνωση των κομμουνιστικών κομμάτων πολύ προτού πέσει το τείχος το Βερολίνου, είναι βέβαια παιδί της γενιάς του Μάη, με σημαντικές νίκες στο πεδίο της καθημερινότητας και των συμπεριφορών. Ο απολογισμός είναι μεγάλος και θα ήταν μάταιο να επιχειρήσω να τον συνοψίσω εδώ. Δεν μπορώ, ωστόσο, να μην επισημάνω την επιρροή της στον χώρο της πνευματικής δημιουργίας και των τεχνών, συμπεριλαμβανομένης και της λογοτεχνίας. Δύσκολα, νομίζω, θα μπορούσε να αρνηθεί κανείς ότι, σε αυτό το πεδίο, ο Σαρτρ νίκησε τον Ρ. Αρόν.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Στην Ελλάδα, ο απολογισμός είναι ακόμη πιο αμφιλεγόμενος. Στο πολιτικό επίπεδο, πολύ φοβούμαι ότι, αν δεν υπήρχε ο Λεωνίδας Κύρκος και σήμερα η ΔΗΜΑΡ, η διαδρομή της ανανεωτικής Αριστεράς θα καταγραφόταν ως μια διαδοχή διασπάσεων, χωρίς απήχηση πέρα από έναν περιορισμένο κύκλο στελεχών της προδικτατορικής και της πρώτης μεταδικτατορικής περιόδου. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την παρουσία στους κόλπους του μερικών «ιστορικών» προσωπικοτήτων της δεκαετίας του ’60, θυμίζει περισσότερο ΠΑΚ και ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’70, με έντονα παλαιοκομμουνιστικά σημάδια, παρά καινοτόμο ρεύμα. Και τούτο, παρά τα νιάτα του Αλ. Τσίπρα.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Ιδεολογικά, βέβαια, η γενιά του ’68 σάρωσε και στην Ελλάδα, όχι μόνο στο πεδίο των κοινωνικών επιστημών (κυρίως στο πεδίο της οικονομικής Ιστορίας) αλλά και των τεχνών. Είναι ο μόνος χώρος όπου θα μπορούσε να πει κανείς ότι η επιρροή που άσκησε δεν ήταν μόνο θέμα μερικών χαρισματικών ανθρώπων, αλλά μιας γενιάς. Το στίγμα της, αν και δεν είχε την πρωτοτυπία της συνεισφοράς ας πούμε της γενιάς του ’30, ήταν διακριτό, καθότι απελευθερωτικό. Σε μιαν εποχή όπου ο κομμουνισμός είχε κλείσει ούτως ή άλλως τον ιστορικό του κύκλο, δικαιολογεί άραγε το επίτευγμα αυτό το πέρασμα μερικών πολύ σημαντικών ανθρώπων από τον μάταιο τούτο κόσμο;</div>
<span class="article" style="background-color: white; font-family: 'Times New Roman Greek'; font-size: 12pt;"></span><span class="article" style="background-color: white; font-family: 'Times New Roman Greek'; font-size: 12pt;"></span><span class="article" style="background-color: white; font-family: 'Times New Roman Greek'; font-size: 12pt;"></span><br />
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
* O κ. Νίκος Κ. Αλιβιζάτος είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.</div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-58345544146915494512013-05-14T20:06:00.001+03:002013-05-14T20:06:23.469+03:00Είμαι ένα Κρητικός Συριζέος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZk2gNItkyGJizGoK_HsBZ2a5jC-DYhnHBHzfGIVARMV6hT-EoFh3ssonH1n0UXrRoJPIPTJKms_A9io48lnL8cXgJRPSfRqqPhkr1_Z4vq9q4jdk44AVSXE_kgQlg6TjCwRNPPXYjjQU/s1600/voskos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZk2gNItkyGJizGoK_HsBZ2a5jC-DYhnHBHzfGIVARMV6hT-EoFh3ssonH1n0UXrRoJPIPTJKms_A9io48lnL8cXgJRPSfRqqPhkr1_Z4vq9q4jdk44AVSXE_kgQlg6TjCwRNPPXYjjQU/s1600/voskos.jpg" /></a></div>
<br />
Άκουσα μια βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ από την Κρήτη που παραβρέθηκε στη συζήτησή που είχε διοργανώσει στο Τυμπάκι η αξιωματική αντιπολίτευση για το λιμάνι που σχεδιάζεται να κατασκευασθεί εκεί.<br />
Ήλθαν κάποιοι βαλτοί, μας είπε, για να δημιουργήσουν πρόβλημα στη συζήτηση. Είμαι ολόθερμα αλληλέγγυος με τη βουλευτίνα. Σε μια εκδήλωση-συζήτηση δεν έχουν θέση κραυγές και φωνές.<br />
Δεν γνωρίζω την υπόθεση του λιμανιού και εάν έχουν δίκιο οι Συριζέοι, που εναντιώνονται στην κατασκευή του ή εάν έχουν δίκιο "οι βαλτοί", που είναι υπέρ της κατασκευής του λιμανιού από τους Κινέζους και ισχυρίζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι όλο άρνηση. Στη δημοκρατία μας πρέπει όλοι και όταν λέω όλοι, εννοώ ΟΛΟΙ, να είμαστε κατά των αντισυγκεντρώσεων και των φωνασκιών και υπέρ του διαλόγου.<br />
Και βεβαίως πρέπει όλοι και όταν λέω όλοι, εννοώ ΟΛΟΙ, να καταδικάζουμε κάθε μορφή, φραστικής, σωματικής και γιαουρτικής βίας.<br />
Εγώ είμαι μαζί με τους Κρητικούς Συριζέους βουλευτές, άσχετα με τη λεκτική βία, που έχουν υποστεί από αυτούς όσοι δεν υποστηρίζουν τις απόψεις τους.<br />
Στο Τυμπάκι όμως αναδείχθηκε και ακόμα ένα θέμα που έχει ενδιαφέρον.<br />
Μέσα στις φωνές κατά των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ακούστηκε και το επιχείρημα ότι λόγο έχουν μόνον οι Τυμπακιώτες και ότι οι βουλευτές είναι ξένοι και πρέπει να σιωπούν. Και στο σημείο αυτό είμαι αλληλέγγυος με τους Συριζέους Κρητικούς βουλευτές που έστω και αν είναι από το Ρέθυμνο έχουν δικαίωμα στο να λένε την άποψή τους και να συναποφασίζουν.<br />
Είναι απαράδεκτη αυτή η λογική του ακραίου τοπικισμού, που κατακερματίζει την κοινωνία και δημιουργεί τα τοπικά αντάρτικα.<br />
Όμως εγώ είμαι κατά των Τυμπακιωτών που θέλουν μόνοι τους να αποφασίσουν για το λιμάνι, αλλά και κατά οποιουδήποτε άλλου τοπικού αντάρτικου, από τοπικιστές που θεωρούν ότι μόνον αυτοί έχουν δικαίωμα στη λήψη αποφάσεων, γράφοντας κανονικά όλους τους ξένους. Και εδώ ξένοι δεν είναι οι αλλοεθνείς, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και αυτοί ακόμα που κατοικούν και εργάζονται σε ένα κοντινό ορεινό χωριό.</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-73987131031863723422013-04-07T10:56:00.003+03:002013-04-07T10:56:33.451+03:00Το κράτος της ανιψιάς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Του <b>Παύλου Τσίμα, </b>ΝΕΑ, 7.4.13</span><br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i><b>Οτι αυτό το μεγα-αυθαίρετο, αυτό το κράτος της ανιψιάς δεν έχει πρόβλημα μεγέθους, αλλά δομής και λειτουργίας, είναι προφανές. Οτι δεν θα αλλάξει αν απλώς φύγουν λίγες ή πολλές χιλιάδες υπάλληλοι, στην τύχη διαλεγμένοι, ή αν απολυθούν κατεπειγόντως μερικές εκατοντάδες «επίορκοι», είναι επίσης προφανές. Οτι η αλλαγή θέλει σχέδιο, υπομονή και επιμονή, ότι χρειάζεται την εμπιστοσύνη και όχι την αντιπαλότητα των ίδιων των δημοσίων υπαλλήλων ή, έστω, της πλειοψηφίας τους, και ότι θέλει χρόνο, όπως λέει ο Μανιτάκης, προφανέστατο. Και είναι προπάντων προφανές ότι, όπως οι τυφλές, οριζόντιες περικοπές εισοδημάτων, επί δικαίων και αδίκων, που έγιναν τα τρία τελευταία χρόνια, έτσι και οι τυφλές, αναξιολόγητες «υποχρεωτικές αποχωρήσεις» που ζητεί, με δημοσιονομικά και μόνον κριτήρια, η τρόικα, το μόνο αποτέλεσμα που παράγουν είναι να μένει ίδιο και απαράλλαχτο το κράτος της ανιψιάς, αλλά να λειτουργεί ακόμη χειρότερα και η μεταρρύθμισή του να γίνει ακόμη δυσκολότερη. Από αυτή την άποψη, λοιπόν, ο Μανιτάκης έχει δίκιο και η τρόικα άδικο. Αρκεί να βλέπαμε, κάπου στον ορίζοντα, κι ένα πειστικό, ολοκληρωμένο μεταρρυθμιστικό σχέδιο. Αρκεί να διακρίναμε στο βλέμμα των πολιτευομένων, που περιβάλλουν τον Μανιτάκη στο Υπουργικό Συμβούλιο, μια υποψία μεταρρυθμιστικού ζήλου...</b></i></span></div>
<a href="" name="more" style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"></a><br style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px;" /><br style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px;" /><div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Γνώριμο το έργο, γνώριμη και η παράσταση. Η τρόικα στην Αθήνα, διαπραγματεύσεις με άρωμα αγωνίας, ο Τόμσεν τσαγκός, η κυβέρνηση σε άμυνα, η δόση σε εκκρεμότητα και στο επίκεντρο των συζητήσεων το Δημόσιο. Και εκείνοι οι 25.000 υπάλληλοι που πρέπει φέτος να «αποχωρήσουν», να αποχωρήσουν «υποχρεωτικά» ή να μπουν σε «κινητικότητα».</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Πρωταγωνιστής του δράματος ο υπουργός Μανιτάκης. Οι τροϊκανοί τον πιέζουν. Το Μαξίμου τον λοιδορεί διά διαρροών (επειδή δεν κάνει αυτό που κανείς εκ των πολιτευτών του σταυρού δεν θα μπορούσε να κάνει: να απολύσει αυτούς που διόρισε). Και ο ίδιος απαντά πως η μεταρρύθμιση του Δημοσίου θέλει χρόνο, δεν θέλει βιασύνες, και πως «καλύτερα να καθυστερήσουμε παρά να αποτύχουμε».</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ποιος έχει δίκιο;</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Οι ενδιαφερόμενοι ας κάνουν τον κόπο να ξαναδιαβάσουν την έκθεση για τη δημόσια διοίκηση, που η Ελλάδα παρήγγειλε και ο ΟΟΣΑ παρέδωσε τον Οκτώβριο του 2011 - και έκτοτε αγνοείται η τύχη της. Στις σελίδες της διεκτραγωδείται, στην ψυχρή γλώσσα των τεχνοκρατών, ένα κράτος που χτίστηκε, επί δεκαετίες ολόκληρες, σαν γιγαντιαίο, τερατώδες αυθαίρετο, χωρίς αρχιτεκτονικό σχέδιο, με αλλεπάλληλα «πανωσηκώματα».</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ενα κράτος που οι υπάλληλοί του κατανέμονται σε 1.448 αεροστεγώς διαφορετικούς κλάδους, υπάγονται σε τέσσερα διαφορετικά νομικά καθεστώτα, έχουν προσληφθεί με άπειρους διαφορετικούς τρόπους και στεγάζονται σε 1.552 διαφορετικά, διάσπαρτα κτίρια. Τα υπουργεία του οποίου, αληθινοί βροντόσαυροι, αποτελούνται το καθένα, κατά μέσο όρο, από 439 δομές (γραμματείες, διευθύνσεις και τμήματα), το 20% των οποίων, μία στις πέντε, έχει έναν διευθυντή και κανέναν υπάλληλο! Και που διαχειρίζεται, κάθε υπουργείο, από 600 έως και 4.500 αρμοδιότητες, λεπτομερέστατα καταγεγραμμένες σε νομικά κείμενα (νόμους και υπουργικές αποφάσεις) που φθάνουν έως και τις 4.000 για συγκεκριμένο υπουργείο (ούτε να τα ξεφυλλίσει προκάνει ο εκάστοτε υπουργός), οι οποίες μάλιστα ασκούνται κατά συναρμοδιότητα με κάποιο άλλο υπουργείο ή οργανισμό (για την ασφάλεια τροφίμων, φερ' ειπείν, οι συναρμόδιοι είναι τέσσερις, για την πολιτική προστασία οκτώ). Ενα κράτος, δηλαδή, δίχως στόχους, δίχως σχέδιο, δίχως συντονιστικό κέντρο, δομικά ανίκανο να αποδώσει μετρήσιμο έργο - πολύ περισσότερο να υποστηρίξει μεταρρυθμίσεις.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Και όσοι αφελείς τυχόν αναρωτιούνται πώς στην ευχή το φτιάξαμε αυτό το τέρας, ας κάνουν τον κόπο να διαβάσουν, ως διασκεδαστικό, τυχαίο παράδειγμα, τα πρακτικά μιας δίκης που διεξάγεται αυτές τις ημέρες, εντελώς στα σιωπηλά, για μια υπόθεση που κάποτε σκανδάλισε το πανελλήνιο.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4C_-Fk-yQK92kCMo6iqdbPOrehMuqYmW8m_4BoqkCTYnOTS2-NBPxOLEFExbRcR-KDueuiv3vH4zW8jZ9NCLJcNW_q8p0nLX0U1H40PEP6mzBqpXcVBhaimidsjeV_wTlk_dr1dAjPD4/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4C_-Fk-yQK92kCMo6iqdbPOrehMuqYmW8m_4BoqkCTYnOTS2-NBPxOLEFExbRcR-KDueuiv3vH4zW8jZ9NCLJcNW_q8p0nLX0U1H40PEP6mzBqpXcVBhaimidsjeV_wTlk_dr1dAjPD4/s640/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" width="573" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Αντιγράφω από την απολογία της κατηγορουμένης, που δικαιολογούσε το απονενοημένο της διάβημα επικαλούμενη τη διάψευση των υποσχέσεων που είχε λάβει, να περιληφθεί στον πίνακα των επιτυχόντων ενός διαγωνισμού πρόσληψης μονίμων υπαλλήλων στο υπουργείο Πολιτισμού: «Επαθα σοκ. Πρώτη πρώτη στη λίστα των επιτυχόντων ήταν η ανιψιά του Γιώργου Βουλγαράκη, ενώ πολύ ψηλά ήταν και η αρραβωνιαστικιά κομματάρχη της ΝΔ...».</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Οτι αυτό το μεγα-αυθαίρετο, αυτό το κράτος της ανιψιάς δεν έχει πρόβλημα μεγέθους, αλλά δομής και λειτουργίας, είναι προφανές. Οτι δεν θα αλλάξει αν απλώς φύγουν λίγες ή πολλές χιλιάδες υπάλληλοι, στην τύχη διαλεγμένοι, ή αν απολυθούν κατεπειγόντως μερικές εκατοντάδες «επίορκοι», είναι επίσης προφανές. Οτι η αλλαγή θέλει σχέδιο, υπομονή και επιμονή, ότι χρειάζεται την εμπιστοσύνη και όχι την αντιπαλότητα των ίδιων των δημοσίων υπαλλήλων ή, έστω, της πλειοψηφίας τους, και ότι θέλει χρόνο, όπως λέει ο Μανιτάκης, προφανέστατο. Και είναι προπάντων προφανές ότι, όπως οι τυφλές, οριζόντιες περικοπές εισοδημάτων, επί δικαίων και αδίκων, που έγιναν τα τρία τελευταία χρόνια, έτσι και οι τυφλές, αναξιολόγητες «υποχρεωτικές αποχωρήσεις» που ζητεί, με δημοσιονομικά και μόνον κριτήρια, η τρόικα, το μόνο αποτέλεσμα που παράγουν είναι να μένει ίδιο και απαράλλαχτο το κράτος της ανιψιάς, αλλά να λειτουργεί ακόμη χειρότερα και η μεταρρύθμισή του να γίνει ακόμη δυσκολότερη.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Από αυτή την άποψη, λοιπόν, ο Μανιτάκης έχει δίκιο και η τρόικα άδικο. Αρκεί να βλέπαμε, κάπου στον ορίζοντα, κι ένα πειστικό, ολοκληρωμένο μεταρρυθμιστικό σχέδιο. Αρκεί να διακρίναμε στο βλέμμα των πολιτευομένων, που περιβάλλουν τον Μανιτάκη στο Υπουργικό Συμβούλιο, μια υποψία μεταρρυθμιστικού ζήλου...</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh07W2Bi5zA_AhmxpPW6YdVSxP-yOHAUFV17ujizmx5_k9oCo9rqWvqchQWn9WnR0VuAW7_qbCNaRmffWTqIC2j0UyQtBw3eAuUQOfAj72Lowo26rGVQFQKWwAZWlBejHFM68qF9SVDhU4/s1600/images+(15).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh07W2Bi5zA_AhmxpPW6YdVSxP-yOHAUFV17ujizmx5_k9oCo9rqWvqchQWn9WnR0VuAW7_qbCNaRmffWTqIC2j0UyQtBw3eAuUQOfAj72Lowo26rGVQFQKWwAZWlBejHFM68qF9SVDhU4/s640/images+(15).jpg" width="503" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-21599741902835609472013-04-01T10:09:00.006+03:002013-04-01T10:48:01.277+03:00Και εμείς στον κόσμο μας ομφαλοσκοπούμε<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Δεν είμαστε μόνοι στο γαμημένο ή και τον υπέροχο αυτό κόσμο.<br />
Αδώνηδες, Σκουρλέτηδες, Μαργαρίτηδες και όλοι οι αστέρες των τηλεπαραθύρων μαζί με όλους εμάς τους χαζοκούτηδες (εμού συμπεριλαμβανομένου κατά μεγάλο μέρος) έχουμε κλεισθεί στον μικρόκοσμο μας και ομφαλοσκοπούμε.<br />
Αλλά η ζωή συνεχίζεται σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο στην Ελλάδα, με καλές και άσχημες ειδήσεις.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9wcMNcGMpuegxP3XAMCBbmTEd-Uz5bckDNvdB2guiMro99fofJEgeysXkTxOYjHe4iYz-t-tEu288bmD2H-Mc44youj5XVMgxBJXaTqn6985PDOyVjSCwW6B4-L_x1idRDvKF63QC9mQ/s1600/images+(13).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9wcMNcGMpuegxP3XAMCBbmTEd-Uz5bckDNvdB2guiMro99fofJEgeysXkTxOYjHe4iYz-t-tEu288bmD2H-Mc44youj5XVMgxBJXaTqn6985PDOyVjSCwW6B4-L_x1idRDvKF63QC9mQ/s640/images+(13).jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Σε αυτή την υπέροχη χώρα της Βιρμανίας, σήμερα για πρώτη φορά κυκλοφόρησαν ανεξάρτητες (μη κυβερνητικές) εφημερίδες<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIsBGMPKqSTdISH15lRtZLnYn7P5ttqgcPblDX58yAd-X4wHA5NkPSrFjD-B5SAvzk88pE8mitya9wu9TRH9aVVi_4lCDasbd4ug0qBgeJ8qTcCorVyuq2G-_VNt9M_0kdg5yK2WVYH0U/s1600/dba47ca7bad13c976f162ea3065d3ebd_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIsBGMPKqSTdISH15lRtZLnYn7P5ttqgcPblDX58yAd-X4wHA5NkPSrFjD-B5SAvzk88pE8mitya9wu9TRH9aVVi_4lCDasbd4ug0qBgeJ8qTcCorVyuq2G-_VNt9M_0kdg5yK2WVYH0U/s640/dba47ca7bad13c976f162ea3065d3ebd_XL.jpg" width="640" /></a></div>
Η υγεία του Νέλσονα Μαντέλα βελτιώνεται αργά αλλά σταθερά. Αμφιβάλλω αν υπήρχαν πολλοί Ελληνες που γνώριζαν ότι ο σπουδαίος αυτός γέροντας ήταν στο νοσοκομείο τις τελευταίες μέρες σοβαρά άρρωστος.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNDji9OA9kfmwwogbHyrKm4rT3cTUZ83Pc_Xh6u9MMeVEvoUIS1R9mMUsd0aoLSDDOMyb8TGNDBWIYiaGcSLmMJw7uYiQ-Vt16P3oO0h5kltYsqchsAnxvBoH6DmU6cltS4JXHjXPKfFo/s1600/di+canio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="473" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNDji9OA9kfmwwogbHyrKm4rT3cTUZ83Pc_Xh6u9MMeVEvoUIS1R9mMUsd0aoLSDDOMyb8TGNDBWIYiaGcSLmMJw7uYiQ-Vt16P3oO0h5kltYsqchsAnxvBoH6DmU6cltS4JXHjXPKfFo/s640/di+canio.jpg" width="640" /></a></div>
Πολιτική θύελλα στην Αγγλία. Ένας δηλωμένος φασίστας (όχι ανήξερο παιδάκι σαν τον δικό μας εδώ), ανέλαβε προπονητής στη μεγάλη ομάδα του Σάντερλαντ. Ο παρ΄ ολίγον πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ντέιβιντ Μίλιμπαντ παραιτήθηκε από το Δ.Σ. της ομάδας. Μπορεί άραγε ένας δηλωμένος φασίστας να είναι προπονητής μιας ομάδας και μάλιστα του βεληνεκούς και της αίγλης της Σάντερλαντ;<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfgSnetvA3-JoUCqapYEi9r8kr7b3cZMEqIBzrKMbgcV5y3t2-B7OnCz1p_D4rrFEh_v3arMrVh1eOm0T7NXYF-RVQ9ayyTyQggK1CqoDsHuE2CyHR7f_KWZ8T1ULbKZEXRQjYSJd6FFg/s1600/Berlin-Wall-1990-1024x682.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfgSnetvA3-JoUCqapYEi9r8kr7b3cZMEqIBzrKMbgcV5y3t2-B7OnCz1p_D4rrFEh_v3arMrVh1eOm0T7NXYF-RVQ9ayyTyQggK1CqoDsHuE2CyHR7f_KWZ8T1ULbKZEXRQjYSJd6FFg/s640/Berlin-Wall-1990-1024x682.jpg" width="640" /></a></div>
Διαμαρτυρίες από Βερολινέζους είχαμε τις τελευταίες μέρες για την κατεδάφιση μέρους του τοίχους του Βερολίνου, για χάρη ενός σχεδίου "αναβάθμισης" της Γερμανικής πρωτεύουσας. Μπορεί να ζήσει μία πόλη, χωρίς τα μνημεία που σημάδεψαν το παρελθόν της;<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqNkh8pSwjxTT_oMfGj9_V2MsGs-wHGnPYQRU4Ql__FE40Q40yy5IqdYK86qD7gx6hTI4tE_YTao_fOP7FN2k7jIC-OXBNzdWoX-P5vwLawT1hBcyGXHbePcjxpnHP4-I3V-4tV8uxqiE/s1600/images+(14).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqNkh8pSwjxTT_oMfGj9_V2MsGs-wHGnPYQRU4Ql__FE40Q40yy5IqdYK86qD7gx6hTI4tE_YTao_fOP7FN2k7jIC-OXBNzdWoX-P5vwLawT1hBcyGXHbePcjxpnHP4-I3V-4tV8uxqiE/s640/images+(14).jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε ότι οι 3069 κυανόκρανοι, θα έχουν από εδώ και μπρος τη δυνατότητα να προβαίνουν και σε επιθετικές πολεμικές επιχειρήσεις. Κάπου γίνεται πόλεμος αγαπητέ Αδωνη. Δυστυχώς όχι μόνον εσύ, αλλά το σύνολο των κατοικούντων στον ομφαλό της γης το αγνοούμε.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiivAsmy6UaXj_7HYDtvxrGaGso4vhmg7RzegoYAnmyeYg5vcF7sAThANTehDhSW9UxDfYezhYrwCvRZrW6-ogKfVSIixUIqYt7tn0191xb-1GH5DgUKhJN2TwdJoYqHT_OY-vCqq6BiiA/s1600/Timbuktu+palace.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiivAsmy6UaXj_7HYDtvxrGaGso4vhmg7RzegoYAnmyeYg5vcF7sAThANTehDhSW9UxDfYezhYrwCvRZrW6-ogKfVSIixUIqYt7tn0191xb-1GH5DgUKhJN2TwdJoYqHT_OY-vCqq6BiiA/s640/Timbuktu+palace.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Στο Τιμπουκτού σ΄αυτή τη μυθική πόλη της ερήμου μαίνονται μάχες λόγω θρησκευτικού μίσους.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT5SS6o4nYOZFbqAoZLydu2AnoNdskkuH48-E-skANujInY7BYz6BvT4b5fsI1t1-ot5POKoYw2nPC8Bwmv2NbCAm3AqdgRyTeojKRet0sWgLUrgh6sLZMZV3pfjO7hvpJ64owTAk1IDY/s1600/north-korean-tv-announcer-claims-satellite-launch-success-300x200.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT5SS6o4nYOZFbqAoZLydu2AnoNdskkuH48-E-skANujInY7BYz6BvT4b5fsI1t1-ot5POKoYw2nPC8Bwmv2NbCAm3AqdgRyTeojKRet0sWgLUrgh6sLZMZV3pfjO7hvpJ64owTAk1IDY/s640/north-korean-tv-announcer-claims-satellite-launch-success-300x200.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Απειλές, ακόμα και για χρήση πυρηνικών, εκτοξεύονται από την μοναδική στον κόσμο "λαϊκή δημοκρατία"</div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-2918587126111390592013-03-21T13:01:00.000+02:002013-03-21T13:01:00.644+02:00Θολά νερά, θολά ψάρια (συνέχεια δεύτερη)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είμαι ένας φριχτός και τρισάθλιος τύπος. Δεν λειτουργώ με το συναίσθημα. Λειτουργώ με τη λογική και αυτό είναι το χείριστο που μπορεί να σου συμβεί.<br />
Δεν αφήνω την προσωπική μου σιγουριά, διότι γνωρίζω ότι και η άλλη κατάσταση στην οποία θα βρεθώ, μπορεί να με φέρει στα ίδια. Η λογική μου λέει ότι τα αέρια που θα εκπέμπει στο κρεββάτι μια καινούργια σχέση, δεν θα είναι πιο μυρωδάτα.<br />
Έτσι, όταν όλα τα Νεφελίμ ζητωκραύγαζαν για το περήφανο όχι της μικρής Γαλατίας, εγώ αυτό που δημόσια είπα, είναι ότι κάνουμε ωσάν πλήθος που ζητάει αίμα και φωνάζει σ΄αυτόν που είναι στην άκρη του μπαλκονιού και απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει, να πηδήξει.<br />
Τα συναισθηματικά Ελληνικά νεφελίμ, οι κάθε είδους ψεκασμένοι Ελληνες, ένοιωσαν τεράστια εθνική περηφάνια για το όχι του Κυπριακού Κοινοβουλίου. Στο φατσοβιβλίο αναρτήθηκαν εκατοντάδες posts, που έδειχναν τη Κύπρο με αρχίδια, την Κύπρο ως την ανυπότακτη χώρα του Αστερίξ, που έκαναν τον διαχωρισμό των Ελλήνων σε πατριώτες και προδότες, σε άντρες και αδελφές και πολλά άλλα.<br />
Ποια ήταν η πρόταση που ήλθε από την Ευρώπη, την οποία οι ανυπότακτοι πανηγυρικά απέρριψαν; Ότι δεν είναι δυνατόν η Κύπρος να συνεχίσει να έχει πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, να είναι το Ευρωπαϊκό κέντρο εξωχώριων εταιρειών, το πλυντήριο του μαύρου χρήματος, ο τόπος καταφυγής των ναρκοδολλαρίων και των χρημάτων από το εμπόριο λευκής σάρκας, ο παράδεισος αυτών που εκμεταλλεύθηκαν με το χειρότερο τρόπο τη μετάβαση της Ρωσίας από το κομμουνιστικό καθεστώς στον καπιταλισμό. Αυτό που είπαν οι Ευρωπαίοι είναι ότι το τραπεζικό πάρτι της Κύπρου με έναν υπερδιογκωμένο τραπεζικό τομέα, με τα χαρακτηριστικά που έχει πρέπει σιγά-σιγά να αρχίσει να ξεφουσκώνει. Με έναν τρόπο σταδιακό προκειμένου να μην καταρρεύσει τελείως η οικονομία της. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να φορολογηθούν με ένα εφάπαξ τέλος οι μεγαλοκαταθέτες, πάνω από 100.000 ευρώ, να χάσουν όλα τα χρήματά τους οι τραπεζίτες και να κουρευθούν οι μεγαλοομολογιούχοι των τραπεζών. Πρότειναν στην ουσία δηλαδή να γίνει πραγματικότητα το αίτημα της κοινωνίας, ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχισθεί η διάσωση των τραπεζών με χρήματα των φορολογουμένων. Και ήταν μια πολύ σωστή Ευρωπαϊκή πρόταση και ας λένε ότι θέλουν οι εδώ πολιτικοί αρχηγοί. Αυτή είναι η γνώμη μου.<br />
Και οι Κύπριοι ενεργώντας εντελώς συναισθηματικά και μη σκεπτόμενοι ότι οι οσμές της νέας συντρόφου τους μπορεί να μυρίζουν χειρότερα από αυτές της συζύγου τους, είπαν το περήφανο όχι, που μας κόρδωσε και μας έκανε μάγκες Ελληνες για ένα περίπου 24ωράκι.<br />
Και έφτασε η επόμενη μέρα που έπρεπε να συνευρεθούν με τη νέα ερωμένη. Και τότε άρχισαν να διαπιστώνουν ότι και η νέα φιλενάδα που νόμιζαν ότι είχαν(plan B) και η άλλη εναλλακτική (Ρωσία) που πίστευαν ότι θα υπέκυπτε στα θέλγητρα του ανυπότακτου άντρα, έτρωγαν φασολάδα και οι οσμές που ανέδυαν ήσαν πολύ μα πολύ χειρότερες.<br />
Σκέτο Νεφελίμ ο Μακαριώτατος ή Παναγιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. "Θα υποθηκεύσουμε την εκκλησιαστική περιουσία για να βοηθήσουμε" μας είπε. Ψεκασμός με όλη τη σημασία της λέξης. Ότι θα υποθηκεύσουν την περιουσία τους, δηλαδή με λίγα λόγια ότι θα ζητήσουν να λάβουν δάνεια με δέσμευση της περιουσίας τους. Μα ποιος θα τους τα δώσει σε μία χώρα υπό κατάρρευση και μάλιστα μέσα σε λίγα 24ωρα;<br />
Να βάλουμε χέρι στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, για να καλύψουμε το ποσό που λείπει. Εξαιρετική λύση δεν λέω Μοσχομυρωδάτη πορδή!!! Να τα πάρουμε από τα ταμεία των εργαζομένων για να μην πληρώσουν οι μεγαλοκαταθέτες, οι ολιγάρχες και οι όποιοι τυχόν έμποροι λευκής σαρκός. Και τους έχουμε για τόσο ηλίθιους τους δανειστές που θα δεχθούν να τα βγάλουμε από τη μία τσέπη, να τα βάλουμε στην άλλη και να θεωρούμε ότι βρήκαμε χρήματα.<br />
Να δημιουργήσουμε ένα ταμείο ιδιωτικού δικαίου και όχι δημοσίου (πάλι για να κοροϊδέψουμε) και αυτό να εκδώσει ομόλογα υποθηκεύοντας τα έσοδα που θα έχουμε μετά από κάποια χρόνια από το φυσικό αέριο. Μα αφού δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι αυτά, πως θα εκτιμηθεί η αξία του ομολόγου; Μόνο αν τα εκτιμούσαμε τα έσοδα πάρα πολύ χαμηλά θα υπήρχε επενδυτικό ενδιαφέρον. Όμως και σ΄αυτή την περίπτωση θα μιλούσαμε για σκέτο ξεπούλημα. Και για τελική λύση να τα βάλουν τα χρήματα τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή ο απλός εργαζόμενος λαός. Εξαιρετικό!!! Προοδευτικό!!! Ακρως αριστερό και φιλολαϊκό!!!<br />
Να ξεπουληθούμε στους Ρώσους. Παρότι αυτό δεν γίνεται, διότι οι εμπορικές τους σχέσεις με τη Γερμανία, έχουν γι΄αυτούς τους στυγνούς νεοκαπιταλιστές μεγαλύτερο ενδιαφέρον, και πάλι θα αγόραζαν ένα ολόκληρο νησί μπιρ παρά, εάν επρόκειτο η συμφωνία να προχωρήσει. Έχετε λοιπόν μυρίσει αέρια Ρώσου μετά από κατανάλωση χαβιαριού και λιπαρών ψαριών με μπόλικη βότκα από πάνω;<br />
Ας αντιληφθούμε ότι με το προ ημερών περήφανο "όχι", επήλθε ήδη η βίαιη κατάρρευση του Κυπριακού τραπεζικού συστήματος. Ήδη κυκλοφορεί ότι ήδη πτώχευσε η μία από τις δύο μεγάλες Κυπριακές Τράπεζες. Ήδη η ζημιά που έγινε από την περήφανη στάση είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από το προβλεπόμενο με το αρχικό σχέδιο σταδιακό ξεφούσκωμα των Κυπριακών τραπεζών.<br />
Ας το αντιληφθούν τα Νεφελίμ.<br />
Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν.<br />
Ο ΣΥΡΙΖΑ που τόσο ζητωκραυγάζει για το περήφανο όχι των Κυπρίων, με το οποίο επεχείρησαν, χωρίς κανένα αποτέλεσμα, να κρατήσουν ανέπαφες τις καταθέσεις των Ρώσων ολιγαρχών και των τυχόν κατόχων μαύρου και ανήθικου χρήματος, είχε και αυτός προτείνει μόλις πριν από λίγες μέρες την φορολόγηση και στην Ελλάδα των τραπεζικών καταθέσεων. Προσέξτε. Όχι την φορολόγηση των τόκων, αλλά αυτών καθαυτών των καταθέσεων. Και μάλιστα όχι με ένα εφάπαξ τέλος, όπως στην Κύπρο, που πιθανόν, μέσα από συντονισμένες ενέργειες και πολιτικές, να συγκρατούσε σε κάποιο επίπεδο το τραπεζικό σύστημα, αλλά ετήσια φορολόγησή του κατατεθειμένου κεφαλαίου. Και πίστευε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτό θα ήταν δυνατόν να μην οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση και του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Σήμερα για την Κυπριακή υπόθεση φωνασκεί για το αντίθετο πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις φορές. Όμως υποθέτω (αν και δεν είμαι καθόλου βέβαιος) ότι αντελήφθησαν ότι χωρίς Τράπεζες υπάρχει πλήρης κατάρρευση και τερατωδών διαστάσεων δυστυχία στον απλό κόσμο και όχι κούρεμα στους ολιγάρχες. Προχθές με την πρότασή τους για την φορολόγηση των καταθέσεων θέλησαν να ακουστούν ευχάριστα.<br />
Ψάρεψαν σε θολά νερά. Σ΄αυτήν περίπτωση δεν έπιασαν βρώμικα ψάρια. Ψόφια και σάπια ανέσυραν.<br />
Και όχι σαν αυτά τη φωτογραφίας που ψαρεύτηκαν σε καθαρά νερά.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixtId11JmCGIz6Xckbs7mOlGUVZ2G1y84g_MjOvaZg_IaDIpSYq1kAtL14RbteCrZG5WkRA-fFz7ZAy-sg19Kw2P5F2IjjJJ8y8c5-pOr6jHXX_xMFzm9h2-xhuDB7i9_lk_9TayucG5w/s1600/528030_506779316004058_1306011790_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixtId11JmCGIz6Xckbs7mOlGUVZ2G1y84g_MjOvaZg_IaDIpSYq1kAtL14RbteCrZG5WkRA-fFz7ZAy-sg19Kw2P5F2IjjJJ8y8c5-pOr6jHXX_xMFzm9h2-xhuDB7i9_lk_9TayucG5w/s640/528030_506779316004058_1306011790_n.jpg" width="478" /></a></div>
<br />
<br />
<br /></div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-20516397481358240732013-03-21T09:45:00.001+02:002013-03-21T09:45:59.750+02:00Eύκολες λύσεις, αυτοκαταστροφικές επιλογές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNxWVi2b7HN7EFPqYj7Bddv2UTvGhKJCbbp4W_GL4s3GEMxXHOtnP8TyZWcvktVrSk4IJvgFTJ1Puc91rYZ9aEgc9UPqQDFWwIZH913UUAL7RRyAcMPV5tuWJsgriSeIjCtgIYsECoesw/s1600/578302_351235641649099_13379612_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNxWVi2b7HN7EFPqYj7Bddv2UTvGhKJCbbp4W_GL4s3GEMxXHOtnP8TyZWcvktVrSk4IJvgFTJ1Puc91rYZ9aEgc9UPqQDFWwIZH913UUAL7RRyAcMPV5tuWJsgriSeIjCtgIYsECoesw/s640/578302_351235641649099_13379612_n.jpg" width="632" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Του <b>Φώτη Γεωργελέ,</b> Athens Voice</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">H Κύπρος είναι το Βατερλό όλων των ελληνικών δημαγωγικών μύθων. Και ΑΟΖ είχαν ανακηρύξει και τα πετρέλαια διαπραγματεύονταν και Ρώσους φίλους και καταθέτες διέθεταν και αριστερό πρόεδρο είχαν, όχι «δοσίλογους» όπως εμείς. Κι όμως, ούτε ο συχωρεμένος ο Τσάβες τους έστειλε δωρεάν πετρέλαιο, ούτε οι Ρώσοι και οι Κινέζοι τους δάνεισαν. Και ο Χριστόφιας κλαίγοντας τους ανακοίνωσε τη χρεοκοπία και τα μνημόνια. Το ’χουν αυτό οι συμπατριώτες μας, όταν χρεοκοπούν οι πολιτικές τους, κλαίνε. Πριν 9 χρόνια ένας άλλος εξίσου μεγάλος πατριώτης τορπίλισε το όνειρο δεκαετιών, την επανένωση του νησιού, τον τερματισμό της κατοχής. Για να μη μοιραστεί την ευημερία της η πλουσιότερη κοινότητα με την πιο φτωχή. Κλαίγοντας κι αυτός. Η ιστορία εκδικείται. </span><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Από το τέλος του 2009, που μάθαμε τι μας συμβαίνει, μέχρι και πριν λίγο καιρό, ο ελληνικός λαϊκισμός ζητούσε διαγραφή του χρέους, «δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε». Όταν πέρυσι «κουρεύτηκε» ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, έκπληκτοι διαπιστώσαμε ότι το επαναστατικό εκείνο αίτημα που συγκλόνιζε τις πλατείες δεν ήταν τόσο ανέφελο. Ασφαλιστικά ταμεία, ασφαλιστικές εταιρείες, δημόσιες επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, νοσοκομεία και δεκάδες χιλιάδες πολίτες είδαν ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας τους να εξανεμίζεται. Οι τράπεζες συντηρούνται με ορό, οι μέτοχοί τους έχασαν την αξία των μετοχών τους.</span></div>
<a href="" name="more" style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"></a><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Τότε καταλάβαμε, όσοι ήθελαν να καταλάβουν, ότι ηρωικές λύσεις δεν υπάρχουν, όλες συνεπάγονται απώλειες. Ο ελληνικός λαϊκισμός, όμως, δεν είχε και πάλι πρόβλημα. Τώρα διαδήλωνε για το ακριβώς αντίθετο: Υπεξαιρέσατε τα λεφτά των ταμείων, κλέψατε τις οικονομίες του κόσμου που τις είχε τοποθετήσει σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου. Ο λαϊκισμός δεν έχει λύσεις για τα προβλήματα, για κάθε πρόβλημα έχει έναν εχθρό.</span><br style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px;" /><div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Τόσα χρόνια ακούμε για τους στυγνούς «οικονομικούς δολοφόνους» που δίνουν στις τράπεζες τα λεφτά των φορολογουμένων. Δεν πρέπει να λες πολλά, γιατί καμιά φορά εισακούεσαι. Στην περίπτωση της Κύπρου, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα επέλεξε διαφορετικό σχέδιο διάσωσης. Εκεί η φούσκα ήταν στις τράπεζες, οπότε το κόστος της διάσωσης δεν το ανέλαβαν μόνο οι φορολογούμενοι με φόρους και μειώσεις μισθών αλλά και οι επενδυτές. Παραδόξως ούτε τώρα είναι ευχαριστημένος ο λαϊκισμός. Μιλάει για «εκδικητική μανία των Γερμανών που διαπράττουν έγκλημα κατά του κυπριακού λαού». Κατά πώς φαίνεται, οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι πρέπει να πληρώσουν για να μη μειωθούν οι καταθέσεις των Ρώσων ολιγαρχών.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Με άλλα λόγια, όσοι έχουν δανείσει την Ελλάδα είναι «τοκογλύφοι» που πρέπει να αναλάβουν το επενδυτικό ρίσκο και να χάσουν τα λεφτά τους. Εκτός αν είναι Έλληνες και Κύπριοι, οπότε ονομάζονται καταθέτες αντί επενδυτές και πρέπει να μη χάσουν τίποτα. Ποιος θα πληρώσει; Κανείς, οι Γερμανοί, οποιοσδήποτε εκτός από μας. Αυτή είναι η νέα ελληνική μεγάλη ιδέα. Να πληρώνουν πάντα οι άλλοι.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Είναι καλό το σχέδιο διάσωσης για την Κύπρο; Όπως όλα, έχει θετικά και αρνητικά στοιχεία, αλλά κυρίως εξαρτάται από την εφαρμογή του. Απ’ ό,τι φαίνεται, οι αδελφοί μας στο νησί μάς συναγωνίζονται στον αυτοκαταστροφικό λαϊκισμό, ήδη οι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας έχουν κηρύξει αντιμνημονιακό αγώνα κι αυτοί, ζητάνε δημοψήφισμα, έξοδο από την ευρωζώνη, επιστροφή στην κυπριακή λίρα. Δηλαδή, ακόμα πιο καταστροφικές λύσεις. Λες και η έξοδος από το ευρώ θα γεμίσει τα ταμεία των τραπεζών που έχουν καταρρεύσει. Οι κυπριακές τράπεζες έχουν καταθέσεις πολλές φορές πάνω από το ΑΕΠ της χώρας. Το 63% αυτών των καταθέσεων είναι ξένα κεφάλαια, ιδίως ρώσικα. Κανένα κράτος δεν μπορεί να διασώσει και να στηρίξει ένα υπερδιογκωμένο τραπεζικό σύστημα με τζίρο πολλές φορές το ΑΕΠ του. Φαίνεται δίκαιο και άμεσα αποτελεσματικό να αναλάβουν ένα μέρος της διάσωσης τα παρκαρισμένα στην Κύπρο κεφάλαια. Βέβαια, αυτό εγκυμονεί τον κίνδυνο της αποσταθεροποίησης του τραπεζικού συστήματος του Νότου, έπεσε ένα ταμπού. Κυρίως όμως διακινδυνεύεται η θέση της Κύπρου ως φορολογικού παραδείσου της Μεσογείου. Τα ρώσικα κεφάλαια μπορεί να αναζητήσουν ασφαλέστερο λιμάνι.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μέχρι τώρα, το σχέδιο προβλέπει 9,9% κούρεμα για τις πάνω από 100.000 καταθέσεις και 6,7% για λιγότερες. Όλοι όσοι κόπτονται για τους μικροκαταθέτες, το ρόλο του νησιού στο έργο «ωραίο μου πλυντήριο» σκέφτονται φυσικά και όχι τον «καημένο το λαό». Όπως τους είπε και ο Αναστασιάδης, η ζημιά του κουρέματος είναι όση οι τόκοι 2 χρόνων. Δηλαδή ένας καταθέτης των 20 χιλιάδων θα χάσει 1.340 ευρώ. Μακάρι να χρεοκόπησε η χώρα σου και αυτό να είναι το μόνο σου κόστος. Η συζήτηση πάλι και εδώ είναι προσχηματική. Οχυρώνονται πίσω από τους μικροκαταθέτες για να προστατεύσουν τα μεγάλα διεθνή και ντόπια κεφάλαια. Όταν ο αρχιεπίσκοπος έμπλεος οργής μιλάει για τους «πρόστυχους Ευρωπαίους», έχει τα δίκια του. Η εκκλησία είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του νησιού.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Όπως φαίνεται, εντός των επόμενων ωρών αυτό θα διορθωθεί, οι καταθέσεις των μικροαποταμιευτών δεν θα φορολογηθούν. Είναι πιο δίκαιο. Είναι πιο σωστό; Αν φορολογήθηκαν όλοι, ήταν για να μην αυξηθούν σημαντικά οι απώλειες για τα μεγάλα διεθνή κεφάλαια. Αν οι κάτω από 100.000 δεν φορολογηθούν τότε θα πρέπει να ανέβει πολύ πάνω από το 10% το τέλος για τις μεγαλύτερες καταθέσεις. Πράγμα που θα οδηγήσει σε βίαιη φυγή. Όμως η Κύπρος έχει εξασφαλίσει την ευημερία των τελευταίων χρόνων –πρώτη σε κατανάλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση με δεύτερη την Ελλάδα– ακριβώς σ’ αυτό το ρόλο: των νησιών Κέιμαν της Μεσογείου. Κάθε απόφαση έχει υπέρ και κατά και τίποτα δεν είναι έτσι όπως οι εγχώριοι εδώ κι εκεί δημαγωγοί θέλουν να παρουσιάσουν. Στην πραγματικότητα οι Κύπριοι πρέπει να καταγράψουν τις ζημιές τους, λίγη σημασία έχουν τα ποσοστά, και να προσπαθήσουν γρήγορα να επανέλθουν στην κανονικότητα και να ξανακερδίσουν όσα έχασαν. Το ’χουν ξανακάνει. Είναι αμφίβολο αν θα γίνει έτσι απλά. Όπως έχει ήδη φανεί, στις μπερδεμένες μέρες μας, ο λαϊκισμός οδηγεί σε αυτοκαταστροφικές επιλογές.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Το ηθικό δίδαγμα των τελευταίων χρόνων κι εδώ κι εκεί είναι ότι δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Εμείς πιστέψαμε ότι θα δανειζόμαστε εσαεί, όλο και περισσότερα, μέχρι να γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι στα 50. Αυτοί πίστεψαν ότι θα παρκάρουν τα ρώσικα λεφτά στα θησαυροφυλάκια και θα ζουν άνετα μ’ αυτό μόνο. Η κρίση που αντιμετωπίζει η Δύση είναι πολύ μεγάλη για να επιτρέπει τέτοιες ανέμελες νησίδες. Οι χώρες μας πρέπει να επιστρέψουν στη δουλειά, να παράγουν και να πουλάνε στον κόσμο, αν θέλουν να διατηρήσουν το επίπεδό τους. Το ακόμα μεγαλύτερο μάθημα όμως είναι ότι η οικονομία είναι ρίσκο, η ζωή είναι ρίσκο. Ότι έχει κινδύνους, ότι πρέπει να κάνουμε συνέχεια επιλογές. Και πρέπει να βρίσκουμε τις πιο δίκαιες και πιο αποτελεσματικές κάθε φορά. Όσοι παρουσιάζουν μια ζωή εύκολη, βολική, χωρίς προσπάθεια, που όλοι μπορούμε να απολαύσουμε απλώς κάτι «κακοί» μας τη στερούν, είναι αυτοί που προτείνουν πάντα τις χειρότερες λύσεις, τις πιο άδικες, την ηρωική αυτοκτονία. Οι λύσεις δεν είναι μαύρο-άσπρο, έχουν υπέρ και κατά, είναι περίπλοκες, έχουν κόστος.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Τις ίδιες αυτές μέρες, οι εφημερίδες γράφουν για τους Έλληνες που έχασαν τα λεφτά τους επενδύοντας σε ολλανδικά ομόλογα της τράπεζας SNS. Εκεί το κράτος αποφάσισε να «μη σώσει την τράπεζα με τα λεφτά των φορολογούμενων». Όπως ζήταγαν και κάποιοι εδώ. Αυτοί όμως οι Έλληνες έχασαν όλα τα λεφτά τους. Όπως θα τα έχαναν όλα αν συνέβαινε το ίδιο εδώ ή στην Κύπρο. Οι Κύπριοι θα χάσουν μέχρι 9,9% των καταθέσεών τους. Όσοι ήταν μέτοχοι στις ελληνικές τράπεζες, μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών δηλαδή, βλέπουν τώρα τις μετοχές να κάνουν μερικά λεπτά. Κι αν είχαμε γυρίσει στη δραχμή θα είχαμε χάσει τα 2/3 των χρημάτων μας. Η πραγματική ζωή είναι διαφορετική από τα συνθήματα. Ψύχραιμα πρέπει να σταθμίζεις τις επιλογές, να αποφεύγεις τα χειρότερα.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Οι εύκολες λύσεις, οι διαχωρισμοί σε ηρωικούς πατριώτες και προδότες του έθνους, είναι πάντα οι αυτοκαταστροφικές επιλογές. Οι Κύπριοι θα έπρεπε ήδη να το έχουν μάθει αυ</span>τό.</div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-64345585141544381242013-03-18T21:34:00.001+02:002013-03-18T21:34:03.809+02:00"θολά νερά-βρώμικα ψάρια" συνέχεια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Τον συνάντησα μετά από αρκετά χρόνια.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Στα μάτια του γέροντα υπήρχε ακόμα η λάμψη των προηγούμενων χρόνων.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Τον βρήκα και πάλι σε εκείνο το μαγειρείο της Αθήνας, όπου κατέφευγαν οι δικηγόροι στα μεσημεριανά διαλείμματα των δικών στην οδό Σανταρόζα. Νομίζω ότι φορούσε ακόμα εκείνο το φθαρμένο σακάκι, ενώ γραβάτα του ήταν, όπως και τότε, μισολυμένη από το λαιμό,. Με γοήτευαν οι διηγήσεις του για τα παλαιά, οι αστείρευτες νομικές του γνώσεις και το περίτεχνο της γραφής των δικογράφων του, αλλά περισσότερο η αγάπη του για την Ιστορία και τη λογοτεχνία.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Είχα υποσχεθεί κάποτε στον παλαιό Μακρονησιώτη δικηγόρο, ότι μια μέρα θα πήγαινα στο δικηγορικό του γραφείο, που ήταν ένα μέρος του τεσσαριού που είχε αγοράσει στη Νεάπολη, εκεί πάνω από τα Εξάρχεια, όπου διαμένει μέχρι σήμερα.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Έκανα την υπόσχεση μου πράξη και τον επισκέφθηκα τις προάλλες και έμεινα κυριολεκτικά έκθαμβος.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Ένα μεγάλο παλαιό διαμέρισμα, μία βιβλιοθήκη. Σχεδόν τίποτα άλλο. Από πάνω μέχρι κάτω βιβλία.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Χιλιάδες τόμοι, προσεχτικά ταξινομημένοι. Νομικά, ιστορικά, επιστημονικά. Αλλά η πραγματική αποκάλυψη ήταν τα λογοτεχνικά του βιβλία. Ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα, δοκίμια, σχεδόν όλα σε πρώτες εκδόσεις. Πολλά με ιδιόχειρες αφιερώσεις των λογοτεχνών και ποιητών. Ρίτσος, Βάρναλης, η γενιά του 30, Παλαμάς, Καβάφης και τόσοι άλλοι.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Ο γέροντας νομικός έχει μέσα στο ιδιόκτητο διαμέρισμά του έναν πραγματικό θησαυρό.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Τα σπάνια αυτά βιβλία πουλιούνται σήμερα από οίκους δημοπρασιών και πιάνουν υψηλές τιμές.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Έχουν αντιληφθεί οι οικονομικοί εγκέφαλοι του ΣΥΡΙΖΑ, τί ακριβώς προτείνουν; Να πληρώσει ετήσιο τέλος κατοχής των σπάνιων αυτών βιβλίων ο σπουδαίος αυτός γέροντας, διότι σε όλη του τη ζωή δεν τον ενδιέφεραν τα λούσα και η κατανάλωση, αλλά η επιστήμη του δικαίου και η αγορά βιβλίων, που σήμερα εάν κάποιος τα πουλούσε (ο ίδιος βέβαια ούτε καν διανοείται να το πράξει) θα μπορούσε να εισπράξει ένα πολύ σεβαστό ποσό;</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Κάποιος άλλος έχει σπαταλήσει ώρες πολλές σε παλαιοπωλεία, σε υπαίθριες αγορές, σε ψάξιμο σε παλαιοπωλεία του εξωτερικού, στο διαδίκτυο και έχει ξετρυπώσει μεγάλες ευκαιρίες και έτσι έχει δημιουργήσει μια πάρα πολύ καλή συλλογή παλαιών καρτ-ποστάλ. Η κατοχή και αυτής της συλλογής θα είναι εν δυνάμει αντικείμενο φόρου κατοχής, κατά την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα ποιός θα εκτιμήσει την αξία της συλλογής αυτής, μόνον νοσηροί εγκέφαλοι, μπορούν να το σκεφτούν.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Ένας τρίτος, φιλότεχνος, χρόνια τώρα, αγοράζει ζωγραφικούς πίνακες τελειόφοιτων της Σχολής Καλών Τεχνών σε χαμηλές τιμές. Η καλλιτεχνική του ματιά είναι εξαιρετική. Σήμερα είναι ευτυχής που ζει μέσα στη συλλογή του που περιέχει πίνακες γνωστών πλέον ζωγράφων. Εμπρός παιδιά....Φορολογείστε κάθε χρόνο με φόρο κατοχής τη συλλογή του, για να απονείμετε την φορολογική δικαιοσύνη που ονειρεύεστε, αδιαφορώντας αν βάλετε ταφόπλακα στις καλές τέχνες.</span></div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-20987334755935139122013-03-18T12:00:00.000+02:002013-03-18T12:00:07.182+02:00"θολά νερά βρώμικα ψάρια"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Η αξιωματική αντιπολίτευση επιχείρησε να εξειδικεύσει τις φορολογικές της προτάσεις.<br />
Εδώ, όμως ξεκινούν τα πολύ δύσκολα, διότι πλέον τα πράγματα πρέπει να συγκεκριμενοποιηθούν.<br />
Προσπαθούν οι άνθρωποι να μας εξηγήσουν πώς θα καταφέρουν να πετύχουν μία εξίσωση με τριπλή στόχευση. Την πολύ μεγάλη αύξηση των φορολογικών εσόδων μέσα σε περίοδο τεράστιας οικονομικής κρίσης (οι ίδιοι έχουν θέσει το στόχο αυτό), την τεράστια φορολογική ελάφρυνση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων και την αύξηση των φορολογικών εσόδων από του πολύ πλούσιους.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitHlZYvB8Tz7mYVjbvbuLkmFtAidfwL3ACz6xyKjMP5MPbMc81uFMpv4o5pkFpvV46pR2LqKjUR-zzVNwAKf4aZQkVggoEG3SS2VMNTyHfo0adLklcfkHYl_oBHrA4p7h31eicI3d-j4s/s1600/main.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitHlZYvB8Tz7mYVjbvbuLkmFtAidfwL3ACz6xyKjMP5MPbMc81uFMpv4o5pkFpvV46pR2LqKjUR-zzVNwAKf4aZQkVggoEG3SS2VMNTyHfo0adLklcfkHYl_oBHrA4p7h31eicI3d-j4s/s640/main.jpg" width="640" /></a></div>
Κάποιες από τις προτάσεις είναι πράγματι ενδιαφέρουσες αλλά οι περισσότερες είναι ολότελα αρλούμπες και θα οδηγήσουν σε αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και σε καταστροφές στην κοινωνία μας, βασικά των αδυνάμων, αλλά και των ανθρώπων της παραγωγής, όχι μόνον της βιοτεχνικής και βιομηχανικής και των υπηρεσιών, αλλά <b>ακόμα και της πολιτιστικής</b>.<br />
Τί σκέφτηκαν λοιπόν;<br />
Να ψαρέψουμε έσοδα από αυτούς που ακουμπάνε δεκάδες χιλιάδες ευρώ για να αγοράσουν πίνακες ζωγραφικής. Να φορολογηθούν οι κάτοχοι έργων τέχνης μας λένε. Τί ωραία που ακούγεται η πρόταση αυτή!!! Αντί να υποφέρουν οι φτωχοί να πληρώσουν φόρο αυτοί που κατέχουν τους Πικάσσο και τους Παρθένηδες.<br />
Βρε άνθρωποι, πρακτικά πώς θα το κάνετε αυτό; Πώς θα ορίσετε ποιό είναι έργο τέχνης και ποιό έργο ατεχνίας; Τις συλλογές καρτ-ποστάλ θα τις φορολογήσετε και αυτές; Και τους κατόχους πολλών βιβλίων; Και πώς θα υπολογίσετε την αξία των έργων τέχνης; Η σύζυγός μου ζωγραφίζει, κατά τη γνώμη μου, καλύτερα από τον Φασιανό. Δεν έχει πουλήσει όμως και δεν προτίθεται να πουλήσει ούτε ένα ζωγραφικό της έργο. Πώς στο διάολο θα υπολογίσετε την αξία των πινάκων της που έχουμε στο σπίτι μας; Και ποια είναι η αξία ενός ζωγραφικού πίνακα με το Μπούρτζι που ο ντόπιος ζωγράφος τον δημιουργεί σε λιγότερο από μία ώρα; Άραγε θα ορίσετε αντικειμενικές αξίες στα έργα τέχνης; Απομουρλαθήκαμε τελείως; Ας σοβαρευτείτε κάποτε.<br />
Δεν αντιλαμβάνεστε ότι με μια τέτοια πρόταση, ουσιαστικά βάζετε ταφόπλακα σε μια παραπαίουσα αγορά έργων τέχνης, που μέσα από αυτήν συντηρούνται επιχειρήσεις, επιβιώνουν με μεγάλη δυσκολία νέοι απόφοιτοι της Σχολής Καλών Τεχνών, συντηρητές έργων τέχνης, εκτιμητές, υπάλληλοι και πολλοί άλλοι;<br />
Τί επιδιώκετε; Να κλείσετε ουσιαστικά την Σχολή Καλών Τεχνών; Να μην έχουμε νέους ζωγράφους και γλύπτες; Ποιός σοβαρός άνθρωπος θα αγόραζε ένα έργο ενός νέου καλλιτέχνη, όταν θα είχε το φόβο μετά από κάποια χρόνια όταν ο ελπιδοφόρος ζωγράφος γίνει φτασμένος, να εμφανισθεί ένας αστοιχείωτος περί την τέχνη εφοριακός υπάλληλος και να του εκτιμήσει αυθαίρετα το ζωγραφικό πίνακα, που είχε κάποτε αγοραστεί φτηνά, και να του επιβάλει ένα τεράστιο ετήσιο φόρο κατοχής; Πριν από μερικές δεκαετίες ένας νέος ζωγράφος πουλούσε αντί πολύ χαμηλού τιμήματος τους πίνακές του, προκειμένου φτωχικά να επιζήσει και να δώσει τον όβολό του στο κόμμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς του οποίου ήταν μέλος. Σήμερα τα έργα του συγκεκριμένου καλλιτέχνη είναι περιζήτητα (είδα μερικά προχθές στο Μουσείο Φρισύρα) και πουλιούνται στις δημοπρασίες των Σόθμπις και των Κρίστις. Φαντασθείτε λοιπόν να πρέπει να πληρώσει ετήσιο φόρο κατοχής, αυτός που τότε αγόραζε έργα του Χρόνη Μπότσογλου για να ενισχύσει συνάμα και το Ε.Κ.Κ.Ε.( υποψήφιος στις εκλογές του 1977 στο Νομό Φθιώτιδας)<br />
Αντί να προτείνουν λοιπόν οι άνθρωποι μέτρα τόνωσης των καλών τεχνών, που σημαίνει και αναζωογόνηση της αγοράς, ώστε να μπορούν οι νέοι δημιουργοί μας να ζουν αξιοπρεπώς και να παράγουν, <b><u>αντί να προτείνουν μέτρα καταπολέμησης του ξεπλύματος μαύρου χρήματος και της φοροδιαφυγής που υφίσταται στην αγορά έργων τέχνης</u></b>, προτείνουν τελικά ανοησίες περί <b><u>ετήσιας</u></b> φορολόγησης όποιου κατέχει πίνακες ζωγραφικής ή όποιου συλλέγει παλιά σπάνια βιβλία.<br />
<b>Έλεος</b><br />
"Στα θολά νερά που ψαρεύετε βρώμικα ψάρια θα πιάσετε".<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim3lmieQcAIavyJ9uyX-wUjjgm9gvMpslqaivrCgCQxFmuSPV7Gwv4faOvj2DbUmFXoAd1ZbtXQHIAOwurzw38iAmGwkDt3rgXkPuhSpn8AVyCaeKsf0Q4-hT9Y7eIPLRyPH75qJlUZgs/s1600/074.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim3lmieQcAIavyJ9uyX-wUjjgm9gvMpslqaivrCgCQxFmuSPV7Gwv4faOvj2DbUmFXoAd1ZbtXQHIAOwurzw38iAmGwkDt3rgXkPuhSpn8AVyCaeKsf0Q4-hT9Y7eIPLRyPH75qJlUZgs/s640/074.jpg" width="474" /></a></div>
<br /></div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-24424587584786178072013-03-17T08:47:00.001+02:002013-03-17T08:47:24.410+02:00Το δέρμα που κατοικεί<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Της Ξένιας Κουναλάκη <br />
πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_14/03/2013_487722<br />
<br />
Το περασμένο Σάββατο, την ώρα που έκανε προθέρμανση για να μπει στον
αγωνιστικό χώρο ο Λιβεριανός αμυντικός του Απόλλωνα Σμύρνης, Λόρενς
Ντοέ, περίπου 15 οπαδοί της αντίπαλης ομάδας, του Ηρακλή Ψαχνών, τον
αποδοκίμασαν έντονα με γουχαΐσματα και κραυγές πιθήκων. Το ρατσιστικό
επεισόδιο που σημειώθηκε στα Ψαχνά είναι μία ακόμη απόδειξη ότι η
έλλειψη ανεκτικότητας και η μισαλλοδοξία έχουν διαχυθεί πλέον στην
ελληνική κοινωνία. Δεν περιορίζονται στους οπαδούς ενός ξενοφοβικού
φιλοναζιστικού κόμματος, αλλά επεκτείνονται στα νηπιαγωγεία, στα
σχολεία, στα γήπεδα.<br />
Αξίζει να σημειωθεί ότι στον επίμαχο αγώνα ο διαιτητής όχι μόνο δεν
συνέτισε τους ρατσιστές χούλιγκαν, αλλά έδειξε κίτρινη κάρτα στον Ντόε
επειδή μπήκε χωρίς άδεια στον αγωνιστικό χώρο. Τελικά ο Ντόε κάθισε και
πάλι στον πάγκο του Απόλλωνα και δεν χρησιμοποιήθηκε μέχρι το τέλος του
αγώνα, ίσως για να μην προκαλέσει το κοινό αίσθημα με το χρώμα του
δέρματός του. Απ’ την πλευρά τους, οι άνθρωποι του Ηρακλή Ψαχνών
αρνούνται κατηγορηματικά την ύπαρξη ρατσιστικού κρούσματος,
επικαλούμενοι -υποθέτουμε- το γνωστό χιλιοειπωμένο επιχείρημα «Οι
Ελληνες δεν είναι ρατσιστές».<br />
Κι όμως το φαινόμενο «ρατσισμός στα γήπεδα» δεν είναι καινούργιο και
μαρτυρά τον σκοταδισμό που είναι βαθιά ριζωμένος στο ελληνικό ποδόσφαιρο
και όχι μόνο. Ο πρώην επιθετικός του Παναθηναϊκού, Τζιμπρίλ Σισέ, είχε
επανειλημμένως γίνει δεκτός στο Καραϊσκάκη, στον Βόλο και αλλού με την
ιαχή «Ουγκ, ουγκ, ουγκ», τη μόνη γλώσσα που κατέχουν άπταιστα οι
νεαντερτάλειοι ποδοσφαιρόφιλοι. Στην Τούμπα, ο Κόλιν Καζίμ Ρίτσαρντς του
Ολυμπιακού είχε δεχθεί μπανάνες, αλλά είχε αντιμετωπίσει την υπόθεση με
χιούμορ: «Αν οι μπανάνες είναι κίτρινες και σε καλή κατάσταση, μπορεί
να τις φάω κιόλας, αν, όμως, είναι σάπιες, όπως ορισμένες που μου
πέταξαν, τότε δεν τις τρώει ούτε μία μαϊμού», σχολίασε. Τέλος, ο Σωτήρης
Νίνης άκουσε τους οπαδούς της Εθνικής ομάδας να τραγουδούν το σύνθημα
«Δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ» στο περσινό ματς με τη
Λιθουανία. Στη συνέχεια, όταν βρήκε τον δρόμο προς το τέρμα, ο Αλβανός
χρίστηκε αυτόματα Βορειοηπειρώτης και η ελληνικότητά του ουδέποτε
ξανααμφισβητήθηκε.<br />
Είναι γνωστό ότι μέλη της «Γαλάζιας Στρατιάς», του συνδέσμου φιλάθλων
της Εθνικής Ελλάδας, ουσιαστικά στρατολογούνται στη Χρυσή Αυγή.
Παράλληλα, τα ίδια μέλη είναι και ιδρυτές του Συνδέσμου Φίλων της
Λάτσιο, κοιτίδας των νεοφασιστών του ποδοσφαιρικού κόσμου, που έχει
δεχθεί καταιγισμό χρηματικών προστίμων και ποινών από την UEFA εξαιτίας
της ρατσιστικής συμπεριφοράς των οπαδών της. Στην Ελλάδα, πάλι, οι
διαιτητές απλώς τιμωρούν τα θύματα τέτοιων επιθέσεων.</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-21333932557715566982013-03-04T09:34:00.002+02:002013-03-04T09:34:13.650+02:00Ποιος τα έχει πει;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #333333; font-family: lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 18px;">Από τον τοίχο φίλης στο fb. </span></span><br />
<span style="color: #333333; font-family: lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 18px;">Ποιος άραγε συμφωνεί με τα παρακάτω;</span></span><br />
<span style="color: #333333; font-family: lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 18px;">Ποιος τα είπε;</span></span><br />
<span style="color: #333333; font-family: lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 18px;">Μπορείτε να τον αναγνωρίσετε; </span></span><br />
<br />
<span style="color: #333333; font-family: lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 18px;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">“ Οι αντίπαλοί μας μας κατηγορούν, και ειδικά εμένα προσωπικά, ότι δεν είμαστε συναινετικοί, ότ</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #333333; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">ι είμαστε εριστικοί. Λένε ότι αρνούμαστε το διάλογο με τα άλλα κόμματα. Λένε ότι δεν είμαστε δημοκρατικοί, ότι θέλουμε να τα διαλύσουμε όλα (...) Πρέπει να παραδεχθώ το εξής- αυτοί οι κύριοι έχουν δίκιο. Εμείς δεν είμαστε ανεκτικοί. Έχουμε ένα στόχο, να καθαρίσουμε τη βουλή από αυτά τα κόμματα. Οι αγρότες, οι εργάτες, οι έμποροι, η μεσαία τάξη, όλοι είναι μάρτυρες...αυτοί όμως προτιμούν να μη μιλάνε για τα προηγούμενα χρόνια...ποιος είναι ο υπεύθυνος; Αυτοί! Τα κόμματα! Επί δεκαετίες έδειξαν τι ήταν ικανοί να κάνουν. Έχουμε ένα έθνος οικονομικά κατεστραμμένο, οι αγρότες διαλυμένοι, η μεσαία τάξη γονατισμένη, σχεδόν μηδενικές επενδύσεις, εκατομμύρια ανέργους...αυτοί είναι οι υπεύθυνοι!<br />Μια με λένε σοσιαλιστή, μια κομμουνιστή, μια συνδικαλιστή, έχουνε σύγχυση, νομίζουν ότι είμαστε σαν αυτούς. Εμείς δεν είμαστε σαν αυτούς! Αυτοί είναι τελειωμένοι, θέλουμε να τους δούμε όλους στον τάφο! (...) μου πρότειναν συμμαχία. Αυτή είναι η συλλογιστική τους. Δεν κατάλαβαν ακόμη ότι έχουν να κάνουν με ένα κίνημα εντελώς διαφορετικό από ένα πολιτικό κόμμα...εμείς θα αντισταθούμε σε οποιαδήποτε πίεση μας κάνουν. Είμαστε ένα κίνημα που κανείς δεν μπορεί να μας σταματήσει....δεν καταλαβαίνουν ότι ο συνεκτικός δεσμός αυτού του κινήματος είναι μια δύναμη που δεν μπορεί να αναχαιτιστεί δεν μπορεί να καταστραφεί...εμείς δεν είμαστε ένα κόμμα, εκπροσωπούμε όλον το λαό, τον νέο λαό»</span></div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-59257032243156229792013-02-22T16:04:00.002+02:002013-02-22T16:04:58.954+02:00Κι αν η λιτότητα είναι αριστερή;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a class="author" href="http://www.tanea.gr/editors/editorpage/?edid=9211" style="background-color: white; border: 0px; color: #134d86; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-weight: bold; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" title="Τα Νέα Οnline - Απόψεις - Περικλής Δημητρολόπουλος">Περικλής Δημητρολόπουλος</a><span style="background-color: white; color: #7c7c7c; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"> </span><br />
<span style="background-color: white; color: #7c7c7c; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;">Πηγή:</span><span style="color: #7c7c7c; font-family: Helvetica Neue, Arial, sans-serif;">http://www.tanea.gr/news/world/article/5002252/ki-an-h-litothta-einai-aristerh/#.USaHAq87OCs.facebook</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSrmW9E1pNcEk2xdDXtLC-viwrZwOzTprsrxY-becHXuGo5R19uvkgeObApXg87y4qHTMiWcI8Y4fIJKp9x3oIkcQSoJVIXjgrNLnfOxrZt9Oi0i6YM3dScp3HPDJBFhRGiXI7CINQQjI/s1600/untitled.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="448" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSrmW9E1pNcEk2xdDXtLC-viwrZwOzTprsrxY-becHXuGo5R19uvkgeObApXg87y4qHTMiWcI8Y4fIJKp9x3oIkcQSoJVIXjgrNLnfOxrZt9Oi0i6YM3dScp3HPDJBFhRGiXI7CINQQjI/s640/untitled.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: #7c7c7c; font-family: Helvetica Neue, Arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="color: #7c7c7c; font-family: Helvetica Neue, Arial, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="text" style="background-color: white; border: 0px; color: #2c2c2c; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<div class="fontsmall" id="article-content" style="border: 0px; font-size: 14px; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<div style="border: 0px; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Ενας θανατηφόρος ιός εξαπλώνεται στην Ευρώπη διαλύοντας και τις τελευταίες της αντιστάσεις. Η «μέγγενη της λιτότητας» αρχίζει να σφίγγει τη Γαλλία, σύμφωνα με τη λυρική προσέγγιση της <i>Monde,</i> και ο Φρανσουά Ολάντ ετοιμάζεται για περικοπές «χωρίς ταμπού» όπως σημειώνει η <i>Libération</i>, πάντα πιστή στο ελευθεριακό της πνεύμα. Στην άλλη πλευρά των Αλπεων ο Μπέπε Γκρίλο έχει ήδη κηρύξει το τέλος του ευρώ και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Στη Βρετανία, η λιτότητα έχει γίνει η μαγιά που φουσκώνει το ζυμάρι του ευρωσκεπτικισμού. Και στην Ισπανία δεν έχει κανείς παρά να περιμένει να δει το τέρας που θα γεννηθεί από την ένωση της λιτότητας με την πολιτική κρίση. Η λιτότητα επιτρέπει στη γαλλική Ακροδεξιά, άλλοτε κήρυκα του κοινωνικού δαρβινισμού, να καταγγέλλει μετά βδελυγμίας τις «νεοφιλελεύθερες πολιτικές» του Σοσιαλιστή Ολάντ. Ανασταίνει πολιτικά πτώματα σαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Δυναμιτίζει την κοινωνική συνοχή, προκαλεί σύγχυση, υπονομεύει τους θεσμούς, δημιουργεί ανίερες συμμαχίες, απειλεί τις δημοκρατίες.</div>
<div style="border: 0px; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div style="border: 0px; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Ή ΔΕΝ θα έπρεπε να είναι έτσι; Τι μας κάνει να μετατρέπουμε τη λιτότητα στη βολική μήτρα όλων των δεινών, στον εχθρό που ακόμη και αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να είχαμε εφεύρει; Ας κάνουμε, λοιπόν, μια διαφορετική ανάγνωση. Ας γυρίσουμε πίσω, στον Ιανουάριο του 1977, όταν ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ, φωτισμένος ηγέτης του ιταλικού ΚΚ, εισήγαγε στο ιταλικό πολιτικό λεξιλόγιο έναν νέο όρο, την austerità. Ο Μπερλινγκουέρ ανέπτυξε σε δύο ομιλίες τις αιρετικές απόψεις του. Στο θέατρο Ελιζέο της Ρώμης το ακροατήριο ήταν διανοούμενοι του PCI. Στη Λυρική Σκηνή του Μιλάνου ήταν εργάτες. «Η λιτότητα για εμάς», εξηγούσε, «είναι το μέσο για να ξεπεράσουμε ένα σύστημα, του οποίου τα διακριτά χαρακτηριστικά είναι η αλόγιστη σπατάλη, η αποθέωση του ασύδοτου ατομικισμού και του πιο έξαλλου καταναλωτισμού». Ηταν μια θέση που ο Μπερλινγκουέρ πλήρωσε με πολιτική μοναξιά. Πολλοί Αριστεροί είδαν στη λιτότητα αυτό που η Δεξιά αποκαλούσε «θυσίες» - ήταν επομένως η αφανής πλευρά του ιστορικού συμβιβασμού. Οι Σοσιαλιστές είχαν αρχίσει να παραδίδονται στις χαρές του ατομικού ηδονισμού. Ελάχιστοι παρατήρησαν ότι σε εκείνες τις δύο ομιλίες περισσότερο και από τη λέξη λιτότητα ο Μπερλινγκουέρ είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη σπατάλη. Σπατάλη των πόρων, της ενέργειας, του πλούτου, της κατανάλωσης, των σκουπιδιών. Σπατάλη της ίδιας της ζωής.</div>
<div style="border: 0px; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div style="border: 0px; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
ΟΙ ΔΥΟ ομιλίες του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ εκδόθηκαν το 2010 στην Ιταλία σε έναν κοινό τόμο υπό τον τίτλο «Ο δρόμος της λιτότητας. Για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης». Ο ιταλικός Τύπος μνημονεύει συχνά αυτόν τον οξυδερκή προφήτη που έβλεπε από τότε ότι η εφαρμογή του δυτικού μοντέλου ανάπτυξης σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι αδύνατη γιατί απλούστατα θα οδηγήσει στην καταστροφή του. Η αριστερή του συνείδηση δεν του επέτρεπε να νομιμοποιήσει την ανέχεια των εργατών της Ασίας και της Αφρικής στο όνομα της ευρωπαϊκής ευημερίας. Μήπως πριν υποκύψουμε στις σειρήνες του λαϊκισμού να ρίχναμε μια ματιά στον υπόλοιπο κόσμο;</div>
<div style="border: 0px; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
</div>
</div>
</div>
<div class="writer" style="background-color: white; border: 0px; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 12px; font-style: italic; font-weight: bold; margin: 6px 0px 5px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
</div>
<div class="navigation heightfix" style="background-color: white; border: 0px; clear: both; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 12px; margin: 20px 0px 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgogAEdi9u93S5xko4FJW9vFDaUHedgwGWZUlmTsUkepWYpurkPI6ZLB8bfqFj0NwJ5u1_UeqcJOUyciNravwCFeI2QgoIW-gn22HgdXHfeCZ6DOinfcCostGpSGbXo38RZ7h4ofqaBnCk/s1600/images+(13).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="547" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgogAEdi9u93S5xko4FJW9vFDaUHedgwGWZUlmTsUkepWYpurkPI6ZLB8bfqFj0NwJ5u1_UeqcJOUyciNravwCFeI2QgoIW-gn22HgdXHfeCZ6DOinfcCostGpSGbXo38RZ7h4ofqaBnCk/s640/images+(13).jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: #7c7c7c; font-family: Helvetica Neue, Arial, sans-serif;"><br /></span>
<span style="color: #7c7c7c; font-family: Helvetica Neue, Arial, sans-serif;"><br /></span></div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-201841199417367002013-02-19T21:30:00.000+02:002013-02-19T21:30:15.931+02:00Σήμερα λείπει η αίσθηση του σκοπού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="YpoTitle" style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 15px; font-weight: bold;">Ο μεταφραστής και μελετητής της λογοτεχνίας Αρης Μπερλής μιλάει για την κρίση, τη σύγχυση των νέων, τους συγγραφείς</span><span style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;"></span><br />
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Συνέντευξη στον Ηλια Μαγκλινη</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Η συζήτηση με τον μεταφραστή και μελετητή της λογοτεχνίας Αρη Μπερλή ξεκίνησε κάπως ανορθόδοξα: κοιτούσα στην οθόνη του υπολογιστή του τη φωτογραφία ενός σμήνους βρετανικών βομβαρδιστικών Λάνκαστερ, όταν ο κ. Μπερλής σχολίασε: «Αυτή είναι η φαντασίωσή μου: πιλότος βομβαρδιστικού, σε αποστολή πάνω από τη ναζιστική Γερμανία». Είχα πάει στο σπίτι του κ. Μπερλή, στον Βύρωνα, με αφορμή την πρόσφατη έκδοση του «Μεγάλου Γκάτσμπι» του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ από τις εκδόσεις Αγρα (σε δική του μετάφραση, εισαγωγή και επίμετρο), αλλά βρεθήκαμε να μιλάμε για… βομβαρδισμούς του 1943.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Αφού με περιεργάστηκε η γάτα του («είχαμε άλλη μία, μα το καλοκαίρι μάς άφησε είκοσι χρόνων και τη θάψαμε με τιμές στον κήπο, στην Εύβοια», μου είπε), η συζήτηση στράφηκε στη λογοτεχνία, στη μετάφραση, στο σήμερα.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Υπήρχε ένας σκοπός κάποτε και τα πράγματα ήταν καθαρά. Γι’ αυτό φαντασιώνομαι ότι είμαι πιλότος της RAF. Πολεμάς τον Χίτλερ και τον φασισμό. Λείπει σήμερα αυτή η αίσθηση του σκοπού. Δημιουργείται έτσι μια σύγχυση. Κάποιοι μπαίνουν σήμερα σε μια στράτευση. Π.χ., στρατεύονται κατά του Μνημονίου. Υπέρ ποίου όμως, θα ρωτούσα εγώ. Μιας υποτιθέμενης εθνικής ανεξαρτησίας; Η οποία όμως δεν μπορεί να υπάρξει όταν είσαι μέλος -και σωστά- μιας ευρύτερης ενότητας κρατών; Πρέπει να εθελοτυφλείς για να πιστεύεις ότι μπορείς ως χώρα να είσαι αυθύπαρκτος. Η σύγχυση αυτή κουράζει. Κανένας δεν είναι απρόσβλητος, πολύ περισσότερο οι νέοι, που είναι σε πλήρη σύγχυση. Το βλέπω στην κόρη μου, 27 χρόνων, άνεργη. Δασκάλα θέλει να είναι. Δεν θέλει να είναι χρηματιστής, γιατρός ή δικηγόρος. Να διδάσκει παιδιά θέλει. Και δεν μπορεί αυτή τη στιγμή.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Τον Γκίνσμπεργκ τον γνώρισα όταν ήρθε στην Αθήνα τη δεκαετία του ’90. Αλληλογραφούσαμε από τη μακρινή εποχή που μετέφραζα την ποίησή του. Δοκίμασα μεγάλη απογοήτευση. Είναι φαίνεται αναπόφευκτο να απογοητευόμαστε όταν γνωρίζουμε συγγραφείς ινδάλματα της νεότητάς μας.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Ο πρώτος Αμερικανός πεζογράφος που μετέφρασα είναι ο Φιτζέραλντ, με τον «Γκάτσμπι», από τα κορυφαία μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα. Με διαστάσεις πολύ πέραν της λογοτεχνίας. Δεν μπορεί ένας ιστορικός να κατανοήσει τον αμερικανικό Μεσοπόλεμο χωρίς να έχει διαβάσει Φιτζέραλντ. Θα του λείπει αυτή η πολιτισμική διάσταση.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Είναι επίκαιρο βιβλίο ο «Γκάτσμπι». Απεικονίζει μια εποχή η οποία βρίσκεται καθ’ οδόν προς τη χρεοκοπία. Εποχή πλούτου, ασωτίας και φθηνού γούστου – όπως αυτή που ζήσαμε. Εκείνο όμως που κάνει τον ήρωα μεγάλο είναι ο ρομαντισμός του. Δείτε τον έρωτα και την απόλυτη αφοσίωση του Γκάτσμπι για την Νταίζη. Στον «Γκάτσμπι» οι άρρενες αναγνώστες βρίσκουν κομμάτια του εαυτού τους εφηβικά. Αυτές τις νύξεις ερωτικής αθανασίας, για να παραλλάξουμε ένα πασίγνωστο ποίημα του Γουέρντσγουερθ. Ο Γκάτσμπι έχει έναν σκοπό, μια στοχοπροσήλωση, κι ας κυνηγάει μια χαμένη υπόθεση. Κανένας σύγχρονος μυθιστοριογράφος δεν θα τολμούσε να πλάσει τέτοιο ιδεαλιστή ήρωα. Οι ήρωές τους -του Ροθ, του Κουτσί, του Μπάνβιλ- είναι σαν τον μέσο αναγνώστη. Είναι νευρωτικοί, έχουν πρόβλημα με τις γυναίκες, δεν ξέρουν τι θέλουν.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Για μένα, ο καλός μεταφραστής δεν πρέπει απλώς να κατέχει καλά την ξένη και τη μητρική του γλώσσα, αλλά να καταλαβαίνει τη λογοτεχνία, να δονείται από το κείμενο και ταυτόχρονα να μπορεί με ψυχρό μάτι να διακρίνει τα αφηγηματικά τεχνάσματα του συγγραφέα. Είναι σαν το «Παράδοξο του ηθοποιού», του Ντιντερό. Τότε μόνον θα είναι πραγματικά καλός μεταφραστής. Εμένα με ικανοποιούσε ότι ένα σπουδαίο βιβλίο μπορούσα να το γυρίσω στη δική μου γλώσσα. Ισως γι’ αυτό, αν και θα μπορούσα να γράψω δικά μου πράγματα, δεν το έκανα. Η μετάφραση με γέμιζε πάντα, δεν ήθελα άλλο.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Η λογοτεχνία αφηγείται τη ζωή. Δεν πιστεύω στις θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες λογοτεχνία και γλώσσα είναι παιχνίδια σημείων. Βεβαίως, η λογοτεχνία δεν είναι ο απόλυτος καθρέφτης της ζωής, αλλά ένα σύνολο από ηρωικές απόπειρες να γίνει η ζωή αντικείμενο αφήγησης. Οι αποδομιστές είπαν ορισμένα σωστά πράγματα που μπορεί να ισχύουν σε συγκεκριμένα πλαίσια μόνον. Εξάλλου, πολλά από αυτά που είπαν τα ξέραμε. Τις αμφισημίες, την εκκρεμότητα του νοήματος, τα ξέραμε ως αναγνώστες.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Η μόνη μου αντίσταση στα επερχόμενα δεινά είναι η λογοτεχνία. Δεινά κοινωνικά, πολιτισμικά – και βιολογικά βέβαια. Βλέπω ακόμη μεγαλύτερη κοινωνική αποσάθρωση. Φοβάμαι ότι φταίει το «υλικό». Υπάρχει μια διεθνής κρίση αλλά υπάρχει και μια ελληνική. Σε αυτή αναφέρομαι. Δεν αποδέχομαι το χονδροειδές «μαζί τα φάγαμε», αλλά οι πολιτικές ηγεσίες που ευθύνονται για την κρίση αντανακλούν τις κοινωνίες που τις ψήφισαν. Για να καταλάβετε το υλικό, δείτε τη λαϊκή ελληνική μουσική: αυτός ο διαρκής θρήνος, «άτιμη ζωή», «ψεύτης ντουνιάς» κ.λπ. Η ελληνική κοινωνία έχει διαποτιστεί από αυτή τη νοοτροπία. Το μουσικό αίσθημα του λαού εκφράζεται με καψούρικα, μεμψίμοιρα τραγούδια. Η ζωή μου όλη είναι ένα τσιγάρο. Στίχος που σε αποσβολώνει. Ερχονται κάποιοι φίλοι διανοούμενοι και διαφωνούν, μου λένε για το λαϊκό τραγούδι «μα αυτές είναι οι αξίες του τόπου». Δεν με ενδιαφέρουν. Τις αξίες εγώ τις αντλώ από μια ευρύτερη, πανανθρώπινη δεξαμενή. Ακούω Μπαχ και Σούμπερτ. Δεν με συγκινεί το λαϊκό τραγούδι. Και, με κάποια σουρεαλιστική διάθεση, βλέπω κάποια σχέση ανάμεσα στο λαϊκό τραγούδι και στο όραμα μιας αργομισθίας στο Δημόσιο…</div>
<span class="article" style="background-color: white; font-family: 'Times New Roman Greek'; font-size: 12pt;"><div style="margin-bottom: 0pt; margin-left: 0pt; margin-top: 5pt; text-indent: 0pt;">
<b>Ποιος είναι</b></div>
</span><div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Ο Αρης Μπερλής γεννήθηκε στην Πάτρα το 1944. Είναι δοκιμιογράφος, κριτικός και μεταφραστής λογοτεχνίας. Το 2001 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Υψιλον ο τόμος «Κριτικά δοκίμια».</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Εχει μεταφράσει: Αλεν Γκίνσμπεργκ, Βιρτζίνια Γουλφ, Τζέιμς Τζόις, Εμιλι Μπροντέ, Τζόζεφ Κόνραντ, Σάμιουελ Μπέκετ, Μπέρτραντ Ράσελ, Ουόλτερ Πέιτερ κ.ά. Διετέλεσε εκδότης του περιοδικού «Σπείρα» (1974-1980) και του εκδοτικού οίκου «Κρύσταλλο» (1980-1993). Διετέλεσε διευθυντής σπουδών του αγγλόφωνου τμήματος του ΕΚΕΜΕΛ.</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Τελευταίες του μεταφραστικές εργασίες: «Ο μεγάλος Γκάτσμπι» του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ (Αγρα), «Η τέχνη της μνήμης» της Φράνσες Γέιτς (ΜΙΕΤ), «Η Βίβλος του άθεου», συλλογικό έργο (Polaris).</div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; font-family: verdana, arial, helvetica, 'Arial Greek'; font-size: 12px;">
Πηγή:http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_17/02/2013_511409</div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-60526888221104953952013-02-19T20:13:00.001+02:002013-02-19T20:13:55.031+02:00Ανακάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ τον έλληνα Άλντο Μόρο;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong><span class="firstletter" style="float: left; font-size: 47px; margin: 0.2em 0.1em 0px 0px; padding: 0px;">Μ</span>ετά το αντάρτικο πόλης</strong> του Επαναστατικού Αγώνα, της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς και άλλων οργανώσεων που δυσκολεύομαι να συγκρατήσω το όνομά τους, φθάσαμε στο ορεινό αντάρτικο των εθνικών παραδόσεών μας, με νυχτερινή επιχείρηση κομάντος. Μένεις πραγματικά άλαλος, τι να πεις; Νοσταλγείς την Κερατέα και το Γραμματικό, πόσο ειρηνικοί ήσαν οι κάτοικοί τους.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Επίθεση με όπλα για λόγους οικολογικούς;</strong> Είναι δυνατόν να έχει συμβεί κάτι τέτοιο; Μετράει σχεδόν 50 χρόνια ζωής το οικολογικό κίνημα, ούτε είχε σκεφθεί, ούτε είχε φανταστεί οποιοσδήποτε οικολόγος, όπου της γης, ότι θα μπορούσε να διαπράξει κάτι τέτοιο. Ένοπλες επιθέσεις σε εγκαταστάσεις εταιρειών συμβαίνουν μόνο σε χώρες της Αφρικής, εκεί όπου επιτόπιες φυλές αμφισβητούν άλλη φυλή που κατέχει την κεντρική εξουσία και έδωσε άδεια να γίνουν βιομηχανίες, πετρελαίου ή ορυχεία χωρίς να δώσει μερίδιο στους ντόπιους φυλάρχους – που το διεκδικούν με τα όπλα.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Αλλά ούτε και από το μυαλό οποιουδήποτε κριτικού</strong> της «κοινωνίας του θεάματος» θα είχε περάσει από το μυαλό να οργανώσει ένοπλη ομάδα – περιοδικό θα είχε εκδώσει, έγραφα εδώ τις προάλλες με αφορμή τη ληστεία στον Βελβενδό και τα ιδεολογικά μανιφέστα των συλληφθέντων. Και ο οικολόγος θα κρεμιόταν από βαγονάκι των ορυχείων για να εμποδίσει να δουλέψει, για να γίνει γνωστή η αντίθεσή του, ή θα οργάνωνε καθιστική διαμαρτυρία μπρος στις εγκαταστάσεις της εταιρείας. Εδώ σε μας έχουν τον λόγο καλάσνικοφ και καραμπίνες. Το χειρότερο είναι πως αρχίσαμε να το συνηθίζουμε. Τι άλλο μένει να συνηθίσουμε;</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Ομολογώ πως μόλις διάβασα την είδηση</strong> για την ένοπλη επίθεση στις Σκουριές, ο νους μου πήγε αμέσως στην επίθεση στο Λιτόχωρο, 30 Μαρτίου 1946, παραμονή των εκλογών που δεν συμμετείχε το ΚΚΕ, επίσημη ημερομηνία έναρξης του εμφύλιου πολέμου – που ήδη διεξαγόταν, από την περίοδο της Κατοχής. Πάντα το σκεπτόμουν, πως αυτές οι συγκρίσεις της Ελλάδας με τη Γερμανία της Βαϊμάρης είναι λάθος, με το τι συνέβη στη δεκαετία του 1940 πρέπει να ζυγίζουμε την εποχή μας. Χρειάζεται αλλαγή «παραδείγματος», πρέπει να πει κανείς στον κ. Μαζάουερ. Αυτό το παράδειγμα άλλωστε έχει υιοθετήσει εξαρχής η αντιμνημονιακή παράταξη. Αυτή μιλά συνεχώς για «Κατοχή», διεκδικεί «κατοχικά δάνεια», θέλει να κρεμάσει τους «δωσίλογους», όσοι είναι υπέρ του Μνημονίου είναι «ταγματασφαλίτες». Από τη μεριά της η Χρυσή Αυγή δηλώνει πως «είμαστε ήδη σε εμφύλιο πόλεμο» και κάποιοι ακραίοι «αντιφασίστες» απαντούν απειλώντας την με «ένα, δυο τρεις, πολλούς Μελιγαλάδες».</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Εντάξει, λόγια είναι αυτά. </strong>Αλλά οι κομάντος στις Σκουριές είχαν όπλα, τα είδαμε όλοι στα βίντεο που κατέγραψαν οι κάμερες: δύο τουλάχιστον τύποι με κουκούλες και καραμπίνες. Δεν τα χησιμοποίησαν, ευτυχώς. Αν όμως κάποιος από τους φύλακες των ορυχείων οπλοφορούσε; Αν έπαιρναν φωτιά οι φύλακες που τους έβρεξαν με βενζίνη; Πρόκειται για απίστευτη βαρβαρότητα, πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που δηλώνουν «οικολόγοι» να σκεφθούν κάτι τέτοιο; Τουλάχιστον αυτοί που προσπαθούσαν να κάψουν με μολότοφ αστυνομικούς σε τόσες και τόσες διαδηλώσεις στην Αθήνα δεν παρίσταναν τους ρομαντικούς φυσιολάτρες, είχαν πάει να δείρουν, να κάψουν, να σπάσουν, δεν το έκρυβαν. Το κατάφεραν μόνο με τους άμαχους της Μαρφίν, οι αστυνομικοί φορούν ανθεκτικές πανοπλίες.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Και ο μεν ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει ρητά</strong> και απερίφραστα την επιδρομή, έχουμε όμως την κυρία Κατερίνα Ιγγλέση, βουλευτή του της Χαλκιδικής, να δηλώνει «οι αποικιοκρατικές πρακτικές της καναδικής εταιρείας και των ντόπιων συνεταίρων της, όπως και η βίαιη κρατική καταστολή που έχουν βιώσει οι κάτοικοι, προκαλούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις όπως το χθεσινοβραδινό γεγονός». Για να εκλεγεί βουλευτής σημαίνει ότι δεν ειναι ηλίθια – πώς είναι δυνατόν να λέει τέτοια πράγματα;</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Ούτε όμως η Σοφία Σακοράφα είναι ηλίθια</strong> όταν, παραληρώντας στην ΚΕ του κόμματός της, αναφέρεται σε «χρυσές εφεδρείες κομματικών στελεχών» που πρέπει να προφυλαχθούν «για πιο ώριμη στιγμή», απαιτεί να σφυρηλατηθούν συνειδήσεις με αγώνες για «τη στήριξη της μεταβατικής κυβέρνησής μας» και καταλήγει ότι πρέπει ο λαός να ειναι «δραστήριος στην αντίστασή του, ριζοσπαστικός στις θέσεις του και μαχητικός στις πρακτικές του». Όπως και η κυρία Ιγγλέση, μας εξηγεί πώς κατανοεί την πολιτική κατάσταση στη χώρα και ποια είναι τα καθήκοντα του κόμματος.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Βεβαίως η κατηγορία περί «ηθικής αυτουργίας»</strong> κατά στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ της περιοχής είναι γελοία – μήπως όμως υπάρχει «πολιτική αυτουργία» για αυτά που συμβαίνουν; Η κυβέρνηση καλλιεργεί τη «στρατηγική της έντασης», όπως συνέβαινε στην Ιταλία (αλλά από ακροδεξιούς κύκλους) στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ή την καλλιεργούν οι κυρίες Σακοράφα και Ιγγλέση; Ή υπονοεί κάτι άλλο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ανακάλυψε πρόσφατα και κάτι άλλο ιταλικό, τον Αντόνιο Γκράμσι; Μήπως ανακάλυψε και την «καλή Χριστιανοδημοκρατία», τον «ιστορικό συμβιβασμό» (που θεμελιώθηκαν πάνω στον Γκράμσι), και προσπάθησε να τον εμποδίσει η στρατηγική της έντασης; Μήπως ανακάλυψε και τον έλληνα Άλντο Μόρο;</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Αυτά που ζούμε και ακούμε</strong> δείχνουν το ακριβώς αντίθετο: εφεδρείες στελεχών για «ώριμες στιγμές», «μεταβατική κυβέρνηση», «μαχητικές πρακτικές» ονειρεύεται η κυρία Σακοράφα, που τέλος πάντων έχει προ πολλού υπερβεί την ηλικία της Πασιονάριας και της Ρόζας Λούξεμπουργκ, οι οποίες επιπλέον δεν είχαν αλλάξει τόσα κόμματα όσα αυτή. Η ένοπλη επίθεση στις εγκαταστάσεις της Greek Gold ήταν «ανεξέλεγκτη κατάσταση» που τη δημιούργησαν οι «αποικιοκρατικές πρακτικές» και η «κρατική καταστολή» για την κυρία Ιγγλέση. Ας διαβάσει λίγο την ιστορία του Εμφύλιου: η επίθεση στο Λιτόχωρο έγινε από ομάδες αυτοάμυνας πρώην αγωνιστών του ΕΛΑΣ που είχαν πάρει τα βουνά για να γλιτώσουν από την καταστολή, τη «λευκή τρομοκρατία» της εποχής και για να αντισταθούν στην «αποικιοκρατική επέμβαση» των Άγγλων. Ο «Ριζοσπάστης» τότε είχε χαρακτηρίσει «προβοκάτσια» την επίθεση στο Λιτόχωρο, το ίδιο έκανε τώρα το ΚΚΕ για την επίθεση στις Σκουριές. Ο Νίκος Ζαχαριάδης την είχε ενστερνιστεί λίγους μήνες μετά με τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε η κυρία Ιγγλέση: απάντηση στην καταστολή και στην αποικιοκρατική επέμβαση.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Βεβαίως, η κατοχική και μετακατοχική βία</strong> δεν μπορούν να συγκριθούν με τη σημερινή βία, η αγριότητα του πολέμου είχε εξαφανίσει κάθε ηθικό δισταγμό, έπρεπε να δείρεις πριν σε δείρουν, να σκοτώσεις πριν σε σκοτώσουν. Οι εθνοτικές ή πολιτιστικές διαφορές (γηγενείς/πρόσφυγες, έλληνες/αλλοεθνείς) αλλά και οι οικογενειακές ή προσωπικές διενέξεις επιλύονταν σε πόλεις και χωριά με τα όπλα, με προσχώρηση στο ένα ή το άλλο από τα δύο ισχυρά στρατόπεδα. Η δυστυχία και η φτώχεια επίσης δεν συγκρίνονται – αν και κατά τον Αλέξη Τσίπρα ο φετινός χειμώνας είναι αντίστοιχος του τρομερού χειμώνα 1941-42, με τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς από πείνα. Δεν ξέρω αν τα πιστεύει αυτά που λέει, ή απλώς η πολιτική του παιδεία δεν του επιτρέπει να αναφερθεί με άλλους όρους στη σημερινή κατάσταση πέρα από αυτούς της Κατοχής και του Εμφύλιου.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Ας με συγχωρήσει ο κ. Τσίπρας </strong>και όσοι προσπαθούν να του φορέσουν την γκραμσιανή γραβάτα: αυτά που λέει ο ίδιος και τα στελέχη του δεν ακούγονται καθόλου γκραμσιανά, αυτά είναι μπολσεβικισμός και τριτοκομισμός, ορολογία εμφυλίου πολέμου. Τι «ηγεμονίες» και κουραφέξαλα – εδώ έχουμε πρόεδρο Μαο που εξηγεί κυνικότατα πως «η εξουσία βρίσκεται στην κάνη του ντουφεκιού». Τον Γκράμσι τον επικαλέστηκε και τον αξιοποίησε θεωρητικά και πολιτικά το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα για να αιτιολογήσει την αποδέσμευσή του από τη Μόσχα. Πριν μισό αιώνα αυτά, δεκαετία του 1960, την εποχή του Frozen War. Αποδεικνύεται όμως συνεχώς πως η δική μας κομμουνιστική και μετακομμουνιστική Αριστερά είναι αγκυροβολημένη ακόμα πιο πίσω, στην τρομερή δεκαετία του 1940. Και όταν η Χρυσή Αυγή αναδεικνύεται σε «βραχίονα του συστήματος» τότε πάμε ακόμα πιο πίσω, στις καταστροφικές πολιτικά και ηλίθιες θεωρητικά αναλύσεις της Τρίτης Διεθνούς για το φασιστικό φαινόμενο και τους «σοσιαλφασίστες». Πρόκειται για επικίνδυνη θεωρητική και πολιτική φτώχεια, απολύτως επικίνδυνη.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Η ρητορική της βίας και της ανατροπής</strong> της Σοφίας Σακοράφα θα ήταν απλώς γελοίο μηρύκασμα όσων λένε δεκάδες σέχτες δεκάδες χρόνια τώρα. Θα μπορούσαμε και να γελάσουμε, ακόμα και να συμπαθήσουμε την κυρία Σακοράφα για την ανατρεπτική πίστη της που την εκσφενδονίζει σαν το ακόντιο της νεότητάς της και όποιον πάρει ο χάρος – αλλά μέσα σε 15 ημέρες είχαμε ένοπλη επίθεση επαναστατών σε τράπεζα και ένοπλη επίθεση «οικολόγων» σε εγκαταστάσεις μεταλλευτικής εταιρείας. Η μαχητικότητα που απαιτεί η συμπαθητική κυρία με τα γυαλάκια είναι μπροστά μας. Και αν οι κάτοικοι των περί τα μεταλλεία χωριών αποφασίσουν να απαντήσουν στην επιδρομή που έγινε στο χώρο τους από τους «οικολόγους» κομάντος; Αν το θεωρήσουν εισβολή των χωριών που θέλουν τουριστική ανάπτυξη και αντιτίθενται στην ανάπτυξη των μεταλλείων και απαντήσουν; Αυτό, δεν θα είναι «λαϊκή μαχητική πρακτική»; Οι βίαιες πρακτικές έχουν πάντα δύο αιχμές, σαν τα ακόντια, κυρία Σακοράφα.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Έχουμε σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο άνεργους,</strong> επιχειρήσεις χρεοκοπούν συνεχώς, οι τράπεζες είναι διαλυμένες, η φτώχεια εξαπλώνεται ραγδαία, τα σπίτια βγάζουν το χειμώνα χωρίς θέρμανση, στα νοσοκομεία υπάρχουν τεράστια προβλήματα, οι πολίτες αδυνατούν να πληρώσουν φόρους, τα αυτοκίνητα κυκλοφορούν ανασφάλιστα, οι γενικές απεργίες συνεχίζονται, οι αποταμιεύσεις των εχόντων μετακόμισαν στο εξωτερικό, ο ανταγωνισμός για την εξουσία διαιωνίζει την κουλτούρα της πολιτικής βίας – της εμφύλιας βίας. Για να ξαναγυρίσουμε στον Μάο, δεν λείπουν παρά οι σπίθες που θα βάλουν φωτιά στην πεδιάδα – ας πούμε, η κυρία Σακοράφα κατανοούσε ότι οι «χρυσές εφεδρείες κομματικών στελεχών» έπρεπε να προφυλαχθούν «για πιο ώριμη στιγμή», αλλά τουλάχιστον 500 θα μπορούσαν να πάνε, υποστήριξε. Η πολιτική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζω από πολιτική σοφία και όχι από αδυναμία, δεν άναψε αυτή τη σπίθα. Αλλά αν κάποιοι «ανεξέλεγκτοι», όπως αυτοί στις Σκουριές, αποφασίσουν να το κάνουν;</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Η κυβέρνηση, και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης</strong> Νίκος Δένδιας προσωπικά, έχουν απαντήσει με αποφασιστικότητα στις προκλήσεις της Χρυσής Αυγής: οι ναζιστικές επιθέσεις στις λαϊκές αγορές κόπηκαν με το μαχαίρι, η αντίδραση για ό,τι έγινε στο νοσοκομείο Τρίπολης ήταν άμεση. Το μεταναστευτικό ζήτημα και η αντιμετώπισή του από τη ΝΔ (αλλά και το Συμβούλιο της Επικρατείας) είναι ένα άλλο επιχείρημα που χρησιμοποιείται από τον ΣΥΡΙΖΑ στην εμφυλιοπολεμική ρητορική του με τον ίδιο τρόπο που η οικολογία χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την επίθεση των κομάντος.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Μακάρι, λοιπόν, η επανανακάλυψη του Αντόνιο Γκράμσι</strong> να αποτελεί σημάδι πως ο ΣΥΡΙΖΑ φεύγει από τη δεκαετία του 1940 και μεταβαίνει στη δεκαετία του 1960 – χρειάζεται προσοχή, όμως: στην ευρωπαϊκή δεκαετία του 1960, αυτή του «ιστορικού συμβιβασμού» Χριστιανοδημοκρατών-Κομμουνιστών που θεμελίωσαν πάνω στο θεωρητικό λόγο του ιταλού διανοούμενου ο Μπερλινγκουέρ και οι σύντροφοί του.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Και επειδή λέγονται διάφορες ανοησίες,</strong> ας θυμήσουν οι παλαιότεροι στους νεότερους του ΣΥΡΙΖΑ πως «η στρατηγική της έντασης» αναπτύχθηκε στην Ιταλία από την Ακροδεξιά ακριβώς ως ανάχωμα απέναντι στην προοπτική του ιστορικού συμβιβασμού – και τον ίδιο ρόλο έπαιξε η Άκρα Αριστερά με τις «Κόκκινες Ταξιαρχίες», ιδιαίτερα με τη δολοφονία του Άλντο Μόρο, εκπρόσωπου του «ιστορικού συμβιβασμού» από την πλευρά της Χριστιανοδημοκρατίας. Εδώ όμως δεν ακούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ για συμβιβασμό, αλλά για ανατροπή του σάπιου και διεφθαρμένου καθεστώτος, με ορολογία εμφυλιοπολεμική – αυτή είναι η μόνη στρατηγική έντασης που υπάρχει στη χώρα αυτή την εποχή.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Εκτός και αν, με βάση όσα ακούμε αυτή την εποχή</strong> για τον «καλό Καραμανλή» και τον «κακό Σαμαρά», ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού που χρεοκόπησε τη χώρα τον έλληνα Άλντο Μόρο και στους καραμανλικούς την καλή Χριστιανοδημοκρατία. Εδώ που έχουμε φθάσει, ακόμα και αυτό θετικό θα ήταν – στο κάτω-κάτω ο Κώστας Καραμανλής ισχυριζόταν ότι έχει ξεκοκαλίσει το Κεφάλαιο και ο θείος του νομιμοποίησε το ΚΚΕ. Και το πάθημα έγινε μάθημα, δεν θα αφήσουμε κανέναν να τον απαγάγει. Αλλά χρειάζονται δύο για το συμβιβασμό, θα πρέπει να γίνει Ενρίκο Μπερλινγκουέρ ο Αλέξης Τσίπρας. Διότι για τον ΙΚΚ ο ιστορικός συμβιβασμός δεν ήταν κίνηση τακτικής, ήταν στρατηγική επιλογή που δημιούργησε τον ευρωκομμουνισμό.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<strong>Ας συμμαζέψει λοιπόν τα στελέχη του</strong> και ας εγκαταλείψει και ο ίδιος τον εμφυλιοπολεμικό λόγο. Αλλιώς ο Γκράμσι δεν χρησιμεύει σε τίποτα και δεν θα υπάρξει Άλντο Μόρο: κινδυνεύουμε να φύγουμε μεν από τη δεκαετία του 1940 και να βρεθούμε όχι στην ευρωπαϊκή αλλά στην ελληνική δεκαετία του 1960 – δεκαετία συνέχισης του εμφύλιου πολέμου που σηματοδοτούν η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, οι Ανένδοτοι Αγώνες, τα Ιουλιανά και τελικά η Απριλιανή δικτατορία.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
<a href="http://www.athensvoice.gr/the-paper/editors/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%8C%CF%82" rel="tag" style="color: #af0000; font-family: Tahoma; font-size: 11px; font-weight: bold; line-height: 16px; margin: 0px; padding: 0px;">ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ</a></div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 24px; margin-bottom: 1em; margin-top: 0.4em; padding: 0px;">
Πηγή:http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B5-%CE%BF-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1-%CE%AC%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CF%8C%CF%81%CE%BF</div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-89436993212893693502013-02-18T09:59:00.002+02:002013-02-18T10:52:12.645+02:00Θα σας ερεθίσω και πάλι.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Άκουσα προ ημερών το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Σταθάκη να υπόσχεται ότι μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει την κυβέρνηση, ο κατώτατος μισθός θα ανέβει στις 720 (ξέχασε βέβαια να μας πει σε ποιό νόμισμα).<br />
Και όμως: Ακραία νεοφιλελεύθερη και αντεργατική είναι η εξαγγελία αυτή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.<br />
Ζει σήμερα μια οικογένεια με 720 ευρώ, με την ακρίβεια, με τα τόσα χαράτσια και τους φόρους; ΄Η έστω και χωρίς χαράτσια και φόρους; Δώρο στην πλουτοκρατία είναι η εξαγγελία ενός τόσο χαμηλού μισθού.<br />
Περισσότερο"φιλεργατική" είναι η επιδίωξη του ΚΚΕ για λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και να λαμβάνει ο εργαζόμενος όλο το προϊόν της εργασίας του με εξαφάνιση της υπεραξίας που καρπούνται σήμερα οι καπιταλιστές και που θα συνεχίσουν να την καρπούνται με το να πάει ο μισθός στα 720 ευρώ.<br />
Το μαύρο πρόβατο προτείνει, μέχρις ότου γίνουν οι επαναστατικές διαδικασίες και αναλάβει ο λαός την εξουσία, να ορισθεί ο κατώτατος μισθός όχι στα 720 ευρώ που προτείνει ο Σταθάκης, αλλά τουλάχιστον στα δύο χιλιάρικα. Έτσι για να νοιώθω λίγο πιο μάγκας<br />
Και καλεί το μαύρο πρόβατο τους νεολαίους να καταλάβουν το Πανεπιστημιακό γραφείο του κ. Σταθάκη για να διαμαρτυρηθούν για την αντεργατική εξαγγελία του για μισθό στα 720.<br />
<br />
Να σοβαρευτούμε λίγο;<br />
Να βάλουμε λίγο την γκλάβα μας να σκεφτεί;<br />
Να θέσω μερικά ερωτήματα;<br />
Για ποιο λόγο το ωρομίσθιο στην Ιρλανδία που ακολουθεί και αυτή τις απάνθρωπες και βάρβαρες επιταγές της τρόικας είναι στα 8,5 ευρώ και στην Ελλάδα στα τρία και κάτι;<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3tIW2-2vXaLOgKqjnfa3d54sjiLQQkMMV8IuBTbMh5gRBQdB0vTiaxddH0wig3ibLYsFLzsmslMlgmp-Ld4cc-TL5xHDTikdFohcyyWJG3_T2wXzzZN4TM5NjYooYsPj5lzzYrBBlGNE/s1600/794700C321209A30A8A7AC12A9F3AE0E.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3tIW2-2vXaLOgKqjnfa3d54sjiLQQkMMV8IuBTbMh5gRBQdB0vTiaxddH0wig3ibLYsFLzsmslMlgmp-Ld4cc-TL5xHDTikdFohcyyWJG3_T2wXzzZN4TM5NjYooYsPj5lzzYrBBlGNE/s640/794700C321209A30A8A7AC12A9F3AE0E.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Γιατί η κόρη ενός φίλου μου που εργάζεται στην καπιταλιστική και αρύθμιστη αγορά της Μεγ. Βρετανίας παίρνει πρώτο μισθό ως ειδικευμένη επιστήμων τρία χιλιαρικάκια, ενώ στην Ελλάδα, αν εύρισκε ποτέ δουλειά, μετά βίας θα ξεπερνούσε ο μισθός της τα επτακόσια ευρώ;<br />
Γιατί στην πέμπτη οικονομία του κόσμου στην Βραζιλία, που κυβερνάται από αριστερή κυβέρνηση (που τόσοι αγάπησαν κάποιοι τελευταία) ο κατώτατος μισθός είναι 344 δολάρια (258 ευρώ;). Γιατί υπάρχουν σ΄αυτή τη χώρα οι τόσο τεράστιες οικονομικές ανισότητες με ελάχιστους να ζουν στην απόλυτη χλιδή και το πλήθος του λαού στις φαβέλες;<br />
Πώς γίνεται και στη χώρα αυτή του Πελέ και του Λούλα να εργάζονται ακόμα Βολιβιανοί σε απίστευτα σύγχρονα κάτεργα, για την παραγωγή ρούχων για την διεθνή αλυσίδα καταστημάτων ZARA, εργαζόμενοι από 12 έως και 18 ώρες κάθε μέρα για 6 και 7 μέρες κάθε βδομάδα για μηνιαίο μισθό 150 δολαρίων (112 ευρώ) ή για ένα δολάριο για κάθε ρούχο;<br />
Τι είναι αυτό που μας κάνει σαν Ελληνες να δικαιούμαστε μεγαλύτερο μισθό από τους Βούλγαρους; Οι Βούλγαροι είναι παιδιά κατώτερου θεού;<br />
Γιατί υπάρχουν στην υφήλιο χώρες όπου οι κάτοικοι αμείβονται με ένα δολάριο τη μέρα και στη Γερμανία και τη Γαλλία με μισθούς πενήντα φορές παραπάνω;<br />
Ποιοι ήσαν οι παράγοντες εξ αιτίας των οποίων η κομμουνιστική Βόρεια Κορέα αντιμετώπισε επισιτιστική κρίση και λιμό;<br />
Τί ήταν αυτό που συνέβη στη χώρα μας και κάποιοι εργαζόμενοι σε δημόσιες επιχειρήσεις έπαιρναν πολύ περισσότερο από πενήντα χιλιάρικα το χρόνο και την ίδια στιγμή είχε δημιουργηθεί, τότε την περίοδο της ευδαιμονίας, η γενιά των πτυχιούχων νέων των επτακοσίων ευρώ;<br />
Πώς σήμερα εκτιμάμε τις κοινωνίες του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπου ο λαός με μικρούς μισθούς δεν είχε μεν τα καταναλωτικά αγαθά της δύσης, αλλά είχε σε αφθονία όλα τα βασικά για να ζει μια καλή ζωή (τροφή, παιδεία, υγεία, κοινωνικές παροχές, πολιτισμό);<br />
Τί είναι αυτό που ακόμα συντηρεί την ακραία φτώχεια σε ραγδαία αναδυόμενες οικονομίες (Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική κ.α)<br />
Ποιά είναι ακριβώς η μαγκιά του Ελληνα βάσει της οποίας δικαιούται μισθούς μεγαλύτερους από αυτούς που παίρνουν οι σκληρά εργαζόμενοι Τούρκοι;<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtMEz6TPr8rgvs7gwWYxIqVvGLvz4JelXrwh28g_Oq2B7mPJdYiKpXHGvu3MaOVKHs_cdltc6ri7-Dlecrj0x1_6YSQ-Ce5PBH1nxejB8bXiFWYNtxLt3ja5Hkc4bGz-T_lqr0Xy2CN3k/s1600/417119_496631120358900_236587191_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtMEz6TPr8rgvs7gwWYxIqVvGLvz4JelXrwh28g_Oq2B7mPJdYiKpXHGvu3MaOVKHs_cdltc6ri7-Dlecrj0x1_6YSQ-Ce5PBH1nxejB8bXiFWYNtxLt3ja5Hkc4bGz-T_lqr0Xy2CN3k/s640/417119_496631120358900_236587191_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Για ποιο λόγο ο Γερμανός εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα παίρνει περισσότερα από τον Ελληνα, δουλεύοντας μάλλον λιγότερο;<br />
Πώς γίνεται σε ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες με πλήρη απελευθέρωση των αγορών και χωρίς καθιέρωση κατώτατου εγγυημένου μισθού οι κατώτατοι, οι μέσοι και οι ανώτεροι μισθοί να είναι πολύ μεγαλύτεροι, από αυτούς μιας άλλης επίσης ανεπτυγμένης οικονομικά χώρας με εγγυημένα τα κατώτατα επίπεδα.<br />
Τι ρόλο παίζει ο κοινωνικός μισθός σε κάθε χώρα; Μήπως τελικά ο ονομαστικός μισθός του Σουηδού, ενώ μπορεί να είναι κατώτερος του μισθού του αντίστοιχου Αμερικάνου εργαζόμενου, στην ουσία να είναι κατά πολύ ανώτερος, διότι δεν χρειάζεται να πληρώσει στον οδοντίατρο μερικές εκατοντάδες σουηδικές κορώνες για ένα απλό σφράγισμα, όπως κάνει ο κάθε Αμερικάνος καταβάλλοντας τεράστια ποσά για να καλύψει τα μεγάλα έξοδα και τις ασφαλιστικές καλύψεις του ιδιώτη οδοντίατρου;<br />
Ποιος τελικά είναι ο πραγματικός κατώτατος μισθός στην Ελλάδα; Μήπως κοροϊδευόμαστε ότι είναι αυτός που έχει ορισθεί; Δεν έχουμε αντιληφθεί ότι με τη μέθοδο των ελαστικών μορφών εργασίας, πλασματικών πολλές φορές, ο κατώτατος μισθός είναι ακόμα πιο εξευτελιστικός.<br />
Πόσες θα είναι οι επιχειρήσεις που θα αντέξουν μισθούς επτακοσίων ευρώ που επαγγέλλεται ο Σταθάκης και δεν θα απολύσουν κόσμο; Πόσες θα αντέξουν την πιο "αριστερή" εξαγγελία του μαύρου προβάτου για μισθούς δύο χιλιάδων; Πόσο θα αυξηθεί η παραβατικότητα και παρανομία, η εισφοροδιαφυγή και η με διάφορους τρόπους μισθοαποφυγή, αν αυτοί αυξηθούν σε ένα τέτοιο ύψος, που ακούγεται μεν όμορφα και ωραία, αλλά πιθανόν να μη υπάρχει κάποιος που να μπορεί να τα δίνει;<br />
<br />
Στην τελική τελική ποιο είναι το πρόβλημα που οδηγεί στην φτωχοποίηση ενός μεγάλου μέρους του λαού; Θα βελτιωθούν θεαματικά τα πράγματα αν ο θεσπισμένος (και όχι πραγματικός) κατώτατος μισθός ξαναπάει στο επτακοσάρικο; Θα βελτιωθούν τα πράγματα αν σκίσουμε το μνημόνιο; Το πιστεύει κάποιος σοβαρός αυτό σοβαρά;<br />
<br />
Με όλα αυτά θέλω να πω το εξής.<br />
Είναι εύκολο να ρίχνουμε κατάρες στο Μέργο και να θεωρούμε μαγκιά την εξαγγελία Σταθάκη.<br />
Το δύσκολο είναι να μιλήσουμε για πραγματικά δεδομένα για το πως , χωρίς φανφάρες, και "συμβολικές"καταλήψεις , θα βελτιώσουμε τα πράγματα.<br />
Τί σημαίνει στη σημερινή δύσκολη εποχή αριστερή πολιτική, αλλά στην ουσία και όχι στα λόγια.<br />
<br />
Μερικές σκέψεις<br />
Να μετατρέψουμε τις κοινωνικές παροχές από πεδίο εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας (βλπ πολυεθνικές φαρμάκου, εταιρίες εκμετάλλευσης κοινωνικών κονδυλίων και προγραμμάτων κατάρτισης) σε κοινωνικό μισθό που θα βοηθήσει τον κόσμο που έχει πραγματική ανάγκη.<br />
Να δώσουμε βαρύτητα στην ποιότητα και όχι τόσο στην ποσότητα και στην ανάπτυξη τομέων της οικονομίας που χρειάζονται εξειδικευμένο προσωπικό, ώστε να μην οδηγηθούμε σε επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας. (για παράδειγμα θα μπορούσα να αναφέρω τους τομείς ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μεταφορών, ποιοτικού τουρισμού, ιατρικού τουρισμού, νέων τεχνολογιών,παραγωγής ποιοτικών αγροτικών προϊόντων ) Ευτυχώς έχουμε το ανθρώπινο δυναμικό γι΄αυτό και μπορούμε να κάνουμε τη στροφή, που είναι απαραίτητος όρος για να αυξηθούν οι αμοιβές.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLcop2nBV_Pwwf12MgmpFWporRNM5iwulA_WJnoL2MTIPUNvxk_O4MPZIvntiWtIINwhXDJqGyPEWEjt2C3aPqm6AwR8BL51pwT2T98ZyhodOTUQ8Bngq58G3xp2Qknsma3rq0PxeRpEw/s1600/231137_485433748155247_1976473391_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="472" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLcop2nBV_Pwwf12MgmpFWporRNM5iwulA_WJnoL2MTIPUNvxk_O4MPZIvntiWtIINwhXDJqGyPEWEjt2C3aPqm6AwR8BL51pwT2T98ZyhodOTUQ8Bngq58G3xp2Qknsma3rq0PxeRpEw/s640/231137_485433748155247_1976473391_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Να πολεμήσουμε τις λαϊκοδεξιές συνδικαλιστικές λογικές Μανώλη, Φωτόπουλου, Πιπεργιά και λοιπών που έχουν βρει στέγη σε καμμενοσυριζικές λογικές.<br />
Να ενισχυθούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί για την πάταξη της ανομίας εκ μέρους των επιχειρηματιών.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO9D7V2MZT72AR72PpXkagAYJqOB7_M392_ndIlOPQ1vg4nxy4j2tdzXcBWF_bN8NGb3CoxoUw8pyDpzXJZ5C4Q98HqsE8bw6tk74dSmsxecQWQxiAIm_vOlo370n-llORlta-neIpY10/s1600/530898_10151301343530255_1370115354_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO9D7V2MZT72AR72PpXkagAYJqOB7_M392_ndIlOPQ1vg4nxy4j2tdzXcBWF_bN8NGb3CoxoUw8pyDpzXJZ5C4Q98HqsE8bw6tk74dSmsxecQWQxiAIm_vOlo370n-llORlta-neIpY10/s640/530898_10151301343530255_1370115354_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Να αποτελέσει προτεραιότητα η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, για να μπει ένας φραγμός σε ασύδοτες λογικές, που εκμεταλλεύονται την ανάγκη των φτωχών. Με την πρώτη αχτίδα φωτός στο τέλος του χρόνου που είναι βέβαιο ότι θα τη δούμε (αν θέλετε σας το αναλύω και αυτό) να επανέλθει και στη χώρα μας το Ευρωπαϊκό κεκτημένο για τις ελεύθερες διαπραγματεύσεις.<br />
Να γίνει πιο εύκολο το δικαίωμα στην απεργία, αφού είναι το μόνο όπλο του εργαζόμενου στην αυθαιρεσία, αλλά η απεργία να είναι απεργία.<br />
Να ενισχυθούν τα δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικής οικονομίας.<br />
Σας ερέθισα και πάλι (μην πάει ο νου σας στο πονηρό).<br />
Αν δεν σας ερέθιζα (μην πάει ο νου σας στο πονηρό) δεν θα έγραφα.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-86505863551698364882013-02-16T21:45:00.000+02:002013-02-16T21:45:37.132+02:00Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Του: "</span><b style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η<span lang="EN-US">aim</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Politis"</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white;">
<b style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span lang="EN-US">Αναδημοσίευση από:</span></b><span style="background-color: transparent; line-height: 18px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><b>http://mhmadas.blogspot.gr/2013/02/blog-post_16.html?spref=fb</b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh0RxIeCpJi4DW9UAL8iCr2VXD9v8YT_e-bj0EPI-xrWU3z82xzp1aayQRJ9IU5hcmsz-yXTcW5Bqo0ERH6hfGZtbN6-bQKMSDUPJpFsoGpQgWu6V7ZUGpcEpCeUordIZG7caL03tf8M0/s1600/521354_585597398135159_824274334_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="468" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh0RxIeCpJi4DW9UAL8iCr2VXD9v8YT_e-bj0EPI-xrWU3z82xzp1aayQRJ9IU5hcmsz-yXTcW5Bqo0ERH6hfGZtbN6-bQKMSDUPJpFsoGpQgWu6V7ZUGpcEpCeUordIZG7caL03tf8M0/s640/521354_585597398135159_824274334_n.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Η φράση που σηματοδοτεί την έναρξη του εμβληματικού μυθιστορήματος του 20ου αιώνα, «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο», του Μ.Προυστ, έχω την αίσθηση πως προσομοιάζει στις συνήθειες χρόνων της καθ΄ημάς αριστεράς.<br />Επαναπαυμένη στις πολιτικές της στήριξης κάθε εργατικο-αγροτικο-φοιτητικο-συνδικαλιστικού αιτήματος, στις πολιτικές της διόγκωσης ενός υδροκέφαλου, πανάκριβου και αναποτελεσματικού κράτους, στις πολιτικές, εν τέλει, που συνέβαλαν στη χρεοκοπία της χώρας και οδήγησαν στη φτωχοποίηση τη μεσαία τάξη και στην εξαθλίωση τα φτωχότερα και πιο αδύναμα στρώματα.<br />Βολεμένη στην ευημερία των αριθμών της εποχής, της αρκούσε να καταγγέλει τη Δεξιά γιατί ήταν η Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ γιατί ήταν το κράτος, που το έστησε και το νέμοταν, αφού πρώτα προέβη, σε δόλια υφαρπαγή των ψήφων και των ιδεών της. Αυτά, που ιστορικά αποτελούσαν, κληρονομικώ δικαίω, την πολιτική της προίκα, περουσιακά στοιχεία που εξανέμισε ο λαϊκισμός του εγχώριου σοσιαλισμού.<br />Αμήχανη να παράξει καινούρια θεωρία για το κοινωνικό όραμά της, όταν κατέρρευσαν και οι τελευταίες ψευδαισθήσεις των, υπαρκτών και μη, κομμουνιστικών παραδείσων, αδυνατούσα, τελικώς, να συγκεκριμενοποιήσει το οραματικό της μοντέλο, ήσυχη με τις λογικές των μαχών για το 3%, του ορίου ανοίγματος της πόρτας της Βουλής και, ενίοτε, με τρόπαιο τους λίγους αυτοδιοικητικούς θώκους – που, παρά τις ευνοϊκές εποχές, αναπαρήγαγαν τις ίδιες στερεότυπες αντιλήψεις για την άσκηση της εξουσίας με τα άλλα δυο κυβερνητικά κόμματα.<br /><b>Η αριστερά για χρόνια κοιμόταν νωρίς. Οπως, εξάλλου, και ολόκληρη η κοινωνία, αποχαυνωμένη από τις επιδοτήσεις για ανύπαρκτες δραστηριότητες, με πολλές κάρτες να βαραίνουν το πορτοφόλι και δάνεια για κάθε επιθυμία (που έγινε ανάγκη, κατά τα λεγόμενα μιας διαφήμισης) που της παρήχαν αφειδώς οι τράπεζες, εθισμένη στο μαύρο χρήμα, το γρηγορόσημο και το φακελλάκι που έλυναν προβλήματα και άνοιγαν πόρτες, συνωθούμενη στους προθαλάμους των γραφείων κομμάτων και βουλευτών εξουσίας, ψάχνοντας τον τρόπο να «τρουπώσει» και να βολέψει τα παιδιά της στο «σίγουρο» Δημόσιο.</b><br /><br /><b><span style="color: #0c343d;">«Σώπα, όπου να΄ναι θα σημάνουν οι καμπάνες» (Μετά το λεπιδοπτερολόγο Γάλλο ακολουθεί ο Ελληνας βάρδος).</span></b></span><br /><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="color: #0c343d;"><b><br /></b></span>Όταν ο δούκας της Ραφήνας διαβεβαίωνε τον Ελληνικό λαό, με το κύρος του μεγάλου νεωτεριστή ηγέτη που το κέρδισε στις ειδήσεις των οκτώ, για το αδιάτρητο της θωράκισης της οικονομίας μας, τότε που ανακαλύπταμε πως η ευημερία μιας οικονομίας δε συμβαδίζει, κατ΄ανάγκην, με την ευημερία των αριθμών στις οθόνες των υπολογιστών των γκόλντεν μπόυς του χρηματοπιστωτικού συστήματος, η αριστερά υπόσχοταν προεκλογικά –αδαπάνως, φυσικά- και επέμενε σε προσλήψεις εκατό χιλιάδων συμπολιτών μας στο δημόσιο συναγωνιζόμενη, με απίθανους μαξιμαλισμούς, το σοσιαλιστικό «λεφτά υπάρχουν».<br />Ακόμη κι όταν η κρίση χρέους, μοιραία (αφού, πεισματικά, τίποτε δεν άλλαζε) οδήγησε τη χώρα σε κρίση δανεισμού, η αριστερά αρνούταν να αντιληφθεί πως ό,τι συνέβαινε δεν ήταν μια μπόρα που θα περάσει, αλλά κάτι, απείρως δυσκολότερο, που σαν το γόρδιο δεσμό δε λύνεται, αλλά κόβεται.<br />Η δημιουργία της ΔΗΜ.ΑΡ. έδωσε πολιτική στέγη και σε κόσμο που είχε παντελώς αποκοπεί οργανωτικά από το Συνασπισμό. Πιθανώς να ψήφιζε, άλλοι, πάλι όχι. Κάποιοι δεν συμμετείχαν στο πολιτικό γίγνεσθαι γιατί δεν καλύπτονταν από τα υπάρχοντα κόμματα, άλλοι γιατί η ευμάρεια της προηγούμενης εποχής ήταν ασύμβατη με κομματικές εντάξεις..<br />Η κρίση που έφτασε με δρασκελιές επανακινητοποίησε «αριστερές ψυχές» που είχαν μάθει, στα χρόνια της κομματικής αποχής, να σκέφτονται και χωρίς τα – παραμορφωτικά, πολλές φορές – γυαλιά του κομματικού πατριωτισμού. Η ΔΗΜ.ΑΡ., και ευτυχώς, δεν είναι μόνον αυτό που ήταν η Ανανεωτική Πτέρυγα του Συνασπισμού. Αυτό οφείλουμε να γίνει αποδεκτό απ΄όλους μας και να πάμε ένα βήμα παρακάτω. Ιδιοκτησιακές λογικές και κομματικά ένσημα δεν ευνοούν την προσπάθεια που απαιτείται να γίνει.<br />Η επιλογή, μετά τις πρώτες εκλογές, της πολιτικής για κυβερνητική λύση από τη βουλή των εκλογών του Ιουνίου αποτελεί, όσο κι αν στα μάτια πολλών έμοιαζε αυτονόητη, ιστορικό γεγονός για ένα κόμμα της αριστεράς και για ένα κόσμο του που ήταν γαλουχημένος σε λογικές μόνιμης και πτωχής πλην τιμίας αντιπολίτευσης.<br />Η επιλογή αυτή, τώρα που διαφαίνεται πως το δημοσιονομικό ζήτημα οδηγείται σε λύση (και που ήταν η πρώτη προτεραιότητα της πολιτικής μας επιλογής για κυβερνητική στήριξη, αλλά όχι η μόνη) είναι αναγκαίο να ενισχυθεί οργανωτικά για να αρχίσει να αποδίδει καρπούς για τη χώρα. Οι εποχές των κομματικών αγκιτατόρων ανήκουν στο παρελθόν. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><span style="color: #351c75;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Είναι αναγκαία η στελέχωση των τομέων παραγωγής πολιτικής του κόμματος με ανθρώπους που γνωρίζουν επιστημονικά και επαγγελματικά τα ζητήματα της διακυβέρνησης. Είναι απαραίτητη η δημιουργία διαδικτυακών οργανώσεων και ο μόνος τρόπος προσέγγισης νεώτερων ανθρώπων. </b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><span style="color: #134f5c;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b><span style="color: #134f5c;">Ο</span>ι βερμπαλισμοί και οι κενολογίες, για επικοινωνιακούς και μόνον λόγους, δεν αρκούν σήμερα και πρέπει επειγόντως να υποκατασταθούν από συγκεκριμένες και κοστολογημένες νομοθετικές πρωτοβουλίες. Δεν αρκεί η κριτική μας στα νομοσχέδια της κυβέρνησης που, φυσικά, διέπονται από τη λογική της ΝΔ – πώς αλλιώς; - χρειάζονται συγκεκριμένες, δικές μας προτάσεις.<br /><br />«Σου γράφουμε ο καθένας τα ίδια πράματα και σωπαίνει ο καθένας μπρος στον άλλον………» (λέει ο μέγιστος Γ.Σεφέρης στο Μυθιστόρημα).</b><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Εχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και τις εφημερίδες τα κείμενα για την αναγκαιότητα της δημιουργίας αυτού που, λίγο ώς πολύ, συνεννοούμαστε εδώ, τουλάχιστον, όταν ονομάζουμε κεντροαριστερά. Άλλα για επικοινωνιακή κατανάλωση, άλλα με την αγωνία για την πορεία του τόπου. Όλοι αναγνωρίζουμε, αυτάρεσκα, ίσως, ότι ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής κοινωνίας και η μετατροπή της χώρας σε κράτος δυτικού τύπου (με προτεραιότητα στο κοινωνικό κράτος που θα απλώνει το δίχτυ προστασίας του στα πιο αδύναμα στρώματα) ή μπορεί να γίνει απ΄αυτό το πολιτικό υποκείμενο ή δε θα υπάρξει ποτέ.<br />Η αμηχανία μας με την οποία αντιμετωπίζεται, όμως, η κάθε προσπάθεια για διάλογο μοιάζει δυσεξήγητη. Δημιουργεί απορία η εμμονή στην περιχαράκωση και οι φοβίες να μη λερωθούμε απ΄το κακό ΠΑΣΟΚ ή τις πολλές ομάδες που ξεπήδησαν απ΄τα σπλάχνα του. Δεχτήκαμε, και κάποιοι έγιναν και μέλη της κοινοβουλευτικής μας ομάδας, στελέχη που αποχώρησαν απ΄το ΠΑΣΟΚ νωρίτερα, αλλά λέμε πως παραπέμπουμε τη συζήτηση με άλλους σε ευθετότερο χρόνο. Πότε, άραγε θα «ωριμάσουν οι συνθήκες»; Δεν ξέρω πόσο εύκολη σας φαίνεται η εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ, η εγκόλπωση των ψήφων του από μας και η, ως εκ τούτου, κυριαρχία μας στο τμήμα αυτό του πολιτικού χάρτη. Εμένα, πάντως, όχι και δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Στη θεωρία της ανανεωτικής αριστεράς πάντοτε ενυπήρχε η αντίληψη των συμμαχιών, αν και στην πράξη πάντοτε ελλόχευε ο ηγεμονισμός εκεί όπου ήταν δυνατό να συμβεί.<br /><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><b>Το ζητούμενο είναι η διαμόρφωση ενός συνεκτικού σχεδίου για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Έχουμε τις ικανότητες να το προτείνουμε ή θα κυνηγάμε την ουρά μας καταναλισκόμενοι σε ατέρμονες συζητήσεις με ποιους να πάμε και ποιους ν΄αφήσουμε; </b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Αυτήν τη συζήτηση, επί του συγκεκριμένου, δηλαδή, έχουμε τη δύναμη και τη διάθεση να την κάνουμε; Κι αν δεν τις έχουμε είναι αναγκαίο γρήγορα να τις βρούμε. Οι δύο πόλοι που έχουν ήδη σχηματοποιηθεί θα πιέζουν, όλο και πιο έντονα, το πολιτικό παιχνίδι στα δικά τους γήπεδα. Κι εμείς θα αρκούμαστε στο ρόλο του μπολ μπόυ.</span></div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-76257927976172712422013-02-11T10:11:00.002+02:002013-02-11T10:11:37.734+02:00Η Δευτέρα αριστερή Παρουσία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Του Σταύρου Θεοδωράκη<br />
Πηγή: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=22028<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Ξαφνιάστηκαν κάποιοι «καθώς πρέπει συνάδελφοι» - κυρίως στο ίντερνετ – επειδή προ ημερών ανέφερα ότι έχω δει πόρνες στα υπουργεία και κυρίες στα μπουρδέλα. Πριν προσπαθήσω να τεκμηριώσω τον ισχυρισμό μου να σας πω τι ακριβώς συνέβη. Ήμουν στην Επανομή στο κτήμα Γεροβασιλείου. Ίσως να το ξέρετε, ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου έχει φτιάξει δίπλα από τα κτήματα του και το οινοποιείο του, ένα μουσείο κρασιού (απίστευτου ενδιαφέροντος) μαζί με μια μεγάλη αίθουσα συζητήσεων. Και μια-δυο φορές τον χρόνο καλεί κάποιον (από τον Σαββόπουλο μέχρι τον Πήτερ Οικονομίδη) να «αντιπαρατεθεί» με ανθρώπους που καταφτάνουν στο κτήμα από όλες τις γύρω περιοχές και κυρίως από την Θεσσαλονίκη. Κάτι σαν αρχαίο συμπόσιο δηλαδή – υπερβάλλω καθότι εδώ η κατανάλωση αλκοόλ είναι περιορισμένη (υπάρχει και ο δρόμος της επιστροφής) ενώ πουθενά δεν είδα κάστανα, κουκιά και ψημένους κόκκους σίτου, «τραγήματα» δηλαδή που συνόδευαν τα αυθεντικά συμπόσια. Τέλος πάντων.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Αφορμή για την δική μου πρόσκληση ήταν το βιβλίο που βγάλαμε μαζί με τον σκιτσογράφο Δημήτρη Χαντζόπουλο για<a href="http://www.potamos.com.gr/edition-details.asp?edition=259&letter=%CE%91&from=all-editions" style="color: #008be7; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: initial;" target="_blank"> «Αυτό που ζούμε»</a>. Πήγα λοιπόν ένα κρύο βράδυ Δευτέρας στην Επανομή και βρήκα μια «άλλη Ελλάδα» να με περιμένει. Δάσκαλοι που ανησυχούν για τα σχολεία τους. Αγρότες που ανησυχούν για τα χωράφια τους. Άνθρωποι της αγοράς που ανησυχούν για τις δουλειές τους. Φοιτητές που ανησυχούν για το μέλλον τους. Βλακείες γράφω. Γιατί το χαρακτηριστικό αυτών των ανθρώπων δεν ήταν ότι μουρμουράνε… ανησυχία αλλά ότι αναζητούν λύσεις ενώ ορισμένοι από αυτούς τις δημιουργούν κιόλας. Κουβέντιασα 3 ώρες μαζί τους και το καταχάρηκα. Σχεδόν ξέχασα την μιζέρια και την γκρίνια που πουλάνε κατά κόρον κάποιοι στην Αθήνα. Ποιος ενδιαφέρεται για «λύσεις» θα μου πεις; Εδώ είναι το πρόβλημα. Οι δεξιοί μαζεύουν φόρους και οι αριστεροί μαζεύουν ψήφους. Στην χώρα τείνει να παγιωθεί μια ατμόσφαιρα «εκστρατείας». Μην κάνεις τίποτα, μην διορθώσεις τίποτα, μην χτίσεις τίποτα, γιατί την εγκαταλείπουμε σιγά-σιγά. Και είναι θλιβερό που στην ατμόσφαιρα αυτή συμβάλλουν και κάποιοι που αυτοαποκαλούνται αριστεροί. Σαν να έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες στην Δευτέρα (αριστερή) παρουσία. Τότε που θα ανοίξουν οι ουρανοί και θα βρέξει λύσεις. Αυτόν τον παράδεισο όμως εγώ δεν τον πιστεύω. Κι ας τον προπαγανδίζουν συνεχώς ορισμένοι πολιτικοί και αρκετοί πλέον δημοσιογράφοι. Τους οποίους δημοσιογράφους κατέταξα δεύτερους στην "λίστα της ευθύνης" μετά τους πολιτικούς (τρίτους κατέταξα τις συνδικαλιστές και αμέσως μετά τους δικαστές και τους δικηγόρους – το νομικό σύστημα της χώρας δηλαδή).</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
«Μα δεν εκτιμάτε τους συναδέλφους σας», με ρώτησε στο τέλος της εκδήλωσης μια έξυπνη δημοσιογράφος του TV Μακεδονία. «Γιατί να τους εκτιμώ; Υπάρχουν δημοσιογράφοι που εκτιμώ και δημοσιογράφοι που απεχθάνομαι. Δεν έχουν την επιφοίτηση του καλού οι δημοσιογράφοι». Η απάντηση μου την ξάφνιασε αλλά δεν την πτόησε. Επέμενε να ρωτάει για τα όρια του καλού και του κακού στη δημόσια ζωή. Εκεί λοιπόν της είπα ότι «έχω βρει πολύ καλούς ανθρώπους στα πορνεία και έχω βρει πόρνες στα υπουργεία».</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Τώρα που το ξανασκέφτομαι η προφορική μου απάντηση εκείνη τη Δευτέρα στην Επανομή με αντιπροσωπεύει απόλυτα. Θα μπορούσα να την πω για τις επιχειρήσεις, την εκκλησία, τους διανοούμενους, τις ΜΚΟ, τα κόμματα, τα ΑΕΙ, την αστυνομία, τις φυλακές, τους καλλιτέχνες, τους Δημάρχους, το ίντερνετ... Η χώρα είναι καθέτως διχοτομημένη. Αυτοί που προσπαθούν για το καλό και αυτοί που υπερασπίζονται το κακό. Ποιοι είναι οι περισσότεροι; Οι καλοί, θα σου πω εγώ. Απλώς ακόμη είναι αδύναμη «η συνομωσία του καλού». Όσο αναβάλλεται όμως η επανεκκίνηση της χώρας, όσο οι αλλαγές, έστω οι μικρές καθημερινές αλλαγές, μετατίθενται συνεχώς στο μέλλον –όσο δηλαδή κάποιοι τάζουν αριστερούς παραδείσους όπως οι φονταμενταλιστές υπόσχονται πιλάφια και παρθένες, στην άλλη την αιώνια ζωή- τόσο θα κερδίζει έδαφος η πορνεία.</div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-32443172697003085902013-02-08T22:47:00.001+02:002013-02-10T10:55:06.936+02:00Τί δεν καταλαβαίνετε; (Μέρος πρώτο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η γη διατόμων ή διατομίτης ή Kieselguhr είναι ένα ορυκτό φυτικής προέλευσης. Σχηματίζεται από την συσσώρευση ενός τεράστιου αριθμού απολιθωμένων διατόμων.<br />
Η γη διατόμων έχει αποδειχθεί θαυματουργό διηθητικό μέσο λόγω της ελαφρότητάς<br />
της, του πορώδους της και της μοναδικής κυψελοειδούς δομής της, που την κάνει ιδανική για τη χρήση αυτή.<br />
Επειδή έχει εγγενή σταθερότητα και δεν περιέχει υπολείμματα ξένων συστατικών, η γη<br />
διατόμων είναι ιδανική στις επεξεργασίες, που χρειάζονται ένα υψηλό βαθμό καθαρότητας (π.χ. τρόφιμα, ποτά και φάρμακα).<br />
Μόνο ένας μικρός αριθμός ορυχείων γης διατόμων σε όλο το κόσμο μπορεί να προσφέρει την ποιότητα και πιστότητα της πρώτης ύλης, που απαιτείται για την παραγωγή διηθητικών μέσων.<br />
Ένα τέτοιο ορυχείο βρίσκεται στην Ισλανδία στην εκπληκτικής ομορφιάς λίμνη Μυβατν. Στη χώρα αυτή υπάρχει το μεγαλύτερο παγκοσμίως πράσινο κόμμα και όμως έχουν καταφέρει να συνδυάσουν την εξόρυξη πολύτιμων υλικών με άπειρο σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον.<b><u>Αυτή είναι η σπουδαία Ισλανδία και η λίμνη με τη γη διατόμων</u></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEir-S9Kbe0tBgwvy0_oBU2FPDPn96Mu7gnxOOfT9l4I0qATkTCnMEDZ3eszBGHr6l7IcJm-0cotPEfrqAiuTXgyXFDB6wp4DDedmF-5IxRTkQevPL5AYYiEdTPSTuj100LqhYRpcN3ML2Q/s1600/Myvatn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEir-S9Kbe0tBgwvy0_oBU2FPDPn96Mu7gnxOOfT9l4I0qATkTCnMEDZ3eszBGHr6l7IcJm-0cotPEfrqAiuTXgyXFDB6wp4DDedmF-5IxRTkQevPL5AYYiEdTPSTuj100LqhYRpcN3ML2Q/s640/Myvatn.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: inherit;">
<span style="background-color: white;"><span style="line-height: 19.1875px;">Συχνά πυκνά διαβάζω αναρτήσεις για προδότες, Τσολάκογλου, νεοναζί και βλέπω επίσης φωτογραφίες των αρχηγών των τριών κομμάτων που συμμετέχουν στην Κυβέρνηση με στολές με αγκυλωτό σταυρό. Είναι δεκάδες χιλιάδες οι αναφορές που γίνονται από πολίτες ότι η Κυβέρνηση ενσυνείδητα ασκεί βία στην κοινωνία, ότι σκοτώνει κόσμο, οδηγεί επί τούτου στην εξαθλίωση και στην ανεργία εκατομμύρια ανθρώπους, ότι είναι ηθική αυτουργός σε αυτοκτονίες. Λένε ότι όλα αυτά τα κάνουν οι δουλοπρεπείς Μερκελιστές, επειδή άμεσος σκοπός τους είναι να οδηγήσουν το κοσμάκη στην απόγνωση.</span></span></span><br />
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.1875px;">Μια μερίδα ατόμων μονότονα επαναλαμβάνει κατηγορώντας όχι μόνον τους κυβερνώντες, αλλά και τους Συριζέους που δεν είναι υπέρ της επιστροφής στη δραχμή, ότι τάχα υπάρχει ο περήφανος άλλος δρόμος να ζήσουμε με τα δεδομένα του παρελθόντος και τρανταχτό και φωτεινό παράδειγμα γι΄αυτό είναι η αντίσταση των Ισλανδών στις επιταγές τους διεθνούς τραπεζικού συστήματος.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><span style="line-height: 19.1875px;">Ας δούμε όμως αν είναι έτσι τα πράγματα και αν το παράδειγμα της Ισλανδίας έχει έστω και την παραμικρή ομοιότητα ή έστω μικρή αναλογία με το Ελληνικό πρόβλημα, ώστε αυτά που έγιναν εκεί να μπορούν με επιτυχία και προς όφελος των αδύναμων (και όχι όσων κερδοσκοπούν στην κατάρρευση της χώρας) να μεταφερθούν εδώ.</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;">Η Ισλανδία είναι μια πολύ μικρή σε έκταση χώρα με έναν πληθυσμό τριακοσίων χιλιάδων κατοίκων, ήτοι όσο ο πληθυσμός Αργολίδας, Αρκαδίας και Κορινθίας. Θεωρεί κάποιος λογικός άνθρωπος ότι είναι δυνατόν με ευκολία αυτά που έγιναν σε μια μικροσκοπική χώρα να εφαρμοσθούν σε μία χώρα πολύ μεγαλύτερη σε έκταση και με 36 φορές μεγαλύτερο πληθυσμό; <b><u>Τί δεν καταλαβαίνετε; Αλλά, αν ακόμα δεν καταλάβατε, ας πάμε παρακάτω σε άλλα ακόμα πιο σημαντικά.</u></b></span></span><br />
<span style="background-color: white; font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;">Η Ισλανδία είχε τη στιγμή της κρίσης το δικό της νόμισμα, το οποίο μπόρεσε με μιας να υποτιμήσει με αποτέλεσμα ο πολύ ήδη ισχυρός εξωστρεφής τομέας της οικονομίας της να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο, δίνοντας μεγάλες ανάσες στη χειμαζόμενη Ισλανδική οικονομία. Η Ελλάδα δεν έχει το δικό της νόμισμα και είναι αφελές να θεωρούμε ότι μία οικονομία με ελάχιστες έως ανύπαρκτες εξαγωγές θα μπορούσε να μην καταρρεύσει ολοκληρωτικά σε περίπτωση μετάβασης σε νέο νόμισμα. </span><span style="line-height: 19.1875px;">Τ<b><u>ί δεν καταλαβαίνετε; Αλλά</u></b></span></span><b style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><u>, αν ακόμα δεν καταλάβατε, </u></b><b style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><u> ας πάμε παρακάτω σε άλλα ακόμα πιο σημαντικά.</u></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFNLZvFJhbxhXUaH84CgT9Wz3uW8lsYEiILEAZjsCuSuQ7iYcR3XXELrJcCwYo2h06-VRXaP0Kc8ZbpJglmky4O-T9eVZ4NPzcNQ5EUAiiOjbZAPJiMBc4Jj_KJqhmDP3xjE-MS3Uxmyk/s1600/images+(10).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="479" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFNLZvFJhbxhXUaH84CgT9Wz3uW8lsYEiILEAZjsCuSuQ7iYcR3XXELrJcCwYo2h06-VRXaP0Kc8ZbpJglmky4O-T9eVZ4NPzcNQ5EUAiiOjbZAPJiMBc4Jj_KJqhmDP3xjE-MS3Uxmyk/s640/images+(10).jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white;"><span style="line-height: 19.1875px;">Μόνον από τις πάμφθηνες μορφές ενέργειας (υδροηλεκτρική και γεωθερμική) η Ισλανδία είναι ουσιαστικά ενεργειακά αυτάρκης, αφού καλύπτει με τις εναλλακτικές αυτές μορφές ενέργειας το 99% των τεράστιων λόγων κλιματολογικών συνθηκών αναγκών της σε ηλεκτρισμό και το απίστευτο 70% των όλων ενεργειακών της αναγκών. Μόνο και μόνο από αυτό το γεγονός η Ισλανδία διαθέτει μια εξαιρετική βάση για αυτόνομη και αυτοδύναμη και μη απόλυτα εξαρτώμενη από τις χρηματοπιστωτικές και άλλες αγορές οικονομία. Σε αντίθεση με την Ισλανδία η κατάσταση στην Ελλάδα στον ενεργειακό τομέα είναι τραγική. Με τον βρώμικο λιγνίτη σαν βασικό καύσιμο και με πλήρη εξάρτηση από το πετρέλαιο και από το φυσικό αέριο, η Ελλάδα είναι μια πλήρως από τις αγορές εξαρτώμενη ενεργειακά χώρα. </span></span><span style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><b><u>Τί δεν καταλαβαίνετε; Αλλά</u></b></span></span><b style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><u>, αν ακόμα δεν καταλάβατε, </u></b><b style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><u> ας πάμε παρακάτω σε άλλα ακόμα πιο σημαντικά.</u></b><br />
<span style="font-family: inherit;">Το κατά κεφαλή εισόδημα στην Ισλανδία είναι 38.000 χιλιάδες δολάρια, ενώ στην Ελλάδα ήταν κατά πολύ χαμηλότερο, ακόμα και πριν την έναρξη της οικονομικής κρίσης. Οι διαφορές αμέσως αμέσως είναι τεράστιες. <b style="line-height: 19.1875px;"><u>Τί δεν καταλαβαίνετε; Αλλά</u></b></span><b style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><u>, αν ακόμα δεν καταλάβατε, </u></b><b style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><u> ας πάμε παρακάτω σε άλλα ακόμα πιο σημαντικά.</u></b><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;">Το Ισλανδικό ακαθάριστο προϊόν είναι περίπου 14 δις δολάρια και οι εξαγωγές της 5,3 δις δολάρια. Δηλαδή οι ετήσιες εξαγωγές της καταλαμβάνουν το απίστευτο νούμερο του 38% περίπου του ετήσιου ΑΕΠ της χώρας, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα ήταν πριν από την έναρξη της κρίσης πολύ κάτω από το 10% και μόνον τελευταία ο λόγος αυτός βελτιώθηκε λόγω της αύξησης των εξαγωγών και της μείωσης του Ελληνικού ΑΕΠ. Μόνο και μόνο από αυτό τα περιθώρια ελιγμών και επιλογής πολιτικών εκ μέρους της Ισλανδίας είναι τεράστια, ενώ της Ελλάδας μηδενικά εάν δεν επιθυμούμε την πλήρη κατάρρευση της χώρας. </span><b style="line-height: 19.1875px;"><u>Τί δεν καταλαβαίνετε; Αλλά</u></b></span><b style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><u>, αν ακόμα δεν καταλάβατε, </u></b><b style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><u> ας πάμε παρακάτω σε άλλα ακόμα πιο σημαντικά.</u></b><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;">Η μικροσκοπική Ισλανδία έχει ξεπεράσει το γίγαντα Μεγ. Βρετανία σε αλιευτικό στόλο και σε αλίευση στον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό!!! Ένα εκατομμύριο εκατόν εξήντα χιλιάδες τόννους ψάρια αλίευσαν και πούλησαν οι Ισλανδοί. Οι Ελληνες είμαστε ελλειμματικοί ακόμα και στα γεωργικά προϊόντα. </span><b style="line-height: 19.1875px;"><u>Τί δεν καταλαβαίνετε; Αλλά ας πάμε παρακάτω σε άλλα ακόμα πιο σημαντικά.</u></b></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;">Η Ισλανδία έχει μία πολύ ισχυρή βιομηχανία και επιχειρήσεις βιοτεχνολογίας. Η Ελλάδα πριν από την κρίση είχε το μεγαλύτερο ποσοστό κατανάλωσης και το μικρότερο παραγωγής από κάθε άλλη προηγμένη χώρα. </span><b style="line-height: 19.1875px;"><u>Τί δεν καταλαβαίνετε; Αλλά</u></b></span><b style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><u>, αν ακόμα δεν καταλάβατε, </u></b><b style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><u> ας πάμε παρακάτω σε άλλα ακόμα πιο σημαντικά.</u></b><br />
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;">Οι εξαγωγές της Ισλανδίας υπερτερούν των εισαγωγών της. Εχει εμπορρικό πλεόνασμα!! Σε αντίθεση η Ελλάδα είχε πριν από την κρίση ένα τερατώδες έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της, μη διαχειρίσμο. </span><b style="line-height: 19.1875px;"><u>Τί δεν καταλαβαίνετε; Αλλά ας πάμε παρακάτω σε άλλα ακόμα πιο σημαντικά.</u></b><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;">Το δημόσιο χρέος της Ισλανδίας ήταν απόλυτα βιώσιμο, αφού ήταν μηδαμινό πριν μερικά χρόνια (μόνον 20% επί του ΑΕΠ) σε αντίθεση με το Ελληνικό που ξεπερνούσε και πριν ακόμα από την κρίση το 100%.</span><span style="line-height: 19.1875px;"> </span><b style="line-height: 19.1875px;"><u>Τί δεν καταλαβαίνετε; Αλλά</u></b></span><b style="background-color: white; line-height: 19.1875px;"><u>, αν ακόμα δεν καταλάβατε, </u></b><b style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><u> ας πάμε παρακάτω σε άλλα ακόμα πιο σημαντικά.</u></b><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;">Ουσιαστικά η κρίση της Ισλανδίας προκλήθηκε από την κατάρρευση των τραπεζών και όχι από τον υπερδανεισμό του Κράτους και τα δίδυμα τεράστια ελλείμματα όπως </span></span><span style="line-height: 19.1875px;">στην</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;"> περίπτωση της χώρας μας. Η Ισλανδία είχε και έχει μια </span></span><span style="line-height: 19.1875px;">ισχυρή</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;"> οικονομία με έντονο εξαγωγικό χαρακτήρα, ενώ η επίπλαστη ανάπτυξη της Ελλάδας στηριζόταν στην υπερκατανάλωση με τη σειρά της στηριζόταν σε δανεικά. </span></span><b style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><u>Τί δεν καταλαβαίνετε; Είστε ακόμα τόσο ηλίθιοι που δεν αντιλαμβάνεσθε ότι τα δεδομένα είναι τελείως διαφορετικά;</u></b><br />
<b><u><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;">Και όμως παρ΄όλα αυτά το </span></span><span style="line-height: 19.1875px;">παράδειγμα</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;"> της Ισλανδίας θα μπορούσε να γίνει ένα φωτεινό μονοπάτι για του Ελληνες. Όχι για τις ανοησίες κάποιων που νομίζουν ότι η Ελλάδα μπορεί να παραμείνει στα προηγούμενα επίπεδα της οικονομικής ευμάρειας της προηγούμενης δεκαετίας (και ότι αυτό δεν συμβαίνει λόγω κάποιων προδοτών), αλλά για το πώς θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε την κατάσταση. </span></span><span style="line-height: 19.1875px;">Με</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;"> έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και </span></span><span style="line-height: 19.1875px;">την</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;"> αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου. </span></span><span style="line-height: 19.1875px;">Με</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;"> ενδυνάμωση της πρωτογενούς μας παραγωγής. Τον τουρισμό, τις υπηρεσίες. Την αξιοποίηση του μεγάλου πλεονεκτήματος που έχουμε, που είναι ο πολιτισμός μας, οι ομορφιές μας, το κλίμα και κυρίως το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό. Ο δρόμος είναι δύσβατος, αλλά τελικά και κυριολεκτικά ο </span></span><span style="line-height: 19.1875px;">μόνος</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 19.1875px;"> που μπορούμε να ακολουθήσουμε αν θέλουμε να ομοιάσουμε με τους Ισλανδούς</span></span></u></b><br />
<b><u><span style="line-height: 19.1875px;"><span style="font-family: inherit;">Αυτά</span></span></u></b><br />
<span style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19.1875px;"><br /></span></div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-18233681279408326042013-01-22T20:08:00.001+02:002013-01-22T20:08:51.124+02:00Θα είμαστε απέναντι στον Τατούλη (ας μην ελπίζει)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPcN_0rC2GQbnnX4k6EoWT2IEST3LtSEdGYaSI5O-sAQqFNtGd787tgw3AVRhy5MIlOQ8daPYZjewaf6P_6DmLz2sm6qv5KENvoO8xcaP7gpI7VMUJXtkUhjfgVBMkN-4oPZoViO4H7HQ/s1600/532488_456541437697694_2018908598_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPcN_0rC2GQbnnX4k6EoWT2IEST3LtSEdGYaSI5O-sAQqFNtGd787tgw3AVRhy5MIlOQ8daPYZjewaf6P_6DmLz2sm6qv5KENvoO8xcaP7gpI7VMUJXtkUhjfgVBMkN-4oPZoViO4H7HQ/s640/532488_456541437697694_2018908598_n.jpg" width="480" /></a></div>
<span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Διαβάστε την ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς και θα αντιληφθείτε το για ποιο λόγο ο Περιφερειάρχης Αργολίδας Τατούλης θα βρει στις περιφερειακές εκλογές αντίθετους στην προσπάθεια επανεκλογής του τους σκεπτόμενους προοδευτικούς πολίτες.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Η σιωπή του ΠΑΣΟΚ που ακόμα δίνει χείρα βοηθείας στον Περιφερειάρχη που προωθεί εσφαλμένες και καταστρεπτικές για το περιβάλλον λύσεις διαχείρισης των απορριμάτων με προβληματίζει.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Εμπρός πασόκια ξυπνήστε......</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Και βέβαια τι να πω και για τον "πράσινο" Περιφερειακό Σύμβουλο, που ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου που είχαν υποστηρίξει οι Οικολόγοι-Πράσινοι (ευτυχώς με ευνόησε η συγκυρία και τον γνώρισα προσωπικά πριν τις περιφερειακές εκλογές και έτσι, ως εικός, τον μαύρισα κανονικότατα)</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><span style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Αυτή είναι η ανακοίνωση του Τομέα Πράσινων και Οικολογίας της ΔΗΜΑΡ, που αντιδρούν στην προωθούμενη επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων και στην επιλογή μελέτης που κάνει λόγο για όλες τις τεχνολογίες, κάτι που προωθεί και η Περιφέρεια Πελοποννήσου.</span><br style="background-color: #fff9ee; color: #222222; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 15px; line-height: 21px;" /><br />
<div id="contentwrapper" style="background-color: white; border-bottom-left-radius: 4px; border-bottom-right-radius: 4px; border-top-left-radius: 4px; border-top-right-radius: 4px; border: 0px; color: #333333; display: table; font-family: Helvetica, Arial, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; font: inherit; height: 1821px; left: 0px; line-height: 19px; margin: 0px; padding: 15px; position: relative; vertical-align: top; width: 630px;">
<div id="cwrapper" style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<h1 class="page_heading" style="border-bottom-color: rgb(136, 136, 136); border-bottom-style: solid; border-width: 0px 0px 1px; color: #666666; font-size: 1.2em; font: inherit; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">
<br /></h1>
<div id="padding" style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; margin: 0px; overflow-x: auto; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 600px;">
<div class="item-page" style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<h2 style="border: 0px; color: black; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; font: inherit; line-height: normal; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">
<a href="http://www.dimokratikiaristera.gr/epikairotita/katalogos-deltion-graf-typou/4560-anakoinosi-tou-tomea-prasinon-politikon-kai-oikologias-tis-dimar-sxetika-me-tous-diagonismoys-gia-tin-kataskevi-ergostasion-epeksergasias-aporrimmaton" style="border: 0px; color: #c3171d; font-size: 1.2em; font-weight: bold; font: inherit; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: initial; vertical-align: baseline;">Ανακοίνωση του Τομέα Πράσινων Πολιτικών και Οικολογίας της ΔΗΜΑΡ σχετικά με τους διαγωνισμούς για την κατασκευή εργοστασίων επεξεργασίας απορριμμάτων</a></h2>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; line-height: 1.3em; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Σχετικά με τους διαγωνισμούς για την κατασκευή 4 εργοστασίων επεξεργασίας απορριμμάτων μέσω Συμπράξεων Δημοσίου & Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) που υλοποιεί ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής, ο Τομέας Πράσινων Πολιτικών και Οικολογίας της ΔΗΜΑΡ δηλώνει τα εξής:</span></div>
<div style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
1.Η επίλυση του προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων του λεκανοπεδίου δεν μπορεί να επιτευχθεί με την προωθούμενη επεξεργασία<strong> σύμμεικτων απορριμμάτων</strong>, η οποία είναι<strong> αντίθετη με την ευρωπαϊκή πολιτική αλλά και με την ευρωπαϊκή και ελληνική σχετική νομοθεσία.</strong></div>
<div style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
2.Μόνη λύση για την διαχείριση των απορριμμάτων, τόσο της Αττικής όσο και της υπόλοιπης Ελλάδας είναι η εντονότερη πολιτική και κοινωνική υποστήριξη της πρόληψης, της επαναχρησιμοποίησης, της <strong>διαλογής των απορριμμάτων</strong> <strong>στην πηγή</strong>, ώστε να γίνει πράξη η μέγιστη ανακύκλωση. Χρειάζεται βελτίωση της διαλογής των βασικών υλικών-στόχων, άμεση δρομολόγηση της διαλογής του οργανικού κλάσματος και της ανακύκλωσής του, όπως προβλέπεται και από την πρόσφατη νομοθεσία. <strong>Η έμπρακτη υλοποίηση των στόχων των ευρωπαϊκών Οδηγιών και της ελληνικής νομοθεσίας θα συμβάλει στην υπέρβαση του παρωχημένου μοντέλου της ταφής του συνόλου των στερεών αποβλήτων.</strong></div>
<div style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
3.Η προώθηση της διαλογής στην πηγή και της επαναχρησιμοποίησης / ανακύκλωσης των αξιοποιήσιμων υλικών θα μειώσει δραματικά τον όγκο των απορριμμάτων που θα απομείνουν προς επεξεργασία / διάθεση. Η ταυτόχρονη προκήρυξη κατασκευής 4 (!) εργοστασίων αυτού του μεγέθους στην Αττική <strong>ακυρώνει στην πράξη την ευρωπαϊκή και εθνική πολιτική για την αειφορική διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων</strong>. Απειλεί είτε την ίδια την συνέχεια των Συλλογικών Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης είτε την Αττική με νέα «κουφάρια» αδρανών εργοστασίων.</div>
<div style="border: 0px; font-size: 13px; font: inherit; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
4.Η παλαιά, δοκιμασμένη και αποτυχημένη μέθοδος της «μελέτης-κατασκευής» από τον εργολάβο επανέρχεται στην προκήρυξη του διαγωνισμού, που κάνει λόγο για «όλες τις δόκιμες τεχνολογίες επεξεργασίας στερεών αποβλήτων». Η συντεταγμένη πολιτεία και κυρίως οι αυτοδιοικητικές αρχές <strong>οφείλουν να επιλέξουν την βέλτιστη τεχνολογία επεξεργασίας</strong>, μετά από ανοιχτή, διαφανή διαβούλευση τόσο με την κοινωνία, όσο και με την επιστημονική κοινότητα.</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-78399696995191758062013-01-21T10:21:00.002+02:002013-01-21T10:21:25.874+02:00Ας ήτανε τα σπίτια μας σαν τη Villa Amalias<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
</div>
<div style="font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
<span style="color: black; font-weight: bold; line-height: 11px;">του Σπύρου Λυκούδη</span></div>
<div style="color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 11px;"><b>Πηγή:</b></span><span style="background-color: transparent; line-height: 11px;"><span style="font-family: Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=21421</b></span></span></div>
<div>
<span style="background-color: transparent; line-height: 11px;"><span style="font-family: Trebuchet MS, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></span></div>
<br />
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Μεταξουργείο, 10.1.2013</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Όσα ακολουθούν έχουν τη σφραγίδα του αριστερού που παρατηρεί. Μόνο.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου στο Μεταξουργείο 50 – 60 πρόσωπα, 25 χρονών πάνω- κάτω, οργανωμένα σε ομάδες, φτάνουν στα γραφεία της Δημοκρατικής Αριστεράς από δυο διαφορετικές κατευθύνσεις. Οι περισσότεροι παραμένουν στην είσοδο. Λίγοι, με πρόσωπα αυτοπειθαρχημένα, ανεβαίνουν με βιασύνη στους ορόφους, σαν να θέλουν να γνωρίσουν το κτίριο. Ευγενικές συμπεριφορές με ελάχιστες εξαιρέσεις ύβρεων. Όχι πολιτικών, συνηθισμένων ύβρεων καθημερινότητας.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Αγχωμένες κινήσεις, να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους κι ένα βαρύ, συναισθηματικό φορτίο στον πολιτικό τους λόγο. Ν΄ αφήσουν τα αποτυπώματά τους στην πολιτική μέρα, να αναρτήσουν το πανό τους, να στείλουν τα κείμενά τους από το φαξ της ΔΗΜΑΡ, ν’ απαθανατίσουν την επινίκια παρουσία τους, στέλνοντας τη φωτογραφία της με το κινητό. </div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Με την άκρη του ματιού μπορούσες να δεις μικρές κινήσεις αλληλεγγύης, την έγνοια για το σύντροφό τους και την κούραση της νύχτας που προηγήθηκε. Ένα κορίτσι αναζητά χαμηλόφωνα τουαλέτα, ένα αγόρι καθησυχάζει τους εργαζόμενους, ένα ευχαριστώ, μια συγγνώμη για την ενόχληση, μια ντουντούκα ξεχασμένη στην είσοδο, μια κουβέντα, που σχεδόν δεν άρχισε, για την αναρχία, η βαθειά πεποίθηση της στράτευσης τους στον αντιφασιστικό και αντικαπιταλιστικό αγώνα…</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Αυτά, συνοπτικά, έμειναν στη μνήμη εκείνων που βίωσαν τη σύντομη κατάληψη των γραφείων τους .</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Στέκομαι ιδιαίτερα στο βαρύ συναισθηματικό και ιστορικό φορτίο, που αισθάνονται οι καταληψίες ότι κουβαλούν, για έναν κυρίως λόγο. Το βήμα από τη δημοκρατική πρόθεση κοινωνικής δικαιοσύνης στην αντιδημοκρατική συμπεριφορά, συνήθως, δεν γίνεται με επίγνωση μέσω των ιδεών. Γίνεται μέσω των συναισθημάτων που τροφοδοτούνται από ιδεοληψίες, και διαμορφώνουν αντίληψη εξαιρετικότητας για το πρόσωπο και το ρόλο του στην Ιστορία.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Δεν αναφέρομαι λοιπόν στην ιδεολογική συγκρότηση των προσώπων αλλά στη ρομαντική φύση της αφοσίωσης στη στράτευσή τους, στα συναισθήματα, με τα οποία την επενδύουν και τροφοδοτούν την κοινωνική τους ταυτότητα. Σ΄αυτό η σήψη της πολιτικής ζωής και ο ατελέσφορος τρόπος που την αντιμετώπισε η Αριστερά, ο δημόσιος και ιδιωτικός της λόγος και οι στόχοι της, ρητοί και άρρητοι, έπαιξαν και εξακολουθούν να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Για την εν γένει παιδαγωγική φύση της πολιτικής και το ρόλο του πολιτικού λόγου στη διαμόρφωση του πολιτικού λεξιλογίου και των ορίων του κοινωνικά αποδεκτού μπορούμε να μιλούμε μερόνυχτα. Μια πρώτη και χωρίς επιστημονικές περγαμηνές επισήμανση - παρατηρητής είμαι, επαναλαμβάνω- είναι ότι οι τακτικές του πελατειακού συστήματος επηρέασαν καθοριστικά τις κοινωνικές συμπεριφορές και την αντίληψη της κοινωνίας για το δημόσιο συμφέρον κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Και οι τακτικές της Αριστεράς, ο τρόπος που διαχειρίστηκε τις εσωτερικές της αντιπαραθέσεις και η άρνηση του κύριου όγκου της να υπηρετήσει δημιουργικά την εντός τόπου και χρόνου πολιτική, επηρέασαν καθοριστικά τον τρόπο που η κοινωνία στάθηκε απέναντι στην κρίση.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Εδώ είναι η πρώτη ευθύνη ενός τμήματος της Αριστεράς, που ταύτισε την πολιτική αντίδραση στην κρίση με έναν έτσι κι αλλιώς κορυφαίο και διαρκή πολιτικό στόχο, τον αντικαπιταλιστικό αγώνα.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Όσοι εξαρχής, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή και άλλοι, θεώρησαν και προπαγάνδισαν ως μοναδική εθνική – λαϊκή- δημοκρατική θέση την «αντίσταση στις δυνάμεις κατοχής» και επέβαλαν το διαχωρισμό των πολιτικών σε μνημονιακούς και υπερασπιστές του λαού καλλιέργησαν μια μανιχαϊστική διάσταση στην πολιτική αντιπαράθεση. Κάθε πρόταση τοποθετούνταν στον άξονα Καλού - Κακού, εξετάζονταν με όρους θεολογικής αλήθειας και κάθε πρόσωπο που τολμούσε να προτείνει αλλαγές ή συμμετείχε σ΄αυτές, ενσάρκωνε έναν οιονεί προδότη του λαού. Αντιθέτως, κάθε πρόσωπο που κατακεραύνωνε οποιαδήποτε αλλαγή υπερασπιζόμενο την αδράνεια και ωραιοποιούσε την πρότερη διεφθαρμένη περίοδο διακυβέρνησης, αποκτούσε πιστοποιητικό λαϊκού αγωνιστή. </div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Αυτό περίπου, απλοϊκά, υπήρξε το δυναμικό «αριστερό» αίσθημα και συναίσθημα. Γι΄ αυτό και η απόφαση της ΔΗΜΑΡ να στηρίξει την κυβέρνηση παρουσιάστηκε ως «ένοχη» και «ύποπτη». Το άμεσο πολιτικό αποτέλεσμα ήταν η παρεμπόδιση κάθε ουσιαστικής συζήτησης για τις αλλαγές στη χώρα μας, συζήτηση την οποία, ούτως ή άλλως, ελάχιστοι πολιτικοί παράγοντες του πελατειακού συστήματος επιθυμούσαν και ακόμη λιγότεροι ήσαν έτοιμοι γι΄ αυτήν. </div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Η περίοδος κρίσης ευνοεί τη δημαγωγία και δαιμονοποιεί τις αλλαγές αλλά η πολιτική, ειδικά όταν βρίσκεσαι σε καθεστώς διεθνούς οικονομικής εποπτείας, δεν μπορεί να έχει κενά, δεν έχει καν χρήσιμο χρόνο, όπως αποδείχτηκε. Μόνο κρίσιμο. Και σ΄ αυτό τον κρίσιμο χρόνο ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς απάντησε με όρους Δευτέρας Παρουσίας, καθώς τοποθέτησε τη λύση, τη μοναδική, σε μια κατεύθυνση: την ανάληψη – επίτηδες δεν λέω κατάληψη- της εξουσίας από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, και μάλιστα της «ατόφιας». </div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Αυτή η κατεύθυνση, η προοπτική ανάληψης της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον έφερε αντιμέτωπο με δύο διλήμματα, στα οποία κατά τη γνώμη μου απάντησε με εύλογες επιλογές αλλά υπερβολικές βεβαιότητες . </div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Α. Προσπάθησε και πέτυχε να μεγενθύνει το χώρο του, πολυσυλλεκτικά, γρήγορα και άκριτα. Η ηγετική του ομάδα αγκάλιασε όλα τα διαθέσιμα πρόσωπα και όλες τις ελπίδες τους. Από την ελπίδα του χαμένου παραδείσου όλων των ομάδων με απειλούμενα κεκτημένα ως την ελπίδα του αγνού αριστερού για την εκ βάθρων αλλαγή.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Για να συντηρήσει το μέγα πλήθος και το μέγα πάθος, ο δημόσιος λόγος του, επίσης εύλογα, επεφύλασσε ίσες πιθανότητες και σ΄αυτό που θα μπορούσε να συμβεί αν ο κόσμος ήταν αγγελικός, και σ΄αυτό που ήταν δυνατόν να συμβεί με όλους τους αντικειμενικούς περιορισμούς της συγκυρίας. Οι πιθανότητες μιας φαντασίωσης και οι δυνατότητες της πραγματικότητας είχαν το ίδιο πολιτικό βάρος, είτε επρόκειτο για τους υποψήφιους δανειστές Ρωσία, Κίνα, Βενεζουέλα είτε επρόκειτο για τη διαχείριση του μνημονίου. </div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Β. Επίσης εύλογα, ακολούθησε την παλαιοκομματική τακτική του δικομματισμού, την απόλυτη άρνηση του απέναντι, τη δαιμονοποίησή του, για να διασφαλίσει την άνοδο.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Όταν προσδοκάς την απόλυτη εξουσία στηριζόμενος σε πολυσυλλεκτικό ακροατήριο είσαι υποχρεωμένος να υποσκάπτεις κάθε δημιουργική προσπάθεια και να καλλιεργείς γλώσσα και συνθήκες πολέμου. Κι όταν στο νεανικό σου ακροατήριο δίνεις το ρόλο του «κλειδοκράτορα της Ιστορίας», ποιο θεωρείς πως είναι το ιστορικό του καθήκον απέναντι στους «προδότες γερμανοτσολιάδες», στους «πρόθυμους», στις καθημερινές «εκτροπές», «χούντες» και «πραξικοπήματα», στους «υποταγμένους», στους «μερκελιστές», στο «χυδαιότερο κομμάτι της αστικής αριστεράς»; Η απάντηση, νομίζω, είναι απλή.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Βεβαίως τα παιδιά που «κατέλαβαν» τη ΔΗΜΑΡ δεν είναι το ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ. Κινούνται όμως σε ένα διαμορφωμένο κλίμα.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
«Το μελάνι μας είναι εκρηκτικό και οι ιδέες μας εύφλεκτες» ήταν το μήνυμα στη μια όψη του φέιγ βολάν που άφησαν πίσω τους όσοι χωρίς βία και φθορές, το ξαναλέω, κατέλαβαν τα γραφεία μας.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Δεν το εκλαμβάνω ως απειλή, αλλά ως άλλη μια από τις ουτοπίες μιας νιότης αφόρητα πιεσμένης.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Το μήνυμα στην άλλη όψη είναι ευχή. Σημαντική, αποτελεί όμως αντικείμενο της ψυχολογίας και της κοινωνικής επιστήμης: </div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
«ΑΣ ΗΤΑΝΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ ΣΑΝ ΤΗ VILLA AMALIAS… »</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Σκέφτομαι αυτή τη φράση ξανά και ξανά…</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Τελικά η ενηλικίωση και η ωριμότητα δεν θα έρθει με τα χρόνια. Δεν θα τη φέρουν καν οι εμπειρίες αλλά η μελέτη της ευθύνης , προσωπικής και πολιτικής, για τις πράξεις και τις αβλεψίες μας, για τις συνέπειες τους στο κοινωνικό σύνολο και το αποτύπωμά τους στο μέλλον.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
Κι όταν οι ουτοπίες των καταληψιών διαλυθούν, όπως διαλύθηκαν άλλες ουτοπίες της δικής μου νιότης, αυτό δεν θα είναι ήττα. Γιατί μια νιότη χωρίς ουτοπίες, είναι νεκρή νιότη.</div>
<div style="background-color: white; color: #4d4d4d; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; outline: 0px; padding: 0px;">
<em style="margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">*Ο Σπύρος Λυκούδης είναι Γραμματέας της Δημοκρατικής Αριστεράς και βουλευτής Επικρατείας.</em></div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-79488170337570239462013-01-17T20:08:00.003+02:002013-01-17T20:08:59.083+02:00Ερωτική αλληλογραφία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1H5l9-NcBvZxKdP82_85ucvR11ucYqVqX3F6PMS6n5MyvRLfeN7yeELYj48_kt6n6EF1Gmgi09scb3p0w31mnz3RXkyJ0Zt_ZuvQbQIPLiclfrRD5l7wpBZTQcl_0N1Aopk66-TiKlME/s1600/537196_387584751332534_2064745721_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1H5l9-NcBvZxKdP82_85ucvR11ucYqVqX3F6PMS6n5MyvRLfeN7yeELYj48_kt6n6EF1Gmgi09scb3p0w31mnz3RXkyJ0Zt_ZuvQbQIPLiclfrRD5l7wpBZTQcl_0N1Aopk66-TiKlME/s640/537196_387584751332534_2064745721_n.jpg" width="438" /></a></div>
<br />
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ερωτικό γράμμα σε παλιούς συνοδοιπόρους, του Χρ.Κάσδαγλη</strong></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Εντάξει, έχουμε διαφορετικές απόψεις</strong>. Εσύ θέλεις να σώσεις τη χώρα συνεργαζόμενος με τα κόμματα του μνημονιακού τόξου, γιατί πιστεύεις ότι πρόκειται για μονόδρομο και για την τελευταία ευκαιρία προς αποφυγήν της ανοιχτής χρεοκοπίας και της μαζικής εξαθλίωσης. Κι εγώ πάλι βλέπω ότι όλ’ αυτά δεν οδηγούν πουθενά, ότι το σπιράλ της λιτότητας συνεχώς βαθαίνει, ότι η διάλυση του κοινωνικού ιστού είναι νομοτελειακή και κατακλυσμιαία, ότι ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει ούτε σε τρία ούτε σε εκατό τέρμινα, ότι οι επιχειρούμενες μεταρρυθμίσεις αποτελούν μονάχα πρόσχημα απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, ότι το πολιτικό σύστημα έχει χάσει τη στοιχειώδη ικανότητα να αυτοκαθαρθεί και να βγει από το αδιέξοδό του.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Εντάξει, έχουμε διαφορετικές απόψεις, αλλά μέσα σ’ αυτές τείνει να εξαφανιστεί εντελώς η κοινή μας αφετηρία.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ναι, μιλάγαμε κάποτε μαζί για την Ευρώπη</strong>, έχουμε υπάρξει η πιο συνεπής ευρωπαϊκή πολιτική δύναμη και έχουμε πληρώσει, στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, το τίμημα γι’ αυτό. Δεν ήταν όμως άνευ όρων η επιλογή μας, λέγαμε «ναι στην Ευρώπη των εργαζομένων, όχι στην Ευρώπη των μονοπωλίων». Μιλούσαμε για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, για την ευρωπαϊκή Αριστερά, για ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μέσα από διαρθρωτικές αλλαγές και δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Πώς έφτασες να υπερασπίζεσαι την Ευρώπη του κεφαλαίου, του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, της λιτότητας, της αυταρχικής στροφής; Πώς έφτασες να συμπορεύεσαι με τη Μέρκελ και με τους ακραίους συντηρητικούς, όταν το θέμα είναι να νικηθεί ακριβώς η δική τους πολιτική για να ανασάνουν και να αναπτυχθούν οι κοινωνίες; Λέγαμε ότι η Ευρώπη δεν είναι ούτε κόλαση ούτε παράδεισος, δεν είναι λούνα παρκ αλλά πεδίο ταξικής πάλης. Σύμφωνοι, αλλά το σε ποιο μετερίζι αυτής της πάλης ανήκουμε το είχαμε λυμμένο, έτσι δεν είναι;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Μιλάγαμε μαζί για μεταρρυθμίσεις</strong>. Πώς κλείνεις τώρα τα μάτια στο γεγονός ότι βαφτίζονται «μεταρρυθμίσεις» όλα τα μέτρα απορρύθμισης του κοινωνικού κράτους και εξαθλίωσης των εργαζομένων και της μεσαίας τάξης, ενώ οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις, λειτουργικό και αναδιανεμητικό φορολογικό σύστημα, αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου σε οικολογική κατεύθυνση, αποκέντρωση της εξουσίας, αποδόμηση της τραπεζοκρατίας, αποκομματικοποίηση του κράτους, απογείωση της παιδείας, μηχανοργάνωση, πάνε συνεχώς στις καλένδες;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Και το Μνημόνιο;</strong> Επί δύο χρόνια (2010-2012) ψήφιζες στη Βουλή σε όλες τις ψηφοφορίες μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τις άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις. Τι άλλαξε έκτοτε και έκανες στροφή 180 μοιρών και ψηφίζεις τα ακριβώς ανάποδα, πέρα από τη συμμετοχή του κόμματός σου στην κυβέρνηση; Και πόσο αυτό διαφέρει από τη στροφή του Σαμαρά, που από το Ζάππειο πέρασε εν μια νυκτί στην Αλεξάντερπλατς;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Και ο νυν υπέρ πάντων αγών για τη διάσωση του Βενιζέλου τι σου λέει; Πόσα μπορεί να καταπιεί κανείς προκειμένου να σώσει κάποιον ο οποίος είναι καταδικασμένος να καταστραφεί;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Έπειτα, δεν καταλαβαίνω αυτή την άρτι εκδηλωθείσα εμμονή σου με την ανομία.</strong> Αυτή τη μονομερή υστερία σου με τα κακώς κείμενα. Εντάξει, στην Ελλάδα οι νόμοι υπάρχουν για να παραβιάζονται: Φορολογικοί νόμοι, νόμοι για την πολεοδομία, για το πολιτικό χρήμα, για τη λειτουργία των θεσμών, για τα πανεπιστήμια, ακόμα και για το κάπνισμα. Ούτε κι εμένα μ’ αρέσει αυτό το χύμα, αυτό το «γιατί έτσι γουστάρω», αυτός ο χυλός όπου βυθίζονται οι πολίτες και οι φτωχοδιάβολοι, ενώ επιπλέουν τα παντός είδους λαμόγια – μεγάλα και μικρά.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Αλλά το επιλεκτικό κόλλημά σου με την ανομία δεν το καταλαβαίνω.</strong>Εντάξει, σε ενοχλούν τώρα αυτά που ενοχλούσαν ανέκαθεν τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, φυσικό είναι με όλη αυτή την όσμωση της συγκυβέρνησης, αν και με προβληματίζει το γεγονός ότι όλο και περισσότερο σε ενοχλούν κι εκείνα που ενοχλούν τη Χρυσή Αυγή, η οποία επιβάλλει σταδιακά την ατζέντα της. Όχι μονάχα στην κυβέρνηση, αλλά και σε σένα.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Από την άλλη, δεν βλέπω πια να σε ενοχλούν αυτά που ενοχλούν κυρίως εμένα, αυτά που μέχρι πρό τινος ενοχλούσαν κι εσένα: <strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Η ανομία των καναλιών, η ανομία του τραπεζικού συστήματος και των διεθνών αγορών, η ανομία των μεγάλων φοροφυγάδων, η ανομία των φοροελεγκτικών μηχανισμών που χρηματίζονται,</strong> που αδρανούν σκόπιμα, που μονίμως αλληθωρίζουν υπέρ των μεγάλων συμφερόντων. Η ανομία στον ΕΟΤ, η ανομία με τη Siemens, η ανομία των πολεμικών εξοπλισμών, η ανομία του πελατειακού συστήματος, η ανομία της μίζας, η ανομία της αστυνομικής βίας.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Πάντως, ανάμεσα σ’ αυτά που με ενοχλούν</strong>, που σε ενοχλούσαν, ουδέποτε συγκαταλεγόταν η «ανομία των καταλήψεων». Άκουγα τις προάλλες τον εκπρόσωπο Τύπου της ΔΗΜΑΡ να μιλάει για την ανομία στη βίλλα Αμαλία και ξαφνικά δεν καταλάβαινα τίποτα, ερχόταν από άλλον πλανήτη, όχι από τον πλανήτη της Αριστεράς, από το πρώην κοινό μας σπίτι. Ουδέποτε η Αριστερά, ούτε η ΔΗΜΑΡ, είχε στο πρόγραμμά της και στην ατζέντα της ως πρόβλημα τις μακροχρόνιες καταλήψεις άδειων σπιτιών στην Αθήνα από ελευθεριακές ομάδες.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Για την Αριστερά, η οποία ουδέποτε πρωτοστάτησε ή συμμετείχε σ’ αυτές,</strong>το φαινόμενο υπήρξε στοιχείο της βιοποικιλότητας του αστικού οικοσυστήματος. Ένας κοινωνικός αυτοσχεδιασμός, μια γόνιμη παρέκκλιση, ένα εργαστήριο συλλογικού πειραματισμού, όπως αυτά που υπάρχουν σε όλες τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις χωρίς να αντιμετωπίζονται ως άντρα ανομίας. Καμιά φορά μπορεί και να ενοχλούν, είναι λάθος όμως να δαιμονοποιούνται και να καταστέλλονται άκριτα. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για ένα ευρύτερο σχέδιο αποπροσανατολισμού και εμπέδωσης του αυταρχισμού.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Και εν πάση περιπτώσει, πού πήγε η συνέπεια λόγων και έργων; </strong>Εγώ αγωνιώ κάθε μέρα με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, να μη μαξιμαλίζει, να μην υπόσχεται πράγματα που δεν θα μπορέσει μετά να υλοποιήσει. Και ξέρεις γιατί; Γιατί πρώτιστο μέλημα για την Αριστερά πρέπει να είναι η συνέπεια λόγων και έργων! Εσύ πότε πρόλαβες να ασπαστείς το δόγμα ότι στην πολιτική άλλα λέμε και άλλα κάνουμε, ότι υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται; Αυτά ανήκουν σε άλλη πολιτική κουλτούρα από τη δική μας – δεν νομίζω να διαφωνείς σ’ αυτό…</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Και η στάση σου απέναντι στους παλιούς συντρόφους σου, του ΣΥΡΙΖΑ, σου φαίνεται εσένα φυσιολογική; Τόσα χρόνια μαζί, στο ίδιο κόμμα, και τώρα ξαφνικά ανακάλυψες στο πρόσωπό τους τον πιο μισητό αντίπαλο;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τώρα, εκ των υστέρων, αντιλαμβάνομαι ότι τόσα χρόνια πρέπει να καταπίεζες μεγάλο θυμό μέσα σου. </strong>Αλλά και πάλι, θυμήσου ότι και ο Λεωνίδας Κύρκος, ο οποίος δεν ήταν καθόλου ήπιος όταν επρόκειτο για πολιτικές αντιπαραθέσεις, μιλούσε για «συντρόφους της άλλης πλευράς», όχι με τη φρασεολογία που χρησιμοποιείς εσύ σήμερα και το μένος που βγάζεις προς τα έξω. Και δεν απευθυνόταν σε όμορους χώρους στο πλαίσιο της ανανεωτικής Αριστεράς αλλά στους ανθρώπους του ΚΚΕ, που ούτε λίγο ούτε πολύ μας κατηγορούσαν ως προδότες, αναθεωρητές, δεξιούς, αν όχι και πράκτορες.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Πρόσεξε, δεν θα σου βγάλω εγώ την ταμπέλα του αριστερού από πάνω σου αν δεν θέλεις. Αρκεί να μην το κάνεις εσύ πρώτος, μόνος σου, με τα λάθη σου και με τις παραλείψεις σου. Λύσε το εσύ το θέμα μέσα σου, και πες μας και σ’ εμάς για να ξέρουμε. Ό,τι αποφασίσεις θα το δεχτώ, όπως λένε τα μοντέρνα ζευγάρια.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Πηγή: <a href="http://kasdaglis.wordpress.com/" style="border: 0px; color: #1b8be0; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">kasdaglis.wordpress.com</a></strong></em></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></em></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></em></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></em></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, serif; font-size: 15px; line-height: 24px; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></em></div>
<header class="entry-header" style="font-style: normal; margin: 0px auto; width: 553.296875px;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSkQioIoWZ24Mu2g9Z6YhgwVfE__VePEUopB1jDC4sk2JSXvR_eP0iNmLqH921dqwC4VTmX2eYPP5bBYRL1JKZCoJDCftImqrVHD4a1-gqbQfdlpcpRrTEVbeIweT1xMtBlThIM6u_MoY/s1600/59986_387976031293406_82387454_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSkQioIoWZ24Mu2g9Z6YhgwVfE__VePEUopB1jDC4sk2JSXvR_eP0iNmLqH921dqwC4VTmX2eYPP5bBYRL1JKZCoJDCftImqrVHD4a1-gqbQfdlpcpRrTEVbeIweT1xMtBlThIM6u_MoY/s640/59986_387976031293406_82387454_n.jpg" width="640" /></a></em></div>
<h1 class="entry-title" style="border: 0px; clear: both; color: black; font-family: inherit; font-size: 36px; font-style: inherit; line-height: 48px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px 0px 0.3em; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Παλιέ μου σύντροφε Χριστόφορε, του Λεωνίδα Καστανά</em></h1>
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></em></header><div class="entry-content" style="border: 0px; font-style: normal; margin: 0px auto; outline: 0px; padding: 1.625em 0px 0px; vertical-align: baseline; width: 553.296875px;">
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-size: 13px; font-style: inherit; line-height: 19px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">tvxs.gr/node/116989, </span>17/1/13</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ακολουθεί το άρθρο – απάντηση του κ. Καστανά:</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Όταν γράφεις ερωτικό γράμμα υποτίθεται ότι αγαπάς. Και όταν αγαπάς, κάτι θετικό βρίσκεις και στο έτερο ήμισυ, αλλιώς ποια αγαπάς και σε ποια απευθύνεσαι;</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Από το «ναι στην Ευρώπη των λαών και το όχι στην Ευρώπη των μονοπωλίων»</strong> έχει περάσει καιρός, πολύς καιρός. Οι ευρωκομμουνιστικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις που υποσχόταν μια άλλη Ευρώπη εξαφανίστηκαν ή υποχώρησαν δραματικά, μέσα από τα δικά τους αδιέξοδα. Τώρα το περιβάλλον είναι διαφορετικό. Η χώρα είναι χρεωμένη μέχρι το λαιμό και έχει βάλει και η Αριστερά το χέρι της για να γίνει αυτό. Όταν έκλεινε τα μάτια στην ασυδοσία του κρατικοδίαιτου κεφαλαίου και υποστήριζε άκριτα τα αιτήματα της κάθε συντεχνίας. Όταν έκανε μάγκες τους πασόκους. Οι μόνοι που βρέθηκαν να μας βοηθήσουν να ορθοποδήσουμε είναι αυτοί οι κακοί λέοντες, οι καπιταλιστές της Δύσης, οι δανειστές. Με τους όρους του δικού τους, βέβαια μνημόνιου, πολλοί από τους οποίους θα έπρεπε να είναι και όροι του δικού μας, του «μνημόνιου» της Αριστεράς. Το αίτημα σήμερα δεν είναι η ταξική πάλη αλλά η σωτηρία της πατρίδας σε αυτό το σκληρό παγκόσμιο περιβάλλον. Η σωτηρία των αδύναμων και των ανθρώπων της εργασίας πρωτίστως. Και το μνημόνιο είναι το μόνο εργαλείο που έχουμε. Ας το δουλέψουμε τουλάχιστον σωστά.</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Η καλή σου σύντροφος, ως γυνή,</strong> πατάει γερά πάνω στην ευρωπαϊκή γη και έχει διαλέξει να μείνει πάνω σε αυτή με κάθε κόστος. Εσύ πάλι, πότε βγάζεις πυρηνικά όπλα, πότε καταργείς το μνημόνιο με ένα νομοθέτημα, πότε ερωτεύεσαι Τσάβες, πότε Λούλα, αλλά και με Σόιμπλε κάνεις αρπαχτές. Πότε επιτέλους θα<span id="more-4176" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span> ωριμάσεις;</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Το αντικοινωνικό κράτος των </strong><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">insiders</strong><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> χρεωκόπησε</strong>. Οι φούσκες της δήθεν δωρεάν παιδείας και της δήθεν δωρεάν υγείας άδειασαν. Η φορολογική ασυλία ευρύτερων κοινωνικών ομάδων μας κατέστρεψε. Καιρός να αλλάξουν όλα. Με δίκαιη λιτότητα, με μείωση της σπατάλης, με συλλήψεις των κλεφτών, με αναδιάρθρωση του κράτους, με κλείσιμο των άχρηστων οργανισμών, με μείωση των εξοπλισμών, με εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, με συνεχή αξιολόγηση δημόσιων δομών και προσωπικού. Και κυρίως με άνοιγμα της κοινωνίας και της αγοράς. Με ανάπτυξη και παραγωγή πλούτου. Γιατί το βερεσέ τελείωσε.</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Το ερωτικό σου αντικείμενο, ως γυνή, αποφάσισε να παλέψει για όλα αυτά</strong>μέσα στο ρινγκ εκεί όπου συμβαίνουν τα μεγάλα. Βαρέθηκε να βγαίνει στα κεραμίδια. Δε νομίζω όμως ότι συμφωνείς σε τίποτα από αυτά. Τίποτα δεν θέλεις να αλλάξει. Ακόμα και τον ΟΤΕ θέλεις να κρατικοποιήσεις πάλι. Ακόμα και τα προνόμια των υπαλλήλων της βουλής υπερασπίζεσαι. Και τους μισθούς των ΔΥ θέλεις να επαναφέρεις αύριο εκεί που ήταν χτες. Πότε επιτέλους θα ωριμάσεις;</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τα πεθερικά μας είναι ένα πρόβλημα</strong>, αλλά αυτά βρέθηκαν στο τιμόνι της χώρας, τους έδωσε βλέπεις ο λαός τον πρώτο λόγο. Ο Σαμαράς κυβερνάει και δεν είμαι τόσο αφελής να τον αφήσω ούτε να κυβερνάει μόνος, αλλά ούτε και να πέσει, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους πολίτες αλλά και για σένα. Δε νομίζω ότι είσαι έτοιμος να αναλάβεις το τιμόνι. Δεν είναι έτσι; Ο άλλος είναι πράγματι τελειωμένος, αλλά δεν παύει να είναι ένα στήριγμα σε αυτές τις δύσκολες ώρες. Το ξέρω ότι μοιράζομαι θέσεις εξουσίας μαζί τους, αλλά δεν ισχυρίζομαι ότι τα κάνω και όλα καλά.</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Η αγάπη σου ως γυνή είναι και δίκαιη αλλά και κουρνάζα.</strong> Και προανακριτική αμέσως πρότεινε να συσταθεί και όποιος βρεθεί ένοχος να πληρώσει. Αλλά βλέπει και το αύριο, κοιτάει το «έχει μας», το μετρά και το βρίσκει λίγο. Κρατάει πισινή γιατί έχει και παιδιά να μεγαλώσει. Αλλά και εσύ που το βρίσκεις το κέφι να κάνεις σε κάθε ευκαιρία τόση φασαρία και εκλογές να ζητάς και καφέδες να πετάς και τους επίδοξους επενδυτές να φοβερίζεις; Πότε επιτέλους θα ωριμάσεις;</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Επιλογή στην ανομία δεν έκανα και δεν θα κάνω. </strong>Όταν οι φαιοκόκκινοι ρημάζουν το κέντρο της Αθήνας, καίνε ανθρώπους, σπάνε τα πανεπιστήμια ή καταλαμβάνουν δημόσιους χώρους με βρίσκουν απέναντι. Όταν οι απλοί φαιοί μπολιάζουν την κοινωνία με ρατσιστικό μίσος, τρομοκρατούν και μαχαιρώνουν με έχουν απέναντι. Εγώ θέλω εκατό βίλες κάθε εναλλακτικού τύπου ν΄ ανθήσουν. Με υπακοή στους νόμους αυτής της δημοκρατίας που και εσύ σέβεσαι. Αφού είσαι νοικοκύρης, κατά πως λες. Εκτός από τους κατειλημμένους δημόσιους χώρους, που ανήκουν σε όλους, υπάρχουν και οι ιδιωτικοί. Τι θάλεγες να χρηματοδοτήσουμε και να στηρίξουμε μαζί μερικούς απ’ αυτούς; Χωρίς όμως μπουκάλια και κοντάρια. Και κυρίως χωρίς μάσκες.</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Η «λατρεία» σου ως γυνή ευαίσθητη και ερωτική </strong>καταδικάζει τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται, μέσα και έξω από το σύστημα. Εσένα πάλι, αγάπη μου, όταν οι φαιοκόκκινοι καίνε ή πυροβολούν σε βλέπω πολύ αμφίσημο, όλο για προβοκάτσιες μιλάς, όλο για ασφαλίτες, όπως παλιά. Και ας έχουν όλα πια ξεγυμνωθεί. Μήπως πατάς σε δύο βάρκες; Μήπως εσύ κάνεις επιλογές που σε εκθέτουν στα μάτια των γειτόνων και σε αναγκάζουν να αναδιπλώνεσαι; Πότε επιτέλους θα ωριμάσεις;</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Όταν οι ερωτικοί σύντροφοι τσακώνονται και χωρίζουν,</strong> ο ένας χρεώνει στον άλλον όλα του κόσμου τα κακά. Στοιχειώδες, για μας που αλλάξαμε δυο φορές κοντέρ στις ερωτικές διαδρομές και μας γνωρίζει καλά η μισή Αθήνα. Όσα μου χρεώνεις για μίση και κατηγόριες, μπορώ να στα γυρίσω. Άκρη δεν βγαίνει με αυτά. Και την ταμπέλα της αριστερής να μου αφήσεις αλλά και να μου τη βγάλεις, καθόλου δεν με νοιάζει. Μεγάλωσα πια και δεν ετεροκαθορίζομαι. Ποιος κρατάει τη μεζούρα και ποιος κρίνει; Μονάχα να ξέρεις ότι το γράμμα σου σα φυλαχτό θα τόχω κάτω από το προσκεφάλι μου. Και θα το διαβάζω όποτε πέφτω στα δύσκολα. Για να βλέπω τι πρέπει ν’ αποφύγω.</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Η παλιά σου ερωμένη είναι μακριά.</strong> Είναι μια γυναίκα ώριμη, μόνη, αυτεξούσια που ψάχνει. Ψάχνει την αλήθεια, όχι στων μανιφέστων τις κλεισούρες αλλά στην αληθινή ζωή. Στην πολιτική. Του Λεωνίδα αλλά και του Μπάμπη και του Ηλία τη στόφα, ξέρει ότι δεν θα τη ξαναβρεί εύκολα. Πασχίζει όμως να κρατήσει μέσα της σαν οδηγό, το Ήθος τους. Για κοίτα γύρω σου; Πως αντέχεις τόση ερημιά;</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Αγάπη μου χωρίσαμε, είναι σκληρό, αλλά θάπρεπε να το είχες καταλάβει.</em></div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Αλλά κανείς δεν ξέρει, πάλι. Ίσως με τον καιρό, ίσως …….</em></div>
<br />
<div class="entry-content" style="border: 0px; display: inline !important; font-style: normal; margin: 0px auto; outline: 0px; padding: 1.625em 0px 0px; vertical-align: baseline; width: 553.296875px;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><div class="entry-content" style="border: 0px; display: inline !important; font-style: normal; margin: 0px auto; outline: 0px; padding: 1.625em 0px 0px; vertical-align: baseline; width: 553.296875px;">
<div style="border: 0px; display: inline !important; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">*Ο Λεωνίδας Καστανάς είναι εκπαιδευτικός, μέλος της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ και διαχειριστής του blog «μη μαδάς τη μαργαρίτα»</em></strong></div>
</div>
</em></em></em></div>
<br />
<br />
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 1.625em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZN-D7nc_eno0ZoYL3yTh3Sh_LEmYpyd49V1MKGq67PWtEpoysIniuV1F8YD8yvjYsTWLAXR8QCL0AVuYFrueINcoQ6cWWX7LxNkxxeSh_3tTeLDAXEdy1X5m7QFNYQ0rP8QnssSoye2M/s1600/19419_387628874661455_354956984_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZN-D7nc_eno0ZoYL3yTh3Sh_LEmYpyd49V1MKGq67PWtEpoysIniuV1F8YD8yvjYsTWLAXR8QCL0AVuYFrueINcoQ6cWWX7LxNkxxeSh_3tTeLDAXEdy1X5m7QFNYQ0rP8QnssSoye2M/s640/19419_387628874661455_354956984_n.jpg" width="426" /></a></em></div>
</div>
<br />
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-43451901875089916062013-01-17T13:34:00.000+02:002013-01-17T13:34:24.430+02:00Κάλπες, παραπομπές και σκοπιμότητες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι τα χρέη δημοτών και επιχειρήσεων προς τους Δήμους της χώρας έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Οι Δήμαρχοι ως πολιτικοί προϊστάμενοι των υπηρεσιών έχουν την ευθύνη για την είσπραξη των χρεών με όλα τα μέσα που τους παρέχει το νομικό οπλοστάσιο όπως ειδοποιήσεις, καταλογισμός των χρεών στις αντίστοιχες ΔΟΥ, μη χορήγηση φορολογικών ενημεροτήτων, λήψη μέτρων αναγκαστικών εκτελέσεων. Είναι επίσης πασίγνωστο ότι ο Δήμος Ναυπλιέων ουσιαστικά δεν έχει προχωρήσει σε μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης κατά των οφειλετών του, όπως δέσμευση τραπεζικών καταθέσεων, κατασχέσεις στα χέρια τρίτων, αναγκαστικούς πλειστηριασμούς. Κάνω λοιπόν την εξής απλή ερώτηση στους ντόπιους χρυσαυγίτες, τους ανέλληνες , τους συριζέους και τους κουκουέδες. Θα πρέπει να ασκηθεί ποινική δίωξη κατά του νυν και τέως Δημάρχου Ναυπλιέων για παράβαση καθήκοντος, διότι αμέλησαν να προχωρήσουν σε τέτοιες ενέργειες; Διότι σε αυτό οδηγεί η πρόταση των κομμάτων τους για άσκηση ποινικής δίωξης κατά Παπανδρέου, Παπαδήμου και κατά Βενιζέλου ως προς το σκέλος της παράβασης καθήκοντος. Ουσιαστικά δηλαδή αυτό που προτείνουν είναι να ασκηθεί ποινική δίωξη σχεδόν καθ΄όλων των ατόμων που άσκησαν δημόσια εξουσία και δεν έλαβαν τα μέτρα που τους επιτρέπει ο νόμος για την είσπραξη οφειλών. Ουσιαστικά προτείνουν να ασκηθεί ποινική δίωξη και κατά των Δημάρχων που έχουν υποστηριχθεί από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Διότι και αυτοί δεν έχουν μεριμνήσει απόλυτα για την είσπραξη των οφειλών των πολιτών και επιχειρήσεων.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOQ2GHGcTcyCrcCB5hnBTUxA10Yrijx6z6pFjmXcn45wL5yc9FonTwZu6lxfLkrKGqw1-vrxy5VCguKmSiZQMKHgtkpHqAl9GmMpYmoQ8IlNirYEkQPo4kCrCXuLCAuoM-2kuP36bGib8/s1600/37B4BC3C6F9EF250E6DAEF8A0F6BB96F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOQ2GHGcTcyCrcCB5hnBTUxA10Yrijx6z6pFjmXcn45wL5yc9FonTwZu6lxfLkrKGqw1-vrxy5VCguKmSiZQMKHgtkpHqAl9GmMpYmoQ8IlNirYEkQPo4kCrCXuLCAuoM-2kuP36bGib8/s640/37B4BC3C6F9EF250E6DAEF8A0F6BB96F.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Άραγε κάποιοι άνθρωποι σπούδασαν την επιστήμη του δικαίου ή είναι τόσο τυφλωμένοι από φανατισμό και μίσος που δεν μπορούν να δουν πίσω από τα κομματικά μυωπικά τους γυαλιά;<br />
<br />
Τον θυμάμαι καλά.Υπήρξε στις συνελεύσεις της Νομικής τα πρώτα χρόνια μετά τη χούντα ένας δεινός ομιλητής. Εκπροσωπούσε τους μαοϊκούς της ΠΠΣΠ. Κατάφερε και πήρε πτυχίο και έγινε και καθηγητής Πανεπιστημίου. Από του μοϊκούς πέρασε στους πασόκους και τώρα στους ανέλληνες. Υπογράφει και αυτός μαζί με Κασιδιάρη, Μιχαλολιάκο την πρόταση να γίνει προανακριτική επιτροπή και για τον Παπαδήμο. Θα τρελαθούμε τελείως. Το ξευτελίσαμε ολοκληρωτικά. Αν πρέπει να δικασθεί ο Παπαδήμος, γιατί όχι και ο Πικραμμένος, που και αυτός διετέλεσε Πρωθυπουργός (έστω και υπηρεσιακός) και δεν έκανε τίποτα με τη λίστα Φαλτσιανί; Και γιατί όχι και και ο Σαμαράς, που και αυτός δεν έκανε τίποτα, μέχρις ότου κατόπιν ερώτησης του βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Νίκου Τσούκαλη στα τέλη Αυγούστου, ξαναήλθε το θέμα στην επιφάνεια; Και θα πρέπει να μας εξηγήσει ο παλιός Πιπισιπίτης, γιατί εξαίρεσε τους Υπουργούς Οικονομικών επί Κυβερνήσεων Παπαδήμου, Πικραμμένου και Σαμαρά, που είχαν και την αρμοδιότητα και την κύρια ευθύνη. Και ακόμα το γιατί ξέχασαν τον Παντελή Οικονόμου αρμόδιο Υφυπουργό επί των εσόδων, την εποχή Βενιζέλου. Και με την ίδια ακριβώς λογική και σκεπτικό θα μπορούσε κάποιος να παραπέμψει το Λοβέρδο και τους προηγούμενους Υπουργούς υγείας για το πάρτι στα φάρμακα, όλους του Υπουργούς Χωροταξίας για το αίσχος των αυθαιρέτων κτισμάτων και πάει λέγοντας. Και αντίστοιχα εύκολα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι θα πρέπει να παραπεμφθούν όλοι οι βουλευτές που ψήφισαν ενάντια στο άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών για τους φοροφυγάδες και φοροφαγάδες, αφού με κλειστούς τραπεζικούς λογαριασμούς καλύπτεται ο παράνομος πλουτισμός τους, αλλά να παραπεμφθούν και οι βουλευτές που ψήφισαν κατά των γεννόσημων φαρμάκων, κάτι που αναπόφευκτα σημαίνει ότι τα ασφαλιστικά ταμεία και κατ΄επέκταση οι εργαζόμενοι και οι φορολογούμενοι θα πρέπει να πληρώνουν τεράστια ποσά στις μεγάλες πολυεθνικές. Και αν θέλετε να το προχωρήσω παραπέρα, στο σκαμνί θα πρέπει να καθήσουν και οι βουλευτές που ψήφισαν κατά του προγράμματος που ήθελε να πουλάμε την ηλιακή ενέργεια, που διαθέτουμε άφθονη στην Ελλάδα, στη Γερμανία, διότι με αυτό τον τρόπο μειώνονται τα έσοδά μας, δυσκολεύει η αποπληρωμή του δημόσιου χρέους και επιβαρύνονται οι πολίτες.<br />
Τρελαθήκαμε τελείως κ. Πιπισιπίτη με την πρότασή σας να παραπεμφθούν οι Πρωθυπουργοί.<br />
Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς πήρες το πτυχίο της Νομικής και ειδικά πως πέρασες το μάθημα του Ποινικού Δικαίου, όμως βασική του αρχή σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 26 του Ποινικού Κώδικα, είναι ότι "τα κακουργήματα και πλημμελήματα, τιμωρούνται μόνον όταν τελούνται από δόλο και μόνον κατ΄εξαίρεση τιμωρούνται όταν τελούνται από αμέλεια εφ΄ όσον ο νόμος προβλέπει κάτι τέτοιο ρητά". Και θάθελα πραγματικά να καταλάβω τί λένε οι ανέλληνες και οι ρατσιστές. Ότι ο Παπαδήμος είχε δόλο να μην ελεγχθεί ειδικά αυτή η λίστα; Μουρλαθήκαμε παντελώς;<br />
Τώρα για τον Βενιζέλο είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Και δεν μιλάω για την ακραία γελοιότητα της κατηγορίας ότι δεν πρωτοκόλλησε το στικάκι και μάλιστα από δόλο. Όμως οι ευθύνες του είναι πολύ μεγαλύτερες αφού το κράτησε στο γραφείο του χωρίς λόγο, χωρίς μάλιστα, απ΄ότι φαίνεται, να γνωρίζει ποιος έχει το συγκεκριμένο αρχείο. Και εδώ όμως, πρέπει να στοιχειοθετηθούν ενδείξεις συγκεκριμένου δόλου, για να πει κάποιος ότι πρέπει να παραπεμφθεί και ο Βενιζέλος. Και κάτι τέτοιο δεν φαίνεται. Για να προστατέψει ποιόν; Τους περιπτεράδες, τους παπάδες και τους αγνώστους; Βέβαια στη λίστα Φαλτσιανί υπάρχει ένας πολύ μεγάλος λογαριασμός και φαίνεται ότι κάποια πρόσωπα κρύβονται πίσω από τον αχυράνθρωπο που εμφανίζεται ως δικαιούχος. Αν τώρα εμφανισθούν οι πραγματικοί δικαιούχοι που δεν έχουν φορολογηθεί και αποδειχθεί η πονηρή σχέση κάποιου με τα πρόσωπα αυτά, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Και τότε δυστυχώς η ποινική δίωξη θα είναι αδύνατη διότι κάποιοι έσπευσαν να κάνουν πρόταση, η οποία, σύμφωνα με τον νόμο δεν επιτρέπεται να επαναληφθεί.<br />
Η άποψη του μαύρου προβάτου. Στο σκαμνί όλοι για όσους υπάρχουν ενδείξεις ότι από συγκεκριμένο δόλο και για να προστατέψουν συγκεκριμένα άτομα δεν προχώρησαν την υπόθεση. Και σήμερα τέτοιος συγκεκριμένος δόλος προκύπτει κατ΄ αρχάς μόνον για τον Παπακ. Και όχι μόνον για το αδίκημα της πλαστογραφίας, αλλά και για άλλα. Όλα τα άλλα είναι φούμαρα και πολιτικοί ελιγμοί.<br />
<br />
Και το τελευταίο για την γελοιότητα της αντιδικίας για το πόσες κάλπες πρέπει να στηθούν.<br />
Τί ηλιθιότητα αλήθεια η πρόταση για επτά κάλπες.<br />
Πως το σκέφτηκαν;<br />
Πώς συναίνεσε σ΄αυτό ο Φώτης;<br />
Ορθά φώναζε ο Σύριζα<br />
Αλλά το μαύρο πρόβατο θα σας πει τη δικιά του άποψη που δεν ακούστηκε από κανέναν και που νομίζω ότι είναι και η μόνη ορθή.<br />
Μία κάλπη με τέσσερα ψηφοδέλτια; ΛΑΘΟΣ<br />
Τρεις κάλπες; Μία ανά πρόταση; ΛΑΘΟΣ<br />
Τέσσερες κάλπες; Μία ανά πρόσωπο; ΛΑΘΟΣ<br />
Επτά κάλπες; Ανά πρόσωπο και ανά πρόταση; ΛΑΘΟΣ και ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ<br />
<br />
Και τώρα θα μου πείτε: Το μαύρο πρόβατο δεν θέλει ούτε μία, ούτε τρεις, ούτε τέσσερες, ούτε επτά κάλπες.<br />
Πόσες στο διάολο θέλει;<br />
Και πως είναι δυνατόν να έχει πρόταση που δεν την έχει πει άλλος.<br />
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το μαύρο πρόβατο πιστεύει ότι το πιο ορθό, λογικό και σύμφωνο με τον σκοπό του νόμου θα ήταν <b><u>να στηθούν πέντε κάλπες</u></b>!!!!!<br />
Απίστευτη πρόταση αλλά θα την τεκμηριώσω.<br />
Μία κάλπη για τον Παπαδήμο. Εντάξει μέχρι εδώ?<br />
Μία για τον Παπανδρέου. Εντάξει μέχρι εδώ?<br />
Μία για τον Βενιζέλο. Εντάξει μέχρι εδώ?<br />
Και δύο για τον Παπακωνσταντίνου!!!! Στη μία θα ψηφίζουν ναι όσοι θέλουν να τον παραπέμψουν για το αδίκημα της αλλοίωσης της λίστας και στην άλλη όσοι θέλουν να τον παραπέμψουν και για τα άλλα αδικήματα. Και αυτό διότι ο νόμος σαφώς λέει ότι η παραπομπή γίνεται ανά πρόσωπο και ανά αδίκημα. Επομένως όσοι συμφωνούν με την παραπομπή του Παπακ για το αδίκημα της αλλοίωσης της λίστας, την οποία παραπομπή προτείνουν άπαντες, ψηφίζουν ναι στη μία κάλπη και στην άλλη κάλπη ψηφίζουν ναι και όσοι βουλευτές ζητάνε τη σύσταση της επιτροπής και για τα άλλα αδικήματα. Ενώ τώρα που θα υπάρξει μία μόνο κάλπη για τον ΠΑΠΑΚ, δεν θα γνωρίζουμε για ποιό αδίκημα παραπέμπεται.<br />
Και όμως οι τριακόσιοι δεν το σκέφτηκαν. Μόνον το μαύρο πρόβατο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoRSZSdMNC7_O0r8_GI_GNUkGC3FcX3UccmisgGTwbvcRmZYXII22pZxLsJLvqbm7cAZEakXbNkUz0gewEcbMzP66_lw0dUSSYiWq7akxNhZDO5uOp0uCfHwS8x7VbF0suBX00IIATaXA/s1600/voting_is_sexy_poster.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoRSZSdMNC7_O0r8_GI_GNUkGC3FcX3UccmisgGTwbvcRmZYXII22pZxLsJLvqbm7cAZEakXbNkUz0gewEcbMzP66_lw0dUSSYiWq7akxNhZDO5uOp0uCfHwS8x7VbF0suBX00IIATaXA/s640/voting_is_sexy_poster.jpg" width="640" /></a></div>
<br /></div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-52577652066129806232013-01-06T19:23:00.000+02:002013-01-06T20:15:13.136+02:00Να τον λιανίσουμε.... να τον κάνουμε κομματάκια.... να κανιβαλίσουμε<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="line-height: 16px;">Είχαμε κάποτε στο Ναύπλιο έναν πολύ ωραίο τρελό που κάποια μέρα αποφάσισε να μπουγελώσει με μαύρη μπογιά το άγαλμα του Καποδίστρια, απλώς και μόνο διότι ήταν από λευκό μάρμαρο, φωνάζοντας ότι "δεν είναι δυνατόν όλοι να είμαστε μαύροι και εσύ λευκός".</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Με ενοχλεί τρομερά η ανθρωποφαγία που μας έπιασε με τον Παπακωνσταντίνου. Όλοι εμείς οι "λευκοί" θέλουμε να σκίσουμε τον "μαύρο". Βρήκαμε τον αποδιοπομπαίο τράγο για να ικανοποιήσουμε την κανιβαλική μας μανία. Κανείς μας δεν έχει ακούσει τίποτα για το έγκλημα; Δεν έχουμε προσπαθήσει να βολέψουμε τους συγγενείς μας; Τα παιδιά μας; Τα ανίψια μας; Τα πρωτο.... και δευτεροξάδελφά μας; Δεν ακούσαμε τίποτα για τις λίστες των σταζιέρ </span><span style="line-height: 16px;">για </span><span style="line-height: 16px;">μια </span><span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 16px;"> θεσούλα (συνήθως αργομισθία) στο δημόσιο, που οι φορολογούμενοι θα πλήρωναν; Δεν προσπαθήσαμε να μεταθέσουμε το φανταράκι για να πάει στη θέση του ο κακομοίρης; Δεν προσπαθήσαμε να διορίσουμε τα δικά μας παιδιά; Δεν γίνεται ακόμα αυτό; Δεν γνωρίζει τίποτα για το μάρμαρο και ο Σύριζα; Δεν έχουν βολέψει και τους δικούς τους σε θέσεις για τις οποίες πληρώνουν οι φορολογούμενοι; Αν θέλετε να το αρνηθείτε σύντροφοι, εδώ είμαι για περισσότερα στοιχεία.</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 16px;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnnFNUjBLvRh7lVtEbsTbf1LvRI8oG5HNa_Bo2T8KEX-0diU7vC7pBaa86Y3Ul0PS9rcyxOIFRpzcMrdMq_dHGNwxwEJErTTIHkDSf165dhNmd6-jxzK-cYOZ4NdjPC3A2yZ99JxwEEjo/s1600/vergypou1-thumb-medium.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="477" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnnFNUjBLvRh7lVtEbsTbf1LvRI8oG5HNa_Bo2T8KEX-0diU7vC7pBaa86Y3Ul0PS9rcyxOIFRpzcMrdMq_dHGNwxwEJErTTIHkDSf165dhNmd6-jxzK-cYOZ4NdjPC3A2yZ99JxwEEjo/s640/vergypou1-thumb-medium.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 16px;">Δεν λέω ότι όλα αυτά είναι του ιδίου ποιοτικού και ποσοστικού μεγέθους με κάτι που έπραξε ο κάποτε τσάρος της οικονομίας. Αλλά να τον κάνουμε κομματάκια τον Παπακωνσταντίνου; Να τον στείλουμε μόνον αυτόν στο στόμα του κροκόδειλου; Και να στείλουμε στη φυλακή και τον Βενιζέλο; Και όποιον άλλον μας μπαίνει εμπόδιο στο δρόμο μας για την εξουσία;</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Όχι αγαπητοί μου. Το μαύρο πρόβατο δεν θεωρεί ότι είναι ο Παπακωνσταντίνου το μείζον πρόβλημα. Ας κάνουν τη δουλειά τους οι βουλευτές. Ας δικασθεί και ας πάει φυλακή αν είναι ένοχος, που κανείς δεν το γνωρίζει, διότι κάπου βρωμάει η υπόθεση. Όμως το πρόβλημα της φοροδιαφυγής είναι εδώ παρόν και γι΄αυτό πρέπει να μιλήσουμε. Δεν είναι το μείζον το γεγονός της αλλοίωσης της λίστας Φαλτσιανί για τρία μόνον ονόματα. Και στο κάτω-κάτω τί είναι ακριβώς η λίστα Φαλτσιανί Μα οι καταθέσεις την προηγούμενη δεκαπενταετία Ελλήνων σε μία τράπεζα της Ελβετίας, που το συνολικό ύψος των κεφαλαίων είναι περίπου 1,5. Μα στις Ελληνικές τράπεζες υπήρχαν και υπάρχουν καταθέσεις πολύ πάνω από 150 δις και εκεί είναι κρυμμένος όλος ο πλούτος της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Μην κοροϊδευόμαστε. Μας έπιασε ο πόνος για τα ξαδέλφια του Παπακωνσταντίνου, όταν τίποτα δεν κάνουμε για πολλά άλλα;</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Και το τεράστιο αυτό θέμα της φοροδιαφυγής δεν λύνεται με κραυγές και με ευχές. Απαιτούνται συγκεκριμένες πολιτικές για να περιορισθεί.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Η Δημοκρατική Αριστερά ως συμμέτοχος στην κυβερνητική πολιτική, πιστώνεται και αυτή τα πολύ θετικά βήματα που έγιναν και γίνονται και μόνον όσοι είναι τυφλωμένοι από κομματικό πάθος δεν τα βλέπουν.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Με ερώτηση βουλευτή της ΔΗΜΑΡ ξαναθυμηθήκαμε τη λίστα Λαγκάρντ, για την οποία πλέον ξεκινάνε οι έλεγχοι λαι ας στρουθοκαμηλίζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κουρουπλής (ναι αυτός με τις ντροπολογίες για τον Στέγγο), βασικός υπεύθυνος τους πασοκικού παραλογισμού.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Η ΔΗΜΑΡ πίεσε, μαζί με άλλους για την πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων. Για τους ελέγχους σε ιδιοκτήτες θαλαμηγών που φοροδιαφεύγουν. Για να βγουν στη φόρα και όλες οι άλλες λίστες. Η δική της ενεργή συμμετοχή βοήθησε ώστε να προχωρήσει πολύ, μέσα σε ελάχιστους μήνες, ο έλεγχος της φοροδιαφυγής σε όσους έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Ήδη απεστάλησαν τα ραβασάκια της εφορίας στα ελληνοκουτσαβάκια, που επεχείρησαν να σώσουν το τομαράκι τους, σε περίπτωση μιας επίσημης ελληνικής χρεοκοπίας και ήδη αρχίζουν να εισρέουν χρήματα στα κρατικά ταμεία.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Όμως , κατά τη γνώμη του μαυροπρόβατου, δεν γίνονται αρκετά. και μερικά γίνονται και στραβά. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει αύριο να επιπέσουμε και να κανιβαλίσουμε κατά του Στουρνάρα. Πρέπει τώρα να προωθήσουμε και να πιέσουμε για τη λήψη και άλλων μέτρων.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Και τα καμμενικά και Συριζέικα λογάκια είναι πανεύκολα. Το δύσκολο είναι να μιλήσουμε επί του συγκεκριμένου. Εκεί να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Και ο μαυροπρόβατος με τα λιγοστά που γνωρίζει και σκέφτεται,έχει συγκεκριμένα πράγματα να πει και να προτείνει.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Πολύ καλά είναι τα ραβασάκια σε όλους αυτούς που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν από τις φορολογικές τους δηλώσεις τα χρήματα που έστειλαν στο εξωτερικό, αλλά θεωρώ ότι πίπτουν ετούτοι στα πολύ μαλακά.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Αγαπητοί κύριοι του Υπουργείου Οικονομικών.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Διαθέτετε πλέον μια εξαιρετική πρώτη βάση δεδομένων (λίστα) για να πιαστεί ένα μέρος της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς από τους ευνοημένους της εποχής της δανειακής ευμάρειας. Αξιοποιείστε σωστά το αρχείο αυτό.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Και το μαύρο πρόβατο γίνεται συγκεκριμένο.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Είναι τεράστιο λάθος η σύγκριση να γίνεται μεταξύ των εξαχθέντων χρημάτων και των φορολογικών δηλώσεων και αν υπάρχει διαφορά, να καλείται ο φταίχτης να κάνει συμπληρωματικές δηλώσεις για να πληρώσει τους φόρους, ανάλογα με την φορολογική κλίμακα κάθε χρόνου.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Τούτο, κατά το μαύρο πρόβατο, θα αποτελέσει σε πολλές περιπτώσεις είτε νομιμοποίηση χρήματος που έχει προέλθει από εγκληματικές δραστηριότητες, είτε θα ρίξει κάποιους μεγαλοφοροφυγάδες στα πολύ μαλακά.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Και γίνομαι ακόμα πιο συγκεκριμένος.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Είναι απολύτως βέβαιο ότι σε πολλές περιπτώσεις τα χρήματα που φυγαδεύτηκαν δεν προέρχονται από απλή φοροδιαφυγή αλλά από την εκτεταμένη στη χώρα διαφθορά. Ένας δημόσιος υπάλληλος με συγκεκριμένο μισθό, του οποίου η υπογραφή μετράει, πως θα δικαιολογήσει τον πλουτισμό του; Δεν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις για διαφθορά και δωροληψία; Μ<b>ήπως αντί να πληρώσει ανάλογα με αυτά που προστάζει η φορολογική κλίμακα, κατανέμοντας μάλιστα το υπερβάλλον ποσό σε δέκα ετήσιες φορολογικές δηλώσεις για να μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές, θα έπρεπε να κληθεί να επιστρέψει όλο το ποσόν ως προϊόν εγκληματικής δραστηριότητας, εφ΄ όσον κάτι τέτοιο αποδειχθεί; </b>Ένας περιπτεράς, πως θα δικαιολογήσει ένα τεράστιο ποσό εξαγωγής χρημάτων; Μόνον από φοροδιαφυγή; Ένας βενζινάς; Ένας μπάτσος; Μία νοικοκυρά; Ένας άνεργος ρομά; </span><br />
<span style="line-height: 16px;">Είναι ευκαιρία αγαπητοί μου. Μην την αφήνετε. Τη βάση δεδομένων την διαθέτετε. Βάλτε και κάποια κριτήρια για να ελεγχθούν περαιτέρω και για διαφθορά αυτοί που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τίποτα. Μην αρκεσθείτε στο γεγονός ότι ένας δημόσιος υπάλληλος μπορεί να είχε και μπλοκ παροχής υπηρεσιών για τις δυο τρεις πραγματογνωμοσύνες που έκανε (εδώ ομιλώ για συγκεκριμένες περιπτώσεις και φαίνεται ότι κάτι γίνεται και στον τομέα αυτό). Τσιμπείστε τους όμως. Μην τους επιτρέψετε να ξεπλύνουν χρήμα με τη διαδικασία υποβολής προσθέτων φορολογικών δηλώσεων. Απεχθής διαφθορά υπάρχει στη χώρα μας, όχι απεχθές δημόσιο χρέος, βρε ηλίθιοι.</span><br />
<span style="line-height: 16px;">Αλλά και όλους τους άλλους που είναι φανερό ότι έχουν απλώς φοροδιαφύγει, μην τους φερθείτε επιεικώς, όπως πάτε να κάνετε. Το θέμα δεν είναι να καλυφθεί με μια πρόσθετη φορολογική δήλωση η διαφορά του δηλωθέντος ποσού και του ποσού που έκανε φτερά για το εξωτερικό. Είναι απολύτως βέβαιο ότι σε πολλές περιπτώσεις οι τύποι αυτοί θα έχουν ζήσει πολυτελώς. Με τις ακριβές γκόμενες, τα πανάκριβα αυτοκίνητα, τις Μυκόνους, τις σαμπάνιες, τα ταξείδια στο Ασπεν της Ελβετίας. Και όλοι αυτοί θα έχουν και άλλο χρήμα. Και άλλες τραπεζικές καταθέσεις. Και άλλη κινητή περιουσία. Και μπόλικη ακίνητη Και πρέπει να ανακαλύψετε τις πραγματικές τιμές στις οποίες αγόρασαν όλα τα υπάρχοντά τους. Ίσως θαλαμηγούς Ίσως ακριβές μουντζαλιές δήθεν καλής τέχνης. Μην αρκεσθείτε σε αυτό το ποσό που έβγαλαν στο εξωτερικό. Ακολουθείστε αυτά που κάνουν οι φορολογικές αρχές στην Αμερική και τη Γερμανία. </span><span style="line-height: 16px;">Δεν φαντάζεσθε τι λαβράκια θα βρείτε </span><span style="line-height: 16px;">Να παραδώσουν κλειδιά σε όλα και να γίνει εξονυχιστικός έλεγχος στα πάντα. Από το μάτι της κλειδαρότρυπας ώστε να τα δείτε όλα. Γίνεται. Εδώ η γκόμενα και δεν κολώνει να κοιτάξει από το μάτι της κλειδαρότρυπας</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwaoTyEgDdrjgTV8QtiynkrL-baCh_Lq9SV1Nycqp-jcIsUqWjzlUZMZSj7DCTIktxDosmdRjwfF6ZjqwOJJlfUsLKp0Yl-yTGovFaFXQ_CI2sM50p1ntLSPaMpo2EZm_nV8SS6SCsc30/s1600/556859_563390980341636_2090664839_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwaoTyEgDdrjgTV8QtiynkrL-baCh_Lq9SV1Nycqp-jcIsUqWjzlUZMZSj7DCTIktxDosmdRjwfF6ZjqwOJJlfUsLKp0Yl-yTGovFaFXQ_CI2sM50p1ntLSPaMpo2EZm_nV8SS6SCsc30/s640/556859_563390980341636_2090664839_n.jpg" width="436" /></a></div>
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;">Και εκτός από αυτό. Το μαύρο πρόβατο σας προτείνει να αξιοποιήσετε και μιαν άλλη βάση δεδομένων (λίστα), που έχετε στα χέρια σας και που την έχετε ξεχασμένη και κανείς δεν μιλάει γι΄αυτήν.</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;">Τώρα με τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων κτισμάτων, γνωρίζετε ποιοο έχουν νομιμοποιήσει αυθαίρετο κτίσμα. Φιαθέτετε έναν σχεδόν πλήτρη κατάλογο Εχετε υποσχεθεί ότι με την πληρωμή του προστίμου, τακτοποιείται το αυθαίρετο για μισό αιώνα και δεν θα πληρωθεί γι΄αυτό άλλο ποσό. Και έτσι να πράξετε. Να είστε εντάξει με την υπόσχεση που δώσατε. </span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;">Ομως δεν δώσατε καμία υπόσχεση ότι μαζί με την τακτοποίηση του αυθαιρέτου θα χαρίσετε και το μαύρο χρήμα και τη φοροδιαφυγή που κρύβεται πίσω από την κατασκευή αυθαιρέτων. Να ψάξετε όλες τις εργολαβικές εταιρίες που κατασκεύασαν και πούλησαν αυθαίρετα και φορολογήθηκαν για την μεταβίβαση μόνον των νομίμων τετραγωνικών μέτρων με αντικειμενικές αξίες. Θα ανακαλύψετε στις κατασκευαστικές αυτές εταιρίες φοροδιαφυγή δισεκατομμυρίων. Είναι βέβαιο αυτό. Και ναι μεν έχετε υποσχεθεί ότι δεν θα επιβάλλετε περαιτέρω φόρο για τη μεταβίβαση του ακινήτου, όμως από πίσω κρύβεται αδήλωτο χρήμα. Δεν θα επιβάλλετε φόρο για τη μεταβίβαση, αλλά θα ανακαλύψετε τη φοροδιαφυγή από τα αδήλωτα εισοδήματα. και γι΄αυτό δεν έχετε δώσει καμία υπόσχεση. Και μπορεί να γίνει.</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;">Και για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά θα χρειασθείτε εξειδικευμένο προσωπικό.</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;">Εμπρός λοιπόν. Προχωρήστε στη μνημονιακή υποχρέωσή σας να προσλάβετε τους 2000 ελεγκτές.</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;">Αυτά φίλοι μου είναι τα πολύ σοβαρά. </span></span><span style="line-height: 16px;">Όλα</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;"> τα άλλα με τα περί λίστας Φαλτσιανί είναι στάχτη στα μάτια για να λέμε ότι κάτι κάνουμε.</span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;">Κάποιοι θέλουν να λένε ότι είναι άτεγκτοι με τον ΠΑΠΑΚ και τον βρήκαν εύκολο για να τον λιανίσουν και άλλοι, που δεν τους βγήκε η χρεοκοπία της χώρας, επιχειρούν να παίξουν αισχρά πολιτικά παιχνιδάκια επάνω στην υπόθεση αυτή.</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 16px;"><br /></span></span></span>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5964228637134118071.post-47428695138766449002012-12-23T20:06:00.000+02:002012-12-23T20:06:24.890+02:00Τι μας συνέβη;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="normalText" style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, Georgia, 'Times new Roman', Helvetica; font-size: 9pt; line-height: 18px;">
<br />
<h3 style="font-family: verdana, arial, georgia, sans-serif, helvetica; font-size: 12px; line-height: normal; margin: 10px 0px;">
<br /></h3>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim6J8pSRtxihwLGFFgwXo61ZluyFujLP7t5Yw7durKd-UDW1v1r1pX0GpWTXV-tliak50CBLK9RqEVY84xthaALqvBgqvHyunEoIFgjDO0ZDOI12w29-jBIt9ym0zPlRgn5bCuB9YKQXs/s1600/283250_532536380109547_1680055471_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim6J8pSRtxihwLGFFgwXo61ZluyFujLP7t5Yw7durKd-UDW1v1r1pX0GpWTXV-tliak50CBLK9RqEVY84xthaALqvBgqvHyunEoIFgjDO0ZDOI12w29-jBIt9ym0zPlRgn5bCuB9YKQXs/s640/283250_532536380109547_1680055471_n.jpg" width="464" /></a></div>
<h3 style="font-family: verdana, arial, georgia, sans-serif, helvetica; font-size: 12px; line-height: normal; margin: 10px 0px;">
<br /></h3>
<h3 style="font-family: verdana, arial, georgia, sans-serif, helvetica; font-size: 12px; line-height: normal; margin: 10px 0px;">
Φώτης Γεωργελές, Athens Voice, 20/12/2012</h3>
<br />
<br />
<br />
<br />
Όταν η δουλειά του πατέρα μου άρχισε να χαλάει, μετακομίσαμε. Διάβαζα τα μαθήματα της επόμενης μέρας στο τραπέζι της κουζίνας. Και με άλλαξαν σχολείο. Στενοχωρήθηκα, κυρίως γιατί το κοριτσάκι με τα ξανθά κοτσιδάκια του διπλανού θρανίου είχε κολλήσει το χέρι στο τζάμι και με χαιρετούσε όσο με έπαιρναν και ’γω γυρνούσα το κεφάλι και κοίταζα το τζάμι που απομακρυνόταν μέχρι να στρίψουμε στη γωνία και να μάθω ότι ζωή σημαίνει απώλειες.<br /><br />Όμως μου πέρασε, γιατί στο ιδιωτικό τα απογεύματα μέναμε στο σχολείο και κάναμε τα «καθήκοντα» της επόμενης μέρας, ενώ στο 30ό Δημοτικό Κυψέλης παίζαμε μπάλα στο προαύλιο μέχρι το βράδυ και μετά καθόμασταν στα παγκάκια της Φωκίωνος και πίναμε μπιράλ. Πέρασα χαρούμενα παιδικά χρόνια.<br /><br />Ο πατέρας μου μετά τη δουλειά του, τα απογεύματα άρχισε να πηγαίνει σ’ ένα ξενοδοχείο που είχαν με την αδελφή του στην πλατεία Βάθη. Εκεί που αργότερα κι εγώ έκανα μερικές νυχτερινές βάρδιες, από τις πιο διαπαιδαγωγικές στη ζωή μου. Όταν η δουλειά του πήγε ακόμα χειρότερα, πρόσθεσε τα βράδια το σινεμά ενός φίλου του, κρατούσε τη βραδινή προβολή στο «Κολοσσαίο». Δεν ήμασταν φτωχοί, ήμασταν μάλλον αυτό που ’λεγαν τότε μεσαία τάξη.<br /><br />Ξέραμε πώς είναι η φτώχεια, τη βλέπαμε δίπλα μας, στους συμμαθητές μας στο σχολείο. Όμως έτσι έκαναν τότε οι πατεράδες της μεσαίας τάξης, δούλευαν τρεις δουλειές για να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Έφευγε το πρωί στις 7 και γυρνούσε το βράδυ στις 11μισι. Πάμε τώρα για ένα τσιγαράκι στη Φωκίωνος; έλεγε στη μητέρα μου και πήγαιναν για παγωτό στο Select. Καμιά φορά έπαιρναν κι εμάς για παϊδάκια στη «Συκιά» και τις Κυριακές το μεσημέρι στη «Θράκα». Δεν τον θυμάμαι να κλαίγεται ποτέ.<br /><br />Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο, νοίκιασα μια γκαρσονιέρα σε μια ταράτσα. Έτσι έκανες τότε όταν μεγάλωνες. Πώς αλλιώς θα έκανες συζητήσεις μέχρι το πρωί για τον κόσμο, πώς θα έκανες πάρτι κάθε μέρα, πώς θα συμβίωνες με άλλους ανθρώπους, πώς θα τα δοκίμαζες όλα έστω μια φορά, όπως έλεγε το σύνθημα της εποχής, πώς θα είχες την ευχαρίστηση να βλέπεις μισόγυμνα κορίτσια να περιφέρονται στο σπίτι σου; Όταν φεύγεις από το σπίτι πρέπει να μπορείς να συντηρείς τις επιλογές σου, αλλιώς τι διάολο επιδοτούμενη επανάσταση ήταν αυτή; Εκείνο τον καιρό δεν μπορούσες να κάνεις «dj set» για να βγάζεις κανένα μεροκάματο, ούτε καν να σερβίρεις στα μπαρ. Ήταν πολύ λίγα, τα καφέ τα ’λεγαν ακόμα καφενεία.<br /><br />Οι επιλογές ήταν λίγες, ξεφόρτωμα φορτηγού, νυχτερινή βάρδια στο εργοστάσιο εμφιάλωσης της Κόκα-Κόλα, 26ο χιλιόμετρο εθνικής οδού. Όταν βρισκόταν δουλειά γραφείου, ήταν λαχείο. Ήταν μια έκθεση ειδών υγιεινής στη λεωφόρο Βουλιαγμένης. Στις 7 το πρωί που άνοιγε, πήγαινα εννοείται κατευθείαν από το προηγούμενο βράδυ. Ο μικρός του μαγαζιού καθόταν στο γραφείο και πρόσεχε μήπως μπει κανένας πρωινός πελάτης, μέχρι τις 10 δεν έμπαινε συνήθως κανείς. Σε μια μπανιέρα λίγο πιο μέσα από τη βιτρίνα, να μη φαίνεται, εγώ κοιμόμουν για βράδυ. Στις 10 φραπές απ’ το περίπτερο. Πέρασα ευτυχισμένη φοιτητική ζωή.<br /><br />Δεν ήμουν καλός φοιτητής, είχε κάθε μέρα γενικές συνελεύσεις και ήμουν απασχολημένος. Ήθελα όμως να φύγω και τέλειωσα γρήγορα. Πήγα για μεταπτυχιακά, Εμπορικό Δίκαιο, δίκαιο των επιχειρήσεων. Άντεξα ένα χρόνο. Το επόμενο καλοκαίρι τούς ανακοίνωσα ότι είχα άλλα σχέδια. Θα έκανα Πολιτική Οικονομία, μεταπτυχιακό στις ξένες πολυεθνικές στην Ελλάδα. Οι οποίες εντωμεταξύ έφευγαν. Αλλά εμείς στα αμφιθέατρα δεν το είχαμε πληροφορηθεί. Μετά οι επιλογές μου έγιναν ακόμα πιο εξαντρίκ. Θα έκανα κοινωνιολογία. Διδακτορικό στη παραλογοτεχνία. Ο πατέρας μου χαμογέλασε θλιμμένα. Νομικός που δεν δικηγορούσε αλλά έφτιαχνε οινόπνευμα, περίμενε να δει τα παιδιά του τουλάχιστον στις αίθουσες του δικαστηρίου.<br /><br />Είχε νοικιάσει ένα γραφείο στην Ομόνοια, είχε βάλει ταμπέλα και περίμενε. Λίγο αργότερα θα μάθαινε ότι ούτε η κόρη του ακολούθησε τα όνειρά του. Χαμογελούσε πάντα θλιμμένα. Άραγε καταλάβαινα τότε πόση αποδοχή της επιθυμίας του άλλου έκρυβε αυτό το θλιμμένο χαμόγελο; Το ξέρεις βέβαια, αγόρι μου, είπε, ότι αυτά δεν είναι δουλειά, είναι χόμπι. Το ήξερα. Αλλά δεν μ’ ένοιαζε. Θα γινόμουν ρεσεψιονίστ και θα έγραφα βιβλία στις νυχτερινές βάρδιες σ’ ένα μοτέλ της Route 66. Στη χειρότερη, στο ξενοδοχείο της πλατείας Βάθη. Όταν όμως κάνεις χόμπι, δεν παίρνεις λεφτά απ’ το σπίτι.<br /><br />Εκεί τα πράγματα ήταν πιο εύκολα. Ήταν ήδη όπως θα γινόμασταν εμείς σε μια δεκαετία. Οι ξένοι καθάριζαν τα σπίτια, καθάριζαν τα μαγαζιά, έβρισκες δουλειές. Όταν η συγκάτοικός μου πήρε ένα σολεξάκι, έτσι έλεγαν τα μηχανάκια τότε, αναβαθμίστηκα. Έγινα κούριερ. Ανεβοκατέβαινα τις παρισινές λεωφόρους ευτυχής. Πέρασα τέλεια 8 χρόνια ξένος σε μια ξένη πόλη που την ένιωθα δική μου.<br /><br />Για την επαγγελματική μου ζωή δεν έχω να πω τίποτα. Όλα ήταν κανονικά. Έκανα συνήθως αυτό που ήθελα, χωρίς προβλήματα και χωρίς μεγάλες ατυχίες. Βέβαια, τότε, για να μπεις στο μισθολόγιο ενός εντύπου έπρεπε να δουλεύεις 5-6 χρόνια πριν, να δίνεις άρθρα ως free lancer, να αμείβεσαι αργότερα με μπλοκάκι, στο μισθολόγιο έφτανες όταν ήδη ήσουν γνωστός δημοσιογράφος. Στο μεταξύ έκανες και μερικές άλλες δουλειές για να ζήσεις. Απολύθηκα δύο φορές και παραιτήθηκα τρεις. Και έκλεισαν μερικά έντυπα που δούλευα. Αλλά όλα αυτά ούτε που τα θυμάμαι, ήμουν πολύ τυχερός, έζησα μέχρι τώρα συναρπαστική και γεμάτη επαγγελματική ζωή.<br /><br />Γιατί τα θυμήθηκα απόψε το βράδυ όλα αυτά; Σίγουρα όχι για να κάνω τον έξυπνο. Ξέρω πολύ καλά πόσο διαφορετικά είναι τώρα τα πράγματα. Τότε αν κάποιος σπούδαζε, ήξερε ότι μια δουλειά θα έβρισκε να κάνει. Τώρα οι άνθρωποι παίρνουν 2-3 πτυχία και δουλειές δεν υπάρχουν. Ούτε, πολύ περισσότερο, θέλω να γράψω καμιά ελεγεία για τη λιτότητα. Το αντίθετο. Με εκνευρίζουν αφάνταστα κάποιοι που με αφορμή την κρίση προσπαθούν να μας προσγειώσουν, να γίνουμε ολιγαρκείς. Που λένε ότι ο λαός δεν πρέπει να απλώνει τα πόδια του έξω απ’ το πάπλωμα, ότι η Ελλάδα θα φτωχύνει και έτσι είναι το φυσικό. Αντίθετα, πιστεύω ότι ο «λαός» πρέπει να θέλει πάντα περισσότερα, αρκεί να ξέρει τι αξίζει να θέλει, να ξέρει ότι ο ίδιος θα τα δημιουργήσει. Και η Ελλάδα θα γίνει φτωχότερη μόνο αν δεν την αφήσουν ν’ αλλάξει.<br /><br />Όμως παρ’ όλα αυτά, καθώς θυμάμαι το παρελθόν, έχω μια απορία. Τι μας συνέβη; Πότε ακριβώς σ’ αυτές τις δύο δεκαετίες του ’90 και του 2000, αυτή η χώρα έχασε την ορμή και το δυναμισμό της; Πώς αυτή η γενιά του ρίσκου και της απόλαυσης έγινε γενιά του φόβου και της ασφάλειας; Πότε πιστέψαμε ότι η ζωή μάς χρωστάει; Ότι ζωή είναι να καταφέρεις μια πρόσληψη στο δημόσιο, να δουλέψεις 20-25 χρόνια και να βγεις στη σύνταξη στα 50 κάτι;<br /><br />Πότε αρχίσαμε να θεωρούμε την εργασία «δουλεία», να ονομάζουμε τη μείωση των αποδοχών «εξαθλίωση» και την κατάργηση του επιδόματος γάμου «εργασιακό μεσαίωνα»; Πότε αυτή η χώρα άρχισε να φοβάται τη δουλειά; Να φοβάται ν’ αλλάξει; Να θρηνεί 3 χρόνια ένα μοντέλο που και η ίδια ξέρει ότι χρεοκόπησε, χωρίς να κάνει τίποτα για να το αλλάξει; Πότε δηλαδή αυτή η κοινωνία γέρασε ανεπανόρθωτα; Πώς έχασε τη ζωντάνια της; Και πότε αυτό θ’ αλλάξει; Πώς θα γίνει να ξυπνήσει μια μέρα και να πει τέρμα η κλάψα και η θυματοποίηση, τώρα σηκώνουμε τα μανίκια, τα αλλάζουμε όλα;<br />
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
μαύρο πρόβατοhttp://www.blogger.com/profile/17186884284628594513noreply@blogger.com0